Όταν η 10χρονη κόρη της προσπάθησε να ψεκάσει στον εαυτό της αποσμητικό χώρου πριν από το σχολείο ένα πρωί, η Μπρίτανι Τίχενορ-Κοξ υποψιάστηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το γλυκό κοριτσάκι, του οποίου το αστραφτερό χαμόγελο είχε χαθεί από τότε που ξεκίνησε την πέμπτη δημοτικού.
Η μητέρα της κατάφερε να πάρει από την μικρή Ιζαμπέλα – που την φώναζε χαϊδευτικά ”Ίζι” – την πληροφορία ότι ένα αγόρι στην τάξη της είπε ότι βρωμούσε, όταν ένας δάσκαλός έδωσε οδηγίες στους μαθητές ότι έπρεπε να κάνουν ντους. Ήταν το τελευταίο από μια σειρά επεισοδίων εκφοβισμού που έβαλε στο στόχαστρο τη μικρή Ίζι, η οποία ήταν αυτιστική και η μόνη μαύρη μαθήτρια στην τάξη.
Άλλα περιστατικά περιελάμβαναν παρενόχληση για το χρώμα του δέρματός της, τα φρύδια και ένα σημάδι στο μέτωπό της, είπε η μητέρα της.
Η κυρία Τίχενορ-Κοξ ενημέρωσε τη δασκάλα, το σχολείο και την περιφέρεια για τον εκφοβισμό. Είπε ότι δεν έγινε τίποτα για να βελτιωθεί η κατάσταση. Στη συνέχεια, στις 6 Νοεμβρίου, στο σπίτι τους κοντά στο Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα, η Ίζι αυτοκτόνησε.
Καθυστερημένο ξέσπασμα
Ο συγκλονιστικός θάνατός της προκάλεσε ένα ξέσπασμα θυμού για τις αυτοκτονίες των νέων, τον ρατσισμό στο σχολείο και τη θεραπεία παιδιών με αυτισμό – ζητήματα που έχουν τονιστεί σε σχέση με την ψυχική υγεία των μαθητών κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Στη Γιούτα, η αυτοκτονία ενέτεινε επίσης τα ερωτήματα σχετικά με τη Σχολική Περιφέρεια του Ντέιβις, η οποία επιπλήχθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, επειδή απέτυχε να αντιμετωπίσει τις εκτεταμένες φυλετικές διακρίσεις.
Η περιφέρεια, όπου Μαύροι και Ασιάτες Αμερικανοί φοιτητές αντιπροσωπεύουν περίπου το 1% των περίπου 73.000 μαθητών, αρχικά υπερασπίστηκε την πολιτική της σε σχέση με τον χειρισμό των καταγγελιών εκφοβισμού, αλλά αργότερα ξεκίνησε μια εξωτερική έρευνα που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.
«Όταν φώναζα για βοήθεια, για κάποιον να κάνει κάτι, κανείς δεν εμφανίστηκε για εκείνη», είπε η Τίχενορ-Κοξ σε μια συνέντευξη στο Associated Press. «Πονάει όταν γνωρίζω ότι το μωρό μου δεχόταν εκφοβισμό όλη την ημέρα στο σχολείο – από τη στιγμή που το άφηνα μέχρι τη στιγμή που το έπαιρνα για το σπίτι».
Το ότι ήταν αυτιστική δυσκόλευε την Ίζι να βρει λέξεις για να εκφράσει αυτό που ένιωθε, αλλά η μητέρα της ένιωσε ότι η κόρη της εσωτερικεύει τα μηνύματα από το σχολείο. Ζήτησε από τη μητέρα της να απαλλαγεί από το σημάδι στο μέτωπό της και να ξυρίσει το «μονόφρυδό» της. Η μητέρα της απάντησε, ότι αυτά τα χαρακτηριστικά την έκαναν διαφορετική και όμορφη. Είπε στη μητέρα της ότι ο δάσκαλός της δεν την συμπαθούσε, ότι δεν της έλεγε ένα γεια ή δεν την βοηθούσε με τις σχολικές εργασίες.
Ριζωμένος ρατσισμός
Η μητέρα της Ίζι, 31 ετών, κατηγορεί τον δάσκαλο που επέτρεψε να συμβεί ο εκφοβισμός. Πριν από αυτή την σχολική χρονιά, είπε, το σχολείο άρεσε στην Ίζι και σε δύο από τα άλλα παιδιά της.
Η Τίχενορ-Κοξ έχει επίσης επικαλεστεί βαθιά ριζωμένο ρατσισμό στην κατά κύριο λόγο λευκή πολιτεία της Γιούτα, όπου είπε ότι η λέξη “N” (από το ”νέγρος”) που φώναζαν στα παιδιά, όταν ήταν κι εκείνη παιδί τη δεκαετία του 1990, εξακολουθεί να εκτοξεύεται μέχρι σήμερα στα δικά της παιδιά – τρεις δεκαετίες αργότερα.
Αλλά δεν θέλει η οργή να είναι το μόνο της μήνυμα. Ορκίζεται να κάνει τη ζωή της Ίζι που χάθηκε σημαντική, μιλώντας ανοιχτά για τον εκφοβισμό, τον ρατσισμό και τη σημασία της κατανόησης του αυτισμού, ώστε κανένας άλλος γονέας να μην υποφέρει όπως εκείνη.
Καθώς κοίταζε μια φωτογραφία στο κινητό της με την Ίζι να χαμογελά με φρέσκες πλεξούδες στα μαλλιά της τον περασμένο Μάιο, η Τίχενορ-Κοξ δάκρυσε καθώς συνειδητοποίησε ότι ήταν τα τελευταία της γενέθλια με την αγαπημένη της κόρη, που ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας χορεύτρια.
«Κανένας γονέας δεν πρέπει να θάψει το 10χρονο παιδί του», είπε. «Είμαι ακόμα σε σοκ… Αυτό με ωθεί να το βγάλω έτσι. Ως μητέρα, πιέζω για να βεβαιωθώ ότι αυτό δεν θα συμβεί σε κανέναν άλλο».
Έρευνα και τρομακτικά ευρήματα
Ο εκπρόσωπος της Σχολικής Περιφέρειας του Ντέιβις, Κρίστοφερ Ουίλιαμς, δεν απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με την έρευνα, το εργασιακό καθεστώς του δασκάλου της Ίζι ή για τυχόν άμεσες κατηγορίες. Αντίθετα, αναφέρθηκε σε μια δήλωση της 12ης Νοεμβρίου στην οποία η περιφέρεια δεσμεύτηκε να κάνει μια εξωτερική έρευνα για να επανεξετάσει τον «χειρισμό κρίσιμων ζητημάτων, όπως ο εκφοβισμός, ώστε να παρέχει ένα ασφαλές και φιλόξενο περιβάλλον για όλους».
Η έρευνα του υπουργείου Δικαιοσύνης αποκάλυψε εκατοντάδες τεκμηριωμένες περιπτώσεις χρήσης της λέξης ”Ν” και άλλων φυλετικών επιθέτων τα τελευταία πέντε χρόνια στην περιοχή. Η έρευνα αποκάλυψε επίσης σωματικές επιθέσεις, υποτιμητικά ρατσιστικά σχόλια και σκληρότερη πειθαρχία για τους έγχρωμους μαθητές.
Μαύροι μαθητές σε όλη την περιοχή είπαν στους ερευνητές για ανθρώπους που τους αποκαλούσαν μαϊμούδες ή πίθηκους και έλεγαν ότι το δέρμα τους ήταν βρώμικο ή έμοιαζε με κόπρανα. Οι μαθητές έκαναν επίσης θορύβους μιμούμενοι την μαϊμού, απευθυνόμενοι στους μαύρους συνομηλίκους τους, αναφέρθηκαν επανειλημμένα στη δουλεία και στο λιντσάρισμα, ενώ κάποιοι είπαν στους μαύρους μαθητές «να πάνε να μαζέψουν βαμβάκι» και «είσαι σκλάβος μου», σύμφωνα με τα ευρήματα.
Η περιφέρεια συμφώνησε να κάνει πολλά βήματα ως μέρος μιας συμφωνίας διευθέτησης, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός νέου τμήματος για τη διαχείριση των καταγγελιών, την παροχή περισσότερης εκπαίδευσης και τη συλλογή δεδομένων.
Η Τίχενορ-Κοξ είπε στο AP ότι δεν εμπιστεύεται την έρευνα της περιφέρειας και είπε ότι η περιοχή έχει μηδενική αξιοπιστία. Ο δικηγόρος της, Τάιλερ Άιρς, προσέλαβε έναν ιδιωτικό ερευνητή για να κάνει τη δική του έρευνα, καθώς η Τίχενορ-Κοξ εξετάζει πιθανές νομικές ενέργειες.
Αυτοκτονίες και οργή
Οι αυτοκτονίες νέων στη Γιούτα έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια μετά από μια ανησυχητική άνοδο, από το 2011 έως το 2015, ωστόσο το ποσοστό παραμένει πολύ υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο. Το κατά κεφαλήν ποσοστό της πολιτείας το 2020 ήταν 8,85 αυτοκτονίες μεταξύ 10-17 ετών ανά 100.000, σε σύγκριση με 2,3 αυτοκτονίες ανά 100.000 σε εθνικό επίπεδο το 2019 (το τελευταίο έτος με διαθέσιμα δεδομένα).
Τα αφιερώματα στην Ίζι είναι παντού στα social media το τελευταίο διάστημα με hashtag …#standforizzy. Η ομάδα μπάσκετ των Γιούτα Τζαζ που αγωνίζεται στο ΝΒΑ την τίμησε σε έναν πρόσφατο αγώνα και οι παίκτες Ντόνοβαν Μίτσελ και Τζο Ινγκλς (ο οποίος έχει έναν αυτιστικό γιο), εξέφρασαν αμφότεροι την απογοήτευσή τους για αυτό που συνέβη, αποκαλώντας το «αηδιαστικό». Άλλοι γονείς από τη σχολική περιφέρεια έχουν στείλει επιστολές στη σχολική επιτροπή διαμαρτυρόμενοι έντονα.
Η Μπρίτανι Τίχενορ-Κοξ και ο σύζυγός της, Τσαρλς Κοξ, έχουν άλλα πέντε παιδιά στα οποία πρέπει να επικεντρωθούν, οπότε κάνουν ό,τι μπορούν για να διαχειριστούν την θλίψη τους, ενώ θυμούνται την λάμψη που έφερε η Ίζι στη ζωή τους για μια δεκαετία.
«Θέλω να τη θυμούνται για το πόσο ευγενική ήταν, πόσο όμορφη ήταν, πόσο λαμπρή και έξυπνη ήταν», λέει η μητέρα της. «Επειδή αν συνεχίσω να σκέφτομαι τι συνέβη, απλώς θα με διαλύσει η στενοχώρια και προσπαθώ να είμαι δυνατή για εκείνη».
