Γράφει η Μαρία Θερμού
Εικόνες από τη γαλλική ύπαιθρο και τις ελβετικές Άλπεις, τα υψίπεδα της Σκωτίας, το Νεπάλ και την Τανζανία, μακρινά τοπία, κάστρα, φύση και η ιδιαίτερη «υφή» της ακουαρέλας, που αναδεικνύει την ποιότητα του φωτός και τη ρευστότητα των πραγμάτων.
Όλα αυτά με την υπογραφή του πρίγκιπα Κάρολου, ενός «ενθουσιώδη ερασιτέχνη», όπως χαρακτηρίζει τον εαυτό του ο ίδιος, που όμως τα έργα του έχουν μεγάλη απήχηση στη Βρετανία κάνοντας εξαιρετικές πωλήσεις. Η πρώτη «πλήρης έκθεση έργων του», όπως ανακοινώνεται, γίνεται όμως τώρα στο Λονδίνο, συγκεκριμένα στο παρεκκλήσι Garrison των πρώην Στρατώνων του Τσέλσι, όπου παρουσιάζονται 79 ακουαρέλες του διαδόχου του βρετανικού θρόνου μέσω της φιλανθρωπικής του οργάνωσης The Prince’s Foundation.
Δηλωμένος λάτρης της τέχνης γενικότερα, καθώς έχει περιγράψει τα οφέλη της και σε προσωπικό επίπεδο, λέγοντας ότι «με μεταφέρει σε άλλη διάσταση» ο Κάρολος χαρακτηρίζει τη ζωγραφική ως «μια από τις πιο χαλαρωτικές και θεραπευτικές ασκήσεις που γνωρίζω». Κι αυτό, όπως εξηγεί, γιατί του δίνει τη δυνατότητα να εστιάζει εκ νέου τις ενέργειές του σε πράγματα που μπορεί να του διέφυγαν στο παρελθόν, όπως «η ποιότητα του φωτός και της σκιάς, του τόνου και της υφής, αλλά και του σχήματος των κτιρίων σε σχέση με το τοπίο».
Όλα αυτά αναφέρονται στα κείμενα που είναι αναρτημένα στην έκθεση, όπου προστίθεται επίσης ότι για τον Κάρολο αυτό το χόμπι «αναζωογονεί μέρη της ψυχής, που άλλες δραστηριότητες δεν μπορούν να φτάσουν». Μπορεί επομένως για τον πολύ κόσμο –σε διεθνές επίπεδο εννοείται_ ο πρίγκιπας Κάρολος να θεωρείται απλώς, ο σε διαρκή αναμονή μελλοντικός βασιλιάς, εκείνος όμως έχει βρει δημιουργικό τρόπο για να αντιμετωπίζει τέτοια άγχη.
Η μαθητεία
Όπως η προ-προ-προγιαγιά του, η βασίλισσα Βικτώρια Α΄, ο πρίγκιπας είναι ένας «έντονος ακουαρελίστας» που «ζωγραφίζει όποτε του επιτρέπει το πρόγραμμά του», σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του. Χαρακτηριστικό του επίσης είναι, ότι ζωγραφίζει πάντα «en plein air», δηλαδή στο ύπαιθρο, όπως έχει απαθανατιστεί άλλωστε και σε πολλές φωτογραφίες.
Τα κτήματα της βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου του κάστρου Balmoral και του Sandringham House έχουν επομένως την τιμητική τους στην ζωγραφική του Κάρολου ως πιο κοντινοί του χώροι, όμως τα πινέλα και τα χρώματα της ζωγραφικής τον συνοδεύουν σ΄ όλα τα ταξίδια του.
Με τη ζωγραφική ο Κάρολος άρχισε να ασχολείται από την δεκαετία του ΄60, όταν απέρριψε το χόμπι της μητέρας του, που είναι η φωτογραφία. Συνειδητοποιώντας ότι ο φωτογραφικός φακός δεν μπορούσε να αποδώσει αυτό που εκείνος αναζητούσε, άρχισε να πειραματίζεται με την ζωγραφική και αμέσως, όπως λέει «ένιωσα μια τρομερή επιθυμία να εκφράσω αυτό, που είδα μέσω της ακουαρέλας και να μεταφέρω αυτή τη σχεδόν “εσωτερική” αίσθηση υφής, που είναι αδύνατο να επιτευχθεί με την φωτογραφία».
Ο δάσκαλός του στην τέχνη Ρόμπερ Γουεντέλ στο οικοτροφείο Gordonstoun στη Σκωτία όπου φοιτούσε, ήταν ο πρώτος που μύησε τον Κάρολο στη ζωγραφική στη δεκαετία του 1960 ενώ στη συνέχεια έμαθε την τεχνική από τον βρετανό ακουαρελίστα Έντουαρντ Σίγκο και παρακολούθησε μαθήματα με εξέχοντες καλλιτέχνες, όπως ο Ντέρεκ Χιλ, ο Τζον Γουόρντ και ο Μπράιαν Όργκαν.
Ωστόσο ένας πρίγκιπας οφείλει, αν όχι να είναι, τουλάχιστον να δείχνει μετριόφρων, έτσι ο Κάρολος παραδέχεται ότι «είναι τρομοκρατημένος από το πόσο άσχημα ήταν» τα πρώτα του έργα. Και δηλώνει: «Δεν έχω αυταπάτες ότι τα σκίτσα μου αντιπροσωπεύουν μεγάλη τέχνη ή ένα αναπτυσσόμενο ταλέντο. Αντιπροσωπεύουν όμως, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, την δική μου άποψη στο ‘‘«φωτογραφικό άλμπουμ’’ και, ως εκ τούτου, σημαίνουν πολλά για μένα».
Οι πωλήσεις
Ασχέτως καλλιτεχνικής αξίας όμως των έργων του ο πρίγκιπας Κάρολος θεωρείται σήμερα ένας από τους πιο επιτυχημένους εν ζωή καλλιτέχνες ακουαρέλας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γιατί μπορεί τα ίδια τα έργα του να μην πωλούνται, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις λιθογραφίες, που κάνουν θαυμάσιες πωλήσεις, με τα χρήματα να διατίθενται βεβαίως στο ίδρυμα του. Από έρευνα της Telegraph είχε προκύψει μάλιστα, ότι το 2016, υπήρχαν έσοδα 2,7 εκατομμυρίων δολαρίων από τις πωλήσεις μόνον από ένα κατάστημα ενώ για το διάστημα μεταξύ 1997 και 2016 ήταν περίπου 8,9 εκατομμύρια δολάρια.
Εκθέσεις έργων του έχουν γίνει κι άλλες εξάλλου, συγκεκριμένα στο Hampton Court Palace το 1998 για τα 50κοστά γενέθλια του και είκοσι χρόνια αργότερα από την Εθνική Πινακοθήκη της Αυστραλίας για τα 70 του χρόνια. Επίσης το 1994, τα Βασιλικά Ταχυδρομεία της Βρετανίας παρουσίασαν πίνακές του σε μια σειρά γραμματοσήμων για τα 25 χρόνια από την τελετή κατά την οποία αναγνωρίσθηκε επίσημα ως Πρίγκιπας της Ουαλίας.
Η ακουαρέλα πάντως φαίνεται, ότι είναι και οικογενειακή υπόθεση μεταξύ των βρετανών γαλαζοαίματων, αφού εκτός από την βασίλισσα Βικτώρια, που ήταν και μεγάλη συλλέκτρια, μαζί με τον σύζυγό της, πρίγκιπα Αλβέρτο, η ανιψιά του Καρόλου, πριγκίπισσα Ευγενία που είναι καλλιτεχνική διευθύντρια στη γκαλερί Hauser & Wirth δημιουργεί τις δικές της ακουαρέλες.
Αξιόλογες τοπιογραφίες, θα μπορούσαν να είχαν μεγαλύτερη ελευθερία