Γράφει ο Αλέξανδρος Καψύλης
Ο Κρίστιαν Φον Σόλτεν, επικεφαλής της NorthQ στην Κοπεγχάγη, δεν κρύβει την απελπισία του. Η μικρή επιχείρησή του που δραστηριοποιείται στον τομέα της ενεργειακής αποτελεσματικότητας και στην οποία απασχολούνται 20 υπάλληλοι, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη – εν μέσω ενεργειακής κρίσης το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη. Και όμως, ο δανός επιχειρηματίας δεν βρίσκει εργαζομένους για να προσλάβει ώστε να ανταποκριθεί στη ζήτηση και να αυξήσει τον κύκλο εργασιών της εταιρείας του. Τόσο που σκέφτεται να μετεγκαταστήσει μέρος των δραστηριοτήτων της στο Βερολίνο.
Δεν είναι θύμα της «Μεγάλης Παραίτησης» ο Κρίστιαν Φον Σόλτεν. Η επιχείρησή του δεν δραστηριοποιείται στους τομείς που έχει χτυπήσει η νέα αυτή λαίλαπα τα χρόνια της πανδημίας (εστίαση, φιλοξενία, τουρισμός), καθώς πλήθος εργαζόμενοι χαμηλών εξειδικεύσεων και μισθών άλλαξαν επαγγελματική κατεύθυνση, ακόμα και προσανατολισμό ζωής ορισμένοι. Η NorthQ είναι μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας και εξειδικεύσεων που βλέπει την ανάπτυξή της να «στομώνει» εξαιτίας του αυστηρού νομικού πλαισίου που διέπει τη μετανάστευση εργαζομένων στη Δανία από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ό Ουζμπέκος προγραμματιστής
Σε μια χρονική συγκυρία μείωσης της ανεργίας σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν είναι πολλοί οι κάτοικοι κρατών-μελών της ΕΕ που θα μετανάστευαν έστω και σε μια χώρα τόσο υψηλού βιοτικού επιπέδου, όπως είναι η Δανία, για να απασχοληθούν. Γι’ αυτό και ο δανός επιχειρηματίας σκέπτεται να δημιουργήσει «θυγατρική» στο Βερολίνο. Διότι προσπάθησε να προσλάβει εργαζόμενο από τρίτη χώρα και… τα είδε όλα, όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της η ανταποκρίτρια της «Le Monde» Αν-Φρανσουάζ Ιβέρ.
Προσέλαβε συγκεκριμένα, ο Φον Σόλτεν έναν Ουζμπέκο μηχανικό λογισμικού, με τη βοήθεια μάλιστα ενός δημοσίου οργανισμού της Δανίας. Αλλά η όλη διαδικασία γρήγορα εξελίχθηκε σε εφιάλτη. «Μου πήρε εννέα μήνες για να ολοκληρώσω την πρόσληψη. Κάθε δύο εβδομάδες έπρεπε να καταφεύγω στις υπηρεσίες μετανάστευσης για να λύσω διάφορα πρακτικά ζητήματα. Και κάθε φορά στηνόμουν σε ουρές αναμονής. Τελικά, έπρεπε να αυξήσω τον ετήσιο μισθό του νεοπροσληφθέντος υπαλλήλου μου στα 6.500 ευρώ μηνιαίως», δήλωσε στην ανταποκρίτρια της γαλλικής εφημερίδας ο δανός επιχειρηματίας, που σίγουρα θα αναρωτήθηκε μήπως διαβιοί εν τέλει στη «Δανία του Νότου».
Στη «Δανία του Νότου», ασφαλώς, δεν υπάρχει νόμος που να ορίζει ότι για να προσλάβει κανείς έναν εργαζόμενο με εθνικότητα χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλει να του χορηγεί κατώτατο μισθό 448.000 κορωνών (60.218 ευρώ) ετησίως. Στην κανονική Δανία από την 1η Ιανουαρίου 2021 «οι υπηρεσίες μετανάστευσης έχουν το δικαίωμα να απαιτούν υψηλότερο μισθό για κάποιον οικονομικό μετανάστη από τρίτη χώρα, αν εκτιμούν ότι ο προσφερόμενος σ’ αυτόν μισθός είναι πολύ χαμηλός για το πόστο και τις δεξιότητές του», εξηγεί η Ρίκε Βόλφσεν, υπεύθυνη μετανάστευσης στην εταιρείας συμβούλων ΕΥ στην Κοπεγχάγη.
Η δανέζα ειδικός εξηγεί ότι «κυρίως για τις μικρές επιχειρήσεις το ερώτημα τι μισθό να προτείνουν δεν είναι εύκολο να απαντηθεί, μια διαδικασία που παρατείνει ακόμα περισσότερο τον χρόνο των τριών ή τεσσάρων μηνών που απαιτείται για να αποκτήσει ένας ξένος άδεια εργασίας».
Ο κόμπος στο χτένι
Για τις επιχειρήσεις της Δανίας πάντως, ο κόμπος φαίνεται πως έφτασε στο χτένι. Στις 3 Φεβρουαρίου οι πρόεδροι τριών μεγάλων εργοδοτικών Ενώσεων δημοσίευσαν κοινή τους επιστολή στην ημερήσια εφημερίδα της Κοπεγχάγης «Berlingske Tidende» για να προειδοποιήσουν ότι «αν οι πολιτικοί παραμείνουν με τα χέρια σταυρωμένα και δεν ενεργοποιηθούν, πολύ σύντομα οι ελλείψεις εργαζομένων και νέων συνεργατών θα φτάσουν σε σημείο εξόχως βλαπτικό και για τη δανέζικη αγορά εργασίας και για την παραγωγή και την ανάπτυξη της χώρας».
Σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες αρμόδιους για την απασχόληση και τις προσλήψεις, 158.000 θέσεις εργασίας που πρόσφεραν οι δανέζικες επιχειρήσεις το δεύτερο εξάμηνο του 2021 έμειναν κενές διότι δεν υπήρξαν… υποψήφιοι για να τις διεκδικήσουν. Και μιλάμε για μια χώρα με πληθυσμό περίπου μισό από αυτό της Ελλάδας. Αλλά με την ανεργία να έχει υποχωρήσει στο 2,5%, που είναι το χαμηλότερο ποσοστό από το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η έλλειψη ταλέντων δεν πρέπει να εκπλήσσει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από το Φεβρουάριο του 2020, παρά την πανδημία του κορωνοϊού, δημιουργήθηκαν 140.000 νέες θέσεις εργασίας στη Δανία. «Πρόκειται για απίστευτους αριθμούς», αναγνωρίζει ο Σόρεν Κίερσγκααρντ Χόφλερ, σύμβουλος στη Συνομοσπονδία Δανέζικων Βιομηχανιών Dansk Industri. Ο Κίερσγκααρντ Χόφλερ σημειώνει ότι το βασίλειο των 5,8 εκατ. κατοίκων βρισκόταν ήδη σε κατάσταση πλήρους απασχόλησης προτού ξεσπάσει η υγειονομική κρίση.
Fast-track προσλήψεις
«Το πρόβλημα έχει να κάνει κυρίως με την έλλειψη εργαζομένων με εξειδίκευση και υψηλές επαγγελματικές δεξιότητες. Όλοι οι επιχειρηματικοί τομείς και ένας πολύ μεγάλος αριθμός εταιρειών βρίσκεται σε απόγνωση», βεβαιώνει το στέλεχος της δανέζικης εργοδοσίας. Η κυβέρνηση της Κοπεγχάγης, πάντως, φαίνεται να κινητοποιείται για να δώσει κάποια λύση, όπως αναφέρει η νεοϋορκέζικη εταιρεία συμβούλων Mondaq, που δραστηριοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στην ιστοσελίδα Mondaq.com αναφέρεται ότι η Δανία προσφέρει ένα «fast-track πρόγραμμα που απευθύνεται σε πιστοποιημένες εταιρείες με στόχο να τις βοηθήσει να προσλάβουν υπαλλήλους με υψηλή εξειδίκευση από τη διεθνή αγορά εργασίας. Βάσει του σχήματος αυτού, «οι χρόνοι που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί η διαδικασία πρόσληψης περιορίζονται σε ένα με δύο μήνες και υπεύθυνοι για την όλη διαδικασία είναι οι εργοδότες», όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Για να επωφεληθούν οι εργοδότες από το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να πιστοποιηθούν στην αρμοδια Υπηρεσία της Δανίας για τις Διεθνείς Προσλήψεις και την Ενσωμάτωση (SIRI) και να πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια.
