Το Οχάιο, εκεί όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, ήταν επί δεκαετίες ο ανεμοδείκτης των πολιτικών διαθέσεων του αμερικανικού εκλογικού σώματος. Κάτι άλλαξε, όμως, το 2020, όταν η πολιτεία τάχθηκε με διαφορά οκτώ μονάδων υπέρ του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ, ενώ η υπόλοιπη χώρα εξέλεξε πρόεδρο τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν.
Η ροπή της πολιτείας προς τον Τραμπ όχι μόνον εξακολουθεί, αλλά και ανανεώνεται, με την εμφάνιση του πολιτικού άστρου του Τζ. Ντ. Βανς, ενός 37χρονου στελέχους εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων που συγκεντρώνει τέσσερις πολύ σημαντικές ιδιότητες.
Πρώτον, η οικογένειά του έχει περάσει από σαράντα κύματα, κάτι που επιτρέπει στις μάζες των φτωχοποιημένων λευκών ψηφοφόρων να ταυτιστούν μαζί του.
Δεύτερον, έχει εισπράξει κολοσσιαία ποσά χρηματοδότησης από τον δισεκατομμυριούχο Πίτερ Τιλ, στην εταιρεία του οποίου εργάζεται. Τα 15 εκατομμύρια δολάρια που δαπάνησε ο Τιλ με στόχο να κερδίσει ο Βανς τις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, την περασμένη εβδομάδα, αποτελούν απόλυτο ρεκόρ χρηματοδότησης υποψηφίου για το χρίσμα των προκριματικών εκλογών.
Τρίτον, υποστηρίχθηκε από το δίκτυο Fox News, εμφανιζόμενος 15 φορές στην κεντρικής σημασίας εκπομπή του Τάκερ Κάρλσον και,
τέταρτον, υποστηρίχθηκε από τον τέως πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος μάλιστα έσπευσε να συγχωρήσει τις ύβρεις που είχε εκτοξεύσει ο νεαρός πολιτικός εναντίον του στο παρελθόν.
Εγινε σύμβολο της ξεχασμένης Αμερικής με το βιβλίο «Το τραγούδι του Χιλμπίλη».
Ο Βανς έγινε σύμβολο της ξεχασμένης Αμερικής με το βιβλίο «Το τραγούδι του Χιλμπίλη» (Hillbilly Elegy), που περιέγραφε την ανατροφή του σε ένα σπίτι με μητέρα ναρκομανή, την παρακμή των πάλαι ποτέ βιομηχανικών περιοχών, τη θητεία του στους πεζοναύτες και τη φοίτησή του στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, λίκνο της αμερικανικής ελίτ. Η ρητορική του στρέφεται εναντίον των ελίτ που «έχουν λεηλατήσει τη χώρα», των πολιτικών «που δεν είναι δυνατόν να έχουν γίνει τόσο πλούσιοι με τον μισθό τους», των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας («θα τις διαλύσουμε, πρέπει να το κάνουμε»), της πολιτικής ορθότητας («δεν θα μας λέει ένα μάτσο διεφθαρμένων, που παίρνουν εντολές από τους κομμουνιστές Κινέζους τι μπορούμε να πούμε και τι όχι») και, φυσικά, του Τζο Μπάιντεν, «του τρελού ψευτοπροέδρου που αγοράζει πετρέλαιο από τον Πούτιν και από τη Βενεζουέλα, αλλά όχι από το Οχάιο». Μετά τη νίκη του στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Βανς θα εκλεγεί γερουσιαστής τον Νοέμβριο, όταν ο εν ενεργεία Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής της πολιτείας θα συνταξιοδοτηθεί. Λιγότερο βέβαιο είναι αν η ατζέντα Τραμπ, την οποία με τόσο ζήλο προωθεί, θα έχει απήχηση σε ευρύτερο ακροατήριο από τους φτωχούς λευκούς του Οχάιο.
Πηγή: NEW YORK TIMES, A.P.
