Η Γη στην οποία κατοικούμε, είναι ο τρίτος κοντινότερος πλανήτης στον Ήλιο.
Οι περισσότεροι έχουμε διαισθανθεί κάποια στιγμή στη ζωή μας, την απεραντοσύνη του σύμπαντος και τη τρομακτική ελαχιστότητα του πλανήτη μας μέσα σε ένα πραγματικά άπειρο και αχανές σύμπαν.
Οι παρακάτω εικόνες μας κάνουν να διαπιστώσουμε πόσο μικρή είναι τελικά η γη:
Αυτή η εικόνα, που λήφθηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από την αστροναύτη Κάρεν Νύμπεργκ το 2013, δείχνει τα δύο μεγαλύτερα νησιά στο νότιο τμήμα του οροπεδίου Mascarene: την Ρεϋνιόν, στο προσκήνιο, και τον Μαυρίκιο, μερικώς καλυμμένο από σύννεφα.
Για να δούμε έναν άνθρωπο στη Γη από το ύψος του ΔΣΣ, θα χρειαζόταν ένα τηλεσκόπιο στο μέγεθος του Hubble. Η κλίμακα ενός ανθρώπου είναι μικρότερη από το 1/5.000.000 της κλίμακας της Γης, αλλά η Γη είναι απλώς μια σταγόνα στον κοσμικό ωκεανό.
Το Mascarene Plateau είναι ένα υποθαλάσσιο οροπέδιο στον Ινδικό Ωκεανό, βόρεια και ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Το οροπέδιο εκτείνεται περίπου 2.000 km, από τις Σεϋχέλλες στα βόρεια έως τη Ρεϋνιόν στα νότια
Οι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος παρουσιάζονται εδώ σε κλίμακα ως προς τα φυσικά τους μεγέθη, αλλά όχι ως προς τις αποστάσεις μεταξύ τους.
Ο Δίας και ο Κρόνος είναι ο καθένας πάνω από δέκα φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Γης.
Αυτή η εικόνα δείχνει μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια στο Σύμπαν, μαζί με τις τροχιές του Κρόνου (καφέ έλλειψη) και του Ποσειδώνα (μπλε έλλειψη) για σύγκριση. Τα αστέρια, από αριστερά προς τα δεξιά, είναι ο μεγαλύτερος μπλε υπεργίγαντας, ο κίτρινος υπεργίγαντας, ο πορτοκαλί υπεργίγαντας και μετά τα δύο μεγαλύτερα αστέρια όλων: οι κόκκινοι υπεργίγαντες UY Ασπίδος και Stephenson 2-18 – είναι ένας κόκκινος υπεργίγαντας ή πιθανός ακραίος κόκκινος υπεργίγαντας αστέρι στον αστερισμό του Scutum. Τα μεγαλύτερα αστέρια έχουν περίπου 2.000 φορές τη διάμετρο του Ήλιου μας.
Το UY Ασπίδος είναι ένας φωτεινός κόκκινος υπεργίγαντας και παλλόμενος μεταβλητός αστέρας, ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Ασπίς. Είναι από τα άστρα που συγκεντρώνουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι ένα από τα άστρα με τη μεγαλύτερη διάμετρο στο Γαλαξία και επίσης ένα από τα πιο φωτεινά.
Μια απεικόνιση του εσωτερικού και του εξωτερικού νέφους του Όορτ που περιβάλλει τον Ήλιο μας. Ενώ το εσωτερικό νέφος του Όορτ έχει σχήμα τόρου, το εξωτερικό Νέφος του Όορτ είναι σφαιρικό. Η πραγματική έκταση του εξωτερικού νέφους του Όορτ μπορεί να είναι μικρότερη από ένα έτος φωτός ή μεγαλύτερη από τρία έτη φωτός.
Το γιγάντιο σμήνος γαλαξιών, Abell 2029, στεγάζει τον γαλαξία IC 1101 στον πυρήνα του. Με διάμετρο από 5,5 έως 6,0 εκατομμύρια έτη φωτός, πάνω από 100 τρισεκατομμύρια αστέρια και τη μάζα σχεδόν ενός τετράκι δισεκατομμυρίου Ήλιων, είναι ο μεγαλύτερος γνωστός γαλαξίας.
Σε μια πρώτη στο είδος του εικόνα, εμφανίζεται η κλίμακα των γαλαξιών, συμπεριλαμβανομένου του Γαλαξία, της Ανδρομέδας, της μεγαλύτερης σπείρας (UGC 2885), του μεγαλύτερου ελλειπτικού (IC 1101) και του μεγαλύτερου ραδιογαλαξία, του Αλκυονέα μαζί και, με ακρίβεια, σε κλίμακα.
Το εντυπωσιακά τεράστιο σμήνος γαλαξιών MACS J1149.5+223, του οποίου το φως χρειάστηκε πάνω από πέντε δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει σε εμάς, είναι από τις μεγαλύτερες δεσμευμένες δομές σε όλο το Σύμπαν. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, οι κοντινοί γαλαξίες, οι ομάδες και τα σμήνη μπορεί να φαίνεται να σχετίζονται με αυτό, αλλά απομακρύνονται από αυτό το σμήνος λόγω της σκοτεινής ενέργειας. Τα υπερσμήνη είναι μόνο φαινομενικές δομές, αλλά τα μεγαλύτερα σμήνη γαλαξιών που είναι συνδεδεμένα μπορούν ακόμα να φτάσουν εκατοντάδες εκατομμύρια, και ίσως ακόμη και ένα δισεκατομμύριο, έτη φωτός σε έκταση.
Το Σινικό Τείχος Sloan είναι μια από τις μεγαλύτερες φαινομενικές, πιθανώς μεταβατικές δομές στο Σύμπαν, με διάμετρο περίπου 1,37 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Μπορεί να είναι απλώς μια τυχαία ευθυγράμμιση πολλών υπερσμήνων, αλλά σίγουρα δεν είναι μια ενιαία, βαρυτικά δεσμευμένη δομή. Οι γαλαξίες του Σινικού Τείχους Sloan απεικονίζονται στα δεξιά.
Αυτή η προσομοίωση δείχνει τον κοσμικό ιστό της σκοτεινής ύλης και τη δομή μεγάλης κλίμακας που σχηματίζει. Η κανονική ύλη είναι παρούσα, αλλά είναι μόνο το 1/6 της συνολικής ύλης. Εν τω μεταξύ, η ίδια η ύλη συνθέτει μόνο τα 2/3 ολόκληρου του Σύμπαντος, με τη σκοτεινή ενέργεια να αποτελεί το υπόλοιπο. Το μη παρατηρήσιμο Σύμπαν πρέπει να εκτείνεται για τουλάχιστον ~ 400 φορές την έκταση του ορατού Σύμπαντος που μπορούμε να δούμε, πράγμα που σημαίνει ότι το Σύμπαν μας με διάμετρο 92 δισεκατομμυρίων ετών φωτός είναι λιγότερο από το ένα 64 εκατομμυριοστό του ελάχιστου όγκου αυτού που υπάρχει εκεί έξω.
Με πληροφορίες από το BigThink
