Το να είσαι πολιτικός στην Ιαπωνία δεν είναι και το ασφαλέστερο επάγγελμα… Πολιτικός στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου σημαίνει τελικά: χειραψία με τον θάνατο: Αμέτρητες οι δολοφονίες κι ανάμεσα στα θύματα, έξι πρωθυπουργοί!
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 4 Νοεμβρίου του 1921, όταν δολοφονήθηκε στο Τόκιο ο πρώην πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Χάρα Τακάσι. Και διαβάζοντας αυτές τις εισαγωγικές αράδες του θέματος, συνειρμικά ο νους δεν χρειάζεται να διανύσει μεγάλη χρονική απόσταση για να θυμηθεί ότι τον Ιούλιο – τον περασμένο Ιούλιο – ο Σίνζο Άμπε, επίσης πρώην πρωθυπουργός της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, έπεφτε νεκρός από χέρι δολοφονικό.
Τι γίνεται λοιπόν στην Ιαπωνία; Μια χώρα βαθιά φιλοσοφημένη, διάσημη για τα τεχνολογικά της επιτεύγματα περισσότερο και όχι για την πολιτική βία έχει να παρουσιάσει έναν μακρύ κατάλογο πολιτικών που έχασαν τη ζωή τους από δολοφονίες. Παράδοξο μεν, αλλά πραγματικότητα ζοφερή. Και ανατρέχοντας στην ιστορία των πολιτικών δολοφονιών, καταλαβαίνουμε πως ίσως να είναι και η μοναδική χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου που έχει ξεπροβοδίσει τόσους νεκρούς πολιτικούς που έπεσαν από δόλιο χέρι! Να ξεφυλλίσουμε αυτόν τον κατάλογο του αίματος και της βίας; Γιατί όχι;
8 Ιουλίου 2022: Ο Shinzo Abe (21 Σεπτεμβρίου 1954 – 8 Ιουλίου 2022), ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην ιαπωνική ιστορία (δύο φορές από τις 26 Δεκεμβρίου 2012 ως τον Σεπτέμβριο του 2020 και νωρίτερα από το 2006 μέχρι το 2007), και επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (LDP) πυροβολήθηκε δυο φορές στην πλάτη και στον λαιμό, ενώ εκφωνούσε προεκλογική ομιλία του στην πόλη Νάρα. Ο Σίνζο Άμπε υπέκυψε στα τραύματά του 6 ώρες αργότερα.
Ο 41χρονος δράστης Τετσούγια Γιαμαγκάμι είπε στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν ότι είχε σκοπό να σκοτώσει τον Άμπε γιατί θεωρούσε ότι ο πρώην πρωθυπουργός ήταν «μέλος συγκεκριμένης οργάνωσης»…
18 Απριλίου 2007: Ο Iccho Itoh (23 Αυγούστου 1945 – 18 Απριλίου 2007), ήταν πολιτικός που χρημάτισε δήμαρχος του Ναγκασάκι από το 1995 έως το 2007. Πυροβολήθηκε από τον Tetsuya Shiroo, μέλος της Yakuza, στις 17 Απριλίου 2007 και πέθανε το επόμενο πρωί.
26 Οκτωβρίου 2002: Ο Koki Ishii (6 Νοεμβρίου 1940 – 25 Οκτωβρίου 2002) πολιτευτής του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιαπωνίας, δολοφονήθηκε κάτω από ύποπτες συνθήκες.
12 Οκτωβρίου 1960: Ο Inejiro Asanuma, (27 Δεκεμβρίου 1898 – 12 Οκτωβρίου 1960), ήταν ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιαπωνίας και δολοφονήθηκε με ένα wakizashi, ένα παραδοσιακό κοντό ξίφος, από τον υπερεθνικιστή Otoya Yamaguchi ενώ μιλούσε σε τηλεοπτικό πολιτικό ντιμπέιτ στο Τόκιο.
26 Φεβρουαρίου 1936: Ο Viscount Takahashi Korekiyo (27 Ιουλίου 1854 – 26 Φεβρουαρίου 1936) ήταν πολιτικός που εξελέγη βουλευτής της Ανώτερης Βουλής – House of Peers – ενώ διετέλεσε και πρωθυπουργός της Ιαπωνίας από το 1921 έως το 1922 και στο παρελθόν ήταν επικεφαλής της Τράπεζας της Ιαπωνίας και του Υπουργείου Οικονομικών. Ο Takahashi Korekiyo ήταν ο δεύτερος Χριστιανός Πρωθυπουργός στην ιαπωνική ιστορία. Ο Korekiyo δολοφονήθηκε από φανατικούς στρατιωτικούς, που θίγονταν τα συμφέροντά τους από την πολιτική του.
Η πολιτική του Takahashi, είναι πια κοινά αποδεκτό ότι, έβγαλε την Ιαπωνία από την Ύφεση, αλλά οδήγησαν σε ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού μετά τη δολοφονία του.
26 Φεβρουαρίου 1936: Ο Viscount Saito Makoto (27 Οκτωβρίου 1858 – 26 Φεβρουαρίου 1936) ήταν αξιωματικός του ναυτικού και πολιτικός· διακρίθηκε κατά τη διοίκηση δύο καταδρομικών στον Πρώτο Σινο-Ιαπωνικό Πόλεμο και έφθασε στον βαθμό του υποναυάρχου. Ο Saito διαδέχθηκε τον Inukai Tsuyoshi στην πρωθυπουργία μετά τη δολοφονία του. Όταν εγκατέλειψε τον πρωθυπουργικό θώκο, τέθηκε στην υπηρεσία του Αυτοκράτορα ως κύριος φύλακας της Privy Seal (εθνική σφραγίδα) τον Φεβρουάριο του 1935 αλλά ένα χρόνο αργότερα δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια απόπειρας πραξικοπήματος από ομάδα νεαρών αξιωματικών. Οι στασιαστές κατάφεραν τότε να δολοφονήσουν πολλούς κορυφαίους αξιωματούχους (συμπεριλαμβανομένων δύο πρώην πρωθυπουργών) και να καταλάβουν το κυβερνητικό κέντρο του Τόκιο, δεν κατάφεραν όμως να δολοφονήσουν τον τότε πρωθυπουργό Keisuke Okada ή να εξασφαλίσουν τον έλεγχο του Αυτοκρατορικού Παλατιού.
15 Μαΐου 1932: Ο Inukai Tsuyoshi (4 Ιουνίου 1855 – 15 Μαΐου 1932) ήταν πολιτικός, υπουργός του υπουργικού συμβουλίου και πρωθυπουργός της Ιαπωνίας από το 1931. Ήταν ο δεύτερος γηραιότερος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της θητείας του, καθώς ήταν 76 ετών την ημέρα που δολοφονήθηκε κι αυτός κατά τη διάρκεια πραξικοπήματος από αξιωματικούς του Αυτοκρατορικού Ναυτικού. Ο πρωθυπουργός Inukai Tsuyoshi δολοφονήθηκε από 11 νεαρούς αξιωματικούς του ναυτικού.
9 Φεβρουαρίου 1932: Ο Junnosuke Inoue (6 Μαΐου 1869 – 9 Φεβρουαρίου 1932) διετέλεσε υπουργός των Οικονομικών στο υπουργικό συμβούλιο του Osachi Hamaguchi μέχρι το 1931. Ο Inoue έγινε ο διαχειριστής του Rikken Minsei-to (Συνταγματικό Δημοκρατικό Κόμμα) αλλά δολοφονήθηκε από ένα μέλος του Ketsumeidan στο Συμβάν του League of Blood (μια συνωμοσία, στην οποία εξτρεμιστές στόχευαν πλούσιους επιχειρηματίες και φιλελεύθερους πολιτικούς. Η ομάδα είχε επιλέξει είκοσι ανθρώπους για στόχους της, αλλά κατάφερε να σκοτώσει μόνο δύο).
26 Αυγούστου 1931: Ο Hamaguchi Osachi (1 Απριλίου 1870 – 26 Αυγούστου 1931), ήταν πολιτικός και πρωθυπουργός, που αρχικά επέζησε της απόπειρας δολοφονίας από έναν ακροδεξιό εξτρεμιστή το 1930, αλλά πέθανε περίπου εννέα μήνες αργότερα από βακτηριακή λοίμωξη στα μη επουλωμένα τραύματά του.
4 Νοεμβρίου 1921: Ο Hara Takashi (15 Μαρτίου 1856 – 4 Νοεμβρίου 1921), ήταν πρώην πρωθυπουργός.
21 Ιουνίου 1901: Ο Hoshi Toru (19 Μαΐου 1850 – 21 Ιουνίου 1901) ήταν μέλος του υπουργικού συμβουλίου και κατηγορήθηκε για πρώτη φορά για σκάνδαλο διαφθοράς στη Συνέλευση της πόλης του Τόκιο. Αν και απέδειξε για την αθωότητά του, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Κρίθηκε αθώος λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, αλλά στη μέση της δίκης δολοφονήθηκε από έναν μεσήλικα με το παραδοσιακό κοντό σπαθί των Σαμουράι.
Αιματηρός και ο 19ος αιώνας
Κι αν νομίζετε ότι ο κύκλος του αίματος αφορά μόνο τον 20ο αιώνα, άντε και τον 210, γελιέστε. Πιο πίσω να δείτε τι έγινε…
12 Φεβρουαρίου 1889: Ο Viscount Arinori Mori (23 Αυγούστου 1847 – 12 Φεβρουαρίου 1889) ήταν πολιτικός, διπλωμάτης της περιόδου Meiji και ιδρυτής του σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος της Ιαπωνίας. Ο Μόρι μαχαιρώθηκε από έναν υπερεθνικιστή την ίδια ημέρα της δημοσίευσης του Συντάγματος του Μέιτζι και πέθανε την επόμενη μέρα.
14 Μαΐου 1878: Ο Okubo Toshimichi (26 Σεπτεμβρίου 1830 – 14 Μαΐου 1878) ήταν Ιάπωνας πολιτικός και ένας από τους Τρεις Μεγάλους Ευγενείς που θεωρούνται οι κύριοι ιδρυτές της σύγχρονης Ιαπωνίας. Υπό αυτή την ιδιότητα, θέσπισε πολυάριθμες μεταρρυθμίσεις, ειρήνευσε τις διαμάχες εντός του καθεστώτος Meiji στη Διάσκεψη της Οσάκα του 1875 και κατέστειλε αρκετές εξεγέρσεις που απειλούσαν την επιβίωση της αυτοκρατορίας· έγινε ο πρωταγωνιστής του διχασμού και της βαθιάς εχθρότητας στην Ιαπωνία της εποχής και τελικά δολοφονήθηκε το 1878.
24 Οκτωβρίου 1876: Ο Yasuoka Ryosuke (Απρίλιος 1825 – 24 Οκτωβρίου 1876) ήταν φεουδάρχης του Τομέα Τόσα και σαμουράι των Τζινσοτάι. Διετέλεσε και νομαρχιακός σύμβουλος. Ο Ryosuke δέχτηκε επίθεση από εξεγερμένους Shinpuren και τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων ο επικεφαλής του προσωπικού και οι υπηρέτες στο σπίτι του, δολοφονήθηκαν. Τραυματισμένος ο Shinpuren κρύφτηκε και σώθηκε προς στιγμήν, αλλά πέθανε τρεις ημέρες αργότερα στο νοσοκομείο από τα τραύματά του.
7 Δεκεμβρίου 1869: Ο Omura Masujiro, (30 Μαΐου 1824 – 7 Δεκεμβρίου 1869) ήταν στρατιωτικός ηγέτης και θεωρητικός στην περίοδο Bakumatsu της Ιαπωνίας. Ήταν ο «Πατέρας» του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού, εγκαινιάζοντας την σύγχρονη στρατιωτική εκπαίδευση σύμφωνα με το γαλλικό σύστημα της εποχής. Δέχτηκε επίθεση από οκτώ δυσαρεστημένους πρώην σαμουράι και άφησε την τελευταία του πνοή.
15 Φεβρουαρίου 1869: Ο Yokoi Shonan (22 Σεπτεμβρίου 1809 – 15 Φεβρουαρίου 1869) ήταν λόγιος της περιόδου Bakumatsu και της πρώιμης περιόδου Meiji και πολιτικός μεταρρυθμιστής στην Ιαπωνία, με επιρροή γύρω από την πτώση του Tokugawa bakufu (κυβερνήσεις που κυβέρνησαν την Ιαπωνία από το 1185 έως το 1868). Το πραγματικό του όνομα ήταν Yokoi Tokiari. Δολοφονήθηκε το 1869 από συντηρητικούς σαμουράι που τον υποπτεύονταν ότι ήταν χριστιανός και ότι έτρεφε μυστικά ρεπουμπλικανικά αισθήματα…
19 Δεκεμβρίου 1867: Ο Sakamoto Ryoma (3 Ιανουαρίου 1836 – 19 Δεκεμβρίου 1867) ήταν σαμουράι και ισχυρή προσωπικότητα των Μπακουμάτσου και της ίδρυσης της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας στα τέλη της περιόδου Edo. Δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 1867 με τη σύντροφό του Nakaoka Shintaro, λίγο πριν από τον πόλεμο του Boshin και την αποκατάσταση του Meiji.
12 Αυγούστου 1864: Ο Sakuma Shozan (22 Μαρτίου 1811 – 12 Αυγούστου 1864) αποκαλούμενος μερικές φορές Sakuma Zozan, ήταν πολιτικός και λόγιος της περιόδου Έντο. Του έστησαν ενέδρα και του επιτέθηκε και τον σκότωσε μικρή ομάδα δολοφόνων από τις φυλές Higo και Oki.
24 Μαρτίου 1860: Ii Naosuke (29 Νοεμβρίου 1815 – 24 Μαρτίου 1860) πολιτικός διάσημος για την υπογραφή της Συνθήκης Χάρις με τις ΗΠΑ, την παροχή πρόσβασης στα λιμάνια για εμπόριο σε αμερικανούς εμπόρους και ναυτικούς. Δολοφονήθηκε κι αυτός…
Κι αν αναλογιστείτε ότι στις απέραντες Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δολοφονηθεί τέσσερις Πρόεδροι από τους 46, στην μικρή Ελλάδα από το 1830 και μετά έχουν πέσει νεκροί από δολοφονικά χέρια δύο πρωθυπουργοί (Καποδίστριας – κυβερνήτης και Δηλιγιάννης) και ένας Βασιλιάς (Γεώργιος Α’), οι αριθμοί των δολοφονημένων πρωθυπουργών, πρώην πρωθυπουργών και πολιτικών της Ιαπωνίας τρομάζουν!
