Λιγότερο από ένα μήνα πριν φιλοξενήσει τον τελικό του Μουντιάλ, η πόλη Λουσαΐλ είναι αφύσικα ήσυχη.
Οι μεγάλοι άδειοι δρόμοι, οι κενές αίθουσες αναμονής και οι κατασκευαστικοί γερανοί βρίσκονται παντού στην κομψή πόλη 20 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας, Ντόχα, χτισμένη ειδικά για να φιλοξενήσει τους οπαδούς του Μουντιάλ και μερικούς εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους του Κατάρ.
Ωστόσο με τη μεγαλύτερη διοργάνωση του ποδοσφαίρου να είναι σε εξέλιξη, η άδεια φουτουριστική πόλη εγείρει ερωτήματα σχετικά κατά πόσο θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά η πόλη που κατασκεύασε το Κατάρ ειδικά για τη διοργάνωση όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο οπαδοί ποδοσφαίρου εγκαταλείψουν το μικρό αραβικό έθνος του Κόλπου μετά το τουρνουά.
Ο Eλίας Γκαρσία, ένας 50χρονος επιχειρηματίας από το Σαν Φρανσίσκο, επισκέφτηκε το Λουσαΐλ με έναν φίλο του μια μέρα που δεν γινόταν κάποιος αγώνας ποδοσφαίρου στο χρυσό γήπεδο της πόλης σε σχήμα μπολ.
«Ήρθαμε να ρίξουμε μια ματιά, αλλά δεν υπάρχουν πολλά εδώ», είπε ο Γκαρσία, κοιτάζοντας έναν τεράστιο ουρανοξύστη σε σχήμα ημισελήνου πίσω του, σχεδιασμένο να μοιάζει με τα κυρτά ξίφη στο εθνικό έμβλημα του Κατάρ.
Απέναντι από το δρόμο, ένα εργοτάξιο ήταν κρυμμένο από έναν χαμηλό φράχτη διακοσμημένο με σκηνές από την έρημο. «Όλα μοιάζουν σαν να είναι υπό κατασκευή», είπε ο Γκαρσία. ”Βλέπεις παντού απλά άδεια οικόπεδα με μικρούς τοίχους που στήνουν για να σε κάνουν να πιστεύεις ότι βρίσκονται σε λειτουργία.”
Οδηγώντας βόρεια από τη Ντόχα, ο αστραφτερός ορίζοντα και η μαρίνα του Λουσαΐλ διακρίνονται από μίλια μακριά. Πύργοι σε παστέλ αποχρώσεις που μοιάζουν με κιβώτια στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλον, υψώνονται πάνω από την έρημο. Οι φαρδιές λεωφόροι δίνουν τη θέση τους σε ζιγκ-ζαγκ κτίρια, γυάλινους θόλους και συστάδες νεοκλασικών πολυκατοικιών. Δεν είναι σαφές αν ζει κανείς σε αυτά. Τα περισσότερα κτήρια διαφημίζονται ως πολυτελή ξενοδοχεία, διαμερίσματα ή επαγγελματικοί χώροι γραφείων. Γερανοί κρέμονται πάνω από πολλά κτίρια.
Ο σχεδιασμός της πόλης ξεκίνησε το 2005, αλλά η κατασκευή ολοκληρώθηκε γρήγορα αφού το Κατάρ κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο πέντε χρόνια αργότερα. Με την υποστήριξη 450 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το κρατικό επενδυτικό ταμείου του Κατάρ, η πόλη σχεδιάστηκε για να είναι φιλική προς τους πεζούς και συνδέεται με το νέο μετρό της Ντόχα αλλά και με τραμ.
Ο Φαχάντ Aλ Τζαχάμρι, ο οποίος διαχειρίζεται έργα στην Qatari Diar, την εταιρεία ακινήτων που έχτισε την πόλη αποκάλεσε το Λουσαΐλ μια αυτόνομη «επέκταση της Ντόχα».
Πάντως η επίτευξη του στόχου της στέγασης 400.000 ανθρώπων στην πόλη μοιάζει δύσκολη σε μια χώρα όπου μόνο 300.000 άνθρωποι είναι πολίτες και πολλοί από τους 2,9 εκατομμύρια κατοίκους της είναι φτωχοί μετανάστες που ζουν σε καταυλισμούς και όχι σε πολυτελείς πύργους.
Ακόμη και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Λουσαϊλ είναι αισθητά πιο ήσυχο από τη Ντόχα, όπου και κει έγιναν εντυπωσιακές κατασκευές την τελευταία δεκαετία στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη διοργάνωση.
Στο Place Vendome, ένα πολυτελές εμπορικό κέντρο που πήρε το όνομά του από τη μεγάλη παρισινή πλατεία (Πλατεία Βαντόμ), πολλά καταστήματα δεν είναι ακόμη ανοιχτά. Μερικοί τουρίστες βγάζουν φωτογραφίες τους ουρανοξύστες της πόλης από το εμπορικό κέντρο ενώ οι ταμίες μιλούν μεταξύ τους. Σε ένα κτίριο στο κέντρο της πόλης που στεγάζει το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλα κυβερνητικά γραφεία, ένας φύλακας είπε στο Associated Press ότι σχεδόν όλοι έχουν φύγει μέχρι τις 11 π.μ.
«Ακόμη και στο μετρό, αν πάτε μια μέρα που δεν υπάρχει αγώνας, υπάρχουν πέντε έως 10 άτομα σε αυτό εκτός από εσάς», είπε ο Γκαρσία.
Στο τεχνητό νησί Αλ Μάχα, ένα πλήθος από οπαδούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ντόπιους διασκεδάζει σε ένα πολυτελές παραλιακό κλαμπ, τραβώντας τζούρες από ναργιλέ και βουτώντας σε μια πισίνα.
Ο Tιμοτέ Mπερτ-Ράιλι ένας Γάλλος διευθυντής μιας γκαλερί είπε ότι το Λουσαΐλ – ή τουλάχιστον το νησί Aλ Μάχα με το λούνα παρκ, τις πολυτελείς μπουτίκ, τα εστιατόρια και τα σαλόνια, αποτελεί ένα μέρος όπου οι ντόπιοι έρχονται για να ξεσκάσουν.
Υποστήριξε ότι το Κατάρ θα μπορούσε να βρει έναν τρόπο να χρησιμοποιήσει τις υποδομές που έχτισε για το Παγκόσμιο Κύπελλο, συμπεριλαμβανομένων των επτά νέων γηπέδων ποδοσφαίρου, αλλά παραδέχτηκε ότι «ίσως χρειαστεί χρόνο».
