Βρετανός φωτογράφος Marc Wilson δημιούργησε μια σειρά εικόνων που εξερευνούν τα ξεχασμένα ερείπια οχυρών και χαρακωμάτων από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στα βουνά της βόρειας Ιταλίας.
Οι φωτογραφίες περιλαμβάνονται στη φωτογραφική συλλογή «Remnants», την οποία ο Wilson εξέδωσε σε συνεργασία με τον Ιταλό αρχιτέκτονα και ερευνητή Marco Ferrari. Το έργο αποτελεί συνέχεια του «The Last Stand», ενός βιβλίου που δημιούργησε ο Wilson το 2015 και διερευνούσε παρόμοιες κατασκευές στις ακτογραμμές των Βρετανικών Νήσων και της βόρειας Ευρώπης.
Σε κάθε εικόνα, τα φυσικά ίχνη του πολέμου –συμπεριλαμβανομένων χαρακωμάτων, οχυρώσεων και πεδίων μάχης– φαίνεται να έχουν συγχωνευτεί με τα φυσικά στοιχεία και να έχουν γίνει μέρος της τοπογραφίας.
Ο Wilson και o Ferrari ελπίζουν να δείξουν ότι αυτές οι δομές δεν είναι απλώς απομεινάρια της ιστορίας, αλλά δείκτες για το πώς οι άνθρωποι μπορούν μια μέρα να ζήσουν σε μεγαλύτερη αρμονία με τον φυσικό κόσμο.
«Αυτά τα τεχνητά οχυρά, που δημιουργήθηκαν πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, έχουν γίνει μέρος του φυσικού τοπίου που κάποτε υπερασπίζονταν».
Spitz Levico
Γνωστό και ως Forte Vezzena, το Spitz Levico ήταν γνωστό ως «το μάτι της πεδιάδας», εξαιτίας της κύριας λειτουργίας του ως παρατηρητηρίου. Στα 1.908 μέτρα, βρίσκεται πάνω από το Forte Busa Verle και μαζί αποτελούσαν τη βορειότερη γραμμή άμυνας.
Forte Zaccarana
Στα 2.116 μέτρα, το τσιμεντένιο Zaccarana, γνωστό και ως Forte Tonale, ήταν το υψηλότερο και πιο προηγμένο οχυρό στην κοιλάδα Tonale. Σχεδιασμένο για να αποκλείει τις κοιλάδες Sole και Strino μαζί με το Forte Pozzi Alti, ισοπεδώθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς του Forte Corno d’Aola, του μοναδικού ιταλικού οχυρού στα σύνορα.
Forte Dosso del Sommo
Σκαρφαλωμένο στα 1.665 μέτρα και ολοκληρωμένο το 1914, το φρούριο Dosso del Sommo είχε ως σκοπό να αποκλείσει την κοιλάδα Terragnolo και το πέρασμα Borcola. Με ύψος τριών ορόφων, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα οχυρά της Αυστροουγγαρίας. Στην αρχή της σύγκρουσης δέχτηκε σφοδρά ιταλικά πυρά, αλλά όχι πλήρη επίθεση.
Forte Campo Lucerna
Λόγω της ικανότητάς του, το φρούριο πήρε από τους Ιταλούς το παρατσούκλι Padreterno, δηλαδή Αιώνιος Πατέρας. Αφού υπέστη καταστροφικό ιταλικό βομβαρδισμό στα τέλη Μαΐου 1915, ο διοικητής του, Emanuel Nebesar, ύψωσε λευκή σημαία. Καθώς τα κοντινά οχυρά πυροβολούσαν τους Ιταλούς για να αποτρέψουν την κατάληψη του Campo Lucerna, ένας εθελοντής έφτασε στο οχυρό και κατέβασε τη σημαία παράδοσης. Στη συνέχεια συνελήφθη και ο Nebesar απέφυγε το στρατοδικείο για δειλία.
Forte Moena
Γνωστό και ως Forte Someda, το γρανιτένιο Moena σχεδιάστηκε για να εμποδίσει την πρόοδο μέσω της κοιλάδας San Pellegrino. Με ύψος 1.276 μέτρα, βρισκόταν σε τηλεφωνική επαφή με το Fort Dossaccio. Χτίστηκε μεταξύ 1897 και 1899, θεωρήθηκε απαρχαιωμένο από το 1915 και ο οπλισμός του μεταφέρθηκε σε θέσεις πεδίου στο πέρασμα San Pellegrino.
