Τα άλογα μπορούν να διακρίνουν τα συναισθήματα στο πρόσωπο και τη φωνή του ανθρώπου

Σύμφωνα με νέα μελέτη

Τα άλογα έχουν απίστευτη ευαισθησία όχι μόνο στα εξωτερικά συναισθήματα του ανθρώπου όπως η χαρά και ο θυμός, αλλά και στα εσωτερικά, όπως η λύπη, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Αυτή η συναισθηματική ευαισθησία των αλόγων, σύμφωνα με τη μελέτη, δεν περιορίζεται απλώς στις εκφράσεις του προσώπου του ανθρώπου, αλλά επεκτείνεται στους ήχους που προέρχονται από το άτομο.

Ίσως ακόμη περισσότερο από άλλα οικόσιτα ζώα, τα άλογα είναι απίστευτα συντονισμένα με το περιβάλλον τους. Μια φινλανδο-γαλλική μελέτη ήθελε να διερευνήσει εάν τα άλογα ήταν σε θέση να διακρίνουν τη θλίψη στα ανθρώπινα πρόσωπα, καθώς και εάν τα ζώα ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν το συναισθηματικό περιεχόμενο, που προέρχεται από ήχους.

«Η λύπη είναι ένα συναρπαστικό συναίσθημα, καθώς δεν είναι μόνο αρνητικά φορτισμένη αλλά αντιπροσωπεύει και μια κατάσταση χαμηλής διέγερσης. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άλογα ανταποκρίνονται σε συναισθήματα υψηλής διέγερσης, όπως θυμό ή χαρά», εξήγησε ο Plotine Jardat, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδακτορικός ερευνητής στο University of Tours.

«Ωστόσο, μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν ενδείξεις χαμηλής διέγερσης συναισθημάτων, όπως η λύπη; Θέλαμε να διερευνήσουμε αν τα άλογα μπορούν να συσχετίσουν τις ανθρώπινες εκφράσεις λύπης με τους αντίστοιχους ήχους, όπως κάνουν με τη χαρά και τον θυμό».

Στη μελέτη αποδείχθηκε ότι ένα άλογο αντιλαμβάνεται μια εικόνα ενός χαρούμενου προσώπου και ενός λυπημένου προσώπου μαζί με ήχους και τόνους που σχετίζονται με την ανθρώπινη χαρά ή την ανθρώπινη θλίψη.

Όταν οι θλιμμένοι τόνοι συνοδεύονταν από ένα λυπημένο πρόσωπο ή αντίστοιχα η χαρά από έναν ανάλογο τόνο, τα άλογα μπορούσαν να αλλάξουν γρήγορα την εστίασή τους. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές έβαλαν τα άλογα να παρατηρούν ένα θλιμμένο πρόσωπο συνοδευόμενο με ήχο χαράς και το αντίστροφο, τότε τα άλογα μπερδεύονταν.

«Αυτό είναι ενδιαφέρον γιατί σημαίνει ότι όταν τα άλογα παρατηρούν τα πρόσωπά μας και ακούν τις φωνές μας, δεν τα αντιλαμβάνονται ως ξεχωριστά ερεθίσματα, αλλά μπορούν να τα ενσωματώσουν σε διαφορετικές αισθητηριακές μεθόδους», δήλωσε ο Océane Liehrmann, διδακτορικός ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Turku. είπε στους Finnish Times.