Φωλιασμένη στο γραφικό τοπίο της Αλάσκας, η πόλη Whittier αποτελεί μια μοναδική απόδειξη της κοινοτικής διαβίωσης. Γνωστή για το γεγονός ότι σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός της κατοικεί σε ένα μόνο κτίριο, αυτή η μικρή πόλη αποτελεί μια συναρπαστική μελέτη της συμπαγούς διαβίωσης και της ανθεκτικότητας της κοινότητας.
Με περίπου 272 κατοίκους, το Whittier στεγάζεται κυρίως στο Begich Towers, ένα κτίριο 14 ορόφων που φιλοξενεί περίπου το 90% του πληθυσμού της. Αυτή η ασυνήθιστη διάταξη διαβίωσης έχει δώσει στο Whittier το εύστοχο παρατσούκλι «πόλη κάτω από μια στέγη». Οι πύργοι Begich Towers, που αρχικά χτίστηκαν ως στρατόπεδα, λειτουργούν τώρα ως μια πολύπλευρη πολυκατοικία.\
The town of Whittier, Alaska, is known for having nearly the entire population living in a single apartment building.
The building is called Begich Towers, a 14-story apartment complex that houses about 90% of the town’s residents (total: 272). This has earned Whittier the… pic.twitter.com/i3PG7pEgzE
— Massimo (@Rainmaker1973) December 3, 2023
Το γεωγραφικό περιβάλλον του Whittier παίζει καθοριστικό ρόλο στη μοναδική στεγαστική του κατάσταση. Η πόλη είναι προσβάσιμη μόνο αεροπορικώς ή μέσω μιας σήραγγας. Αυτή η σήραγγα, η Anton Anderson Memorial Tunnel, είναι η μεγαλύτερη συνδυασμένη σήραγγα σιδηροδρόμων και αυτοκινητοδρόμων στη Βόρεια Αμερική, αποτελώντας τη μόνη σύνδεση της πόλης με τον έξω κόσμο.
Οι καιρικές συνθήκες του Whittier, ιδίως το χειμώνα, μπορεί να είναι τρομακτικές. Το σκληρό κλίμα της Αλάσκας καθιστά τη συνολική διάταξη διαβίωσης των πύργων Begich Towers όχι απλώς μια καινοτομία αλλά μια αναγκαιότητα. Η διασύνδεση επεκτείνεται πέρα από τους πύργους. Ένα δεύτερο, μικρότερο κτίριο πολυκατοικιών φιλοξενεί τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον, το σχολείο και το γυμναστήριο της πόλης, αν και βρίσκονται σε ξεχωριστό κτίριο, συνδέονται με τους πύργους Begich Towers μέσω σήραγγας, εξασφαλίζοντας ασφαλή και ζεστή διέλευση κατά τη διάρκεια κακοκαιρίας.
Η ζωή στο Whittier είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Η δεμένη κοινότητα ευδοκιμεί σε αυτό το συμπαγές περιβάλλον, όπου οι γείτονες δεν είναι απλώς συμπολίτες, αλλά και αναπόσπαστα μέρη της καθημερινής ζωής. Αυτή η ρύθμιση ενισχύει μια ισχυρή αίσθηση κοινότητας και αμοιβαίας εξάρτησης. Οι δραστηριότητες και η λήψη αποφάσεων συχνά περιλαμβάνουν ολόκληρη την πόλη και οι κάτοικοι μοιράζονται τις ευθύνες και τους πόρους.