Το όνομά του (ΙnGalera) σημαίνει “Στη φυλακή” στην ιταλική αργκό, ή αλλιώς, “Στη στενή”, όπως θα λέγαμε εμείς και είναι το πρώτο και μοναδικό εστιατόριο που λειτουργεί “πίσω από τα κάγκελα”. Βρίσκεται μέσα στη φυλακή μεσαίας ασφαλείας Bollate λίγο έξω από το Μιλάνο και αποτελεί ένα πρωτότυπο κοινωνικό πείραμα που αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχές, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι οι κριτικές για τα πιάτα του είναι εγκωμιαστικές και η λίστα αναμονής για ένα τραπέζι μεγάλη.
Το μοντέρνο εσωτερικό του σχεδιάστηκε από την Ιταλίδα αρχιτέκτονα Augusta Comi και δεν παραπέμπει καθόλου στο χώρο όπου βρίσκεται -αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με αφίσες από διάσημες ταινίες με φυλακές.
Το ενδιαφέρον a la carte μενού περιλαμβάνει πιάτα όπως μοσχαρίσια μάγουλα, ταρτάρ άγριου κόκκινου σολομού, ραβιόλια κολοκύθας με φουντουκοβούτυρο, μαύρο ριζότο με χταπόδια και άλλα σε αρκετά λογικές τιμές, ενώ προσφέρονται και πιάτα vegan και χωρίς γλουτένη.
Οι εργαζόμενοι του εστιατορίου που είναι ανοιχτό στο κοινό τόσο για γεύμα όσο και για δείπνο είναι όλοι τρόφιμοι της φυλακής -εκτός από τον μετρ και τον σεφ οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι επαγγελματίες- και πληρώνονται για την εργασία τους αλλά επειδή ο νόμος δεν επιτρέπει στους κρατούμενους να έχουν χρήματα μέσα στη φυλακή, η αμοιβή τους μεταφέρεται σε τραπεζικούς λογαριασμούς για να χρησιμοποιηθούν από την οικογένειά τους ή τους ίδιους όταν βρίσκονται σε άδεια. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του InGalera “στόχος είναι να προσφέρει στους κρατούμενους που απασχολούνται τακτικά τη δυνατότητα να μάθουν ή να ανακτήσουν μια εργασιακή ηθική. Είναι ένα ουσιαστικό ταξίδι στο οποίο λαμβάνουν επαγγελματική κατάρτιση και μαθαίνουν να είναι υπεύθυνοι. Εδώ, προετοιμάζονται να εισέλθουν στην κοινωνία και στον εργασιακό στίβο”.
Η ιδέα ανήκει σε μια γυναίκα, τη Silvia Polleri, η οποία είχε την εταιρεία catering που συνεργαζόταν με το σωφρονιστικό ίδρυμα και μια μέρα ρώτησε το διευθυντή των φυλακών αν θα έδινε την άδεια να ανοίξει ένα εστιατόριο μέσα στις εγκαταστάσεις. Ο χώρος όπου σήμερα βρίσκεται το InGalera ήταν πριν αίθουσα συνεδριάσεων για τους υπαλλήλους. “Πολλοί από τους κρατούμενους δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να εργαστούν πριν, γιατί κανείς δεν τους είχε πιστέψει”, λέει η Silvia. “Αλλά είναι σημαντικό να δοθεί σε όλους η ευκαιρία γιατί είναι προς το συμφέρον τους όχι μόνο του δικό τους αλλά και του κοινωνικού συνόλου”.
Το όνειρό της υλοποιήθηκε το 2010 και έκτοτε έχει δώσει σε εκατοντάδες κρατούμενους τη δεύτερη ευκαιρία που μόνο η εργασία μπορεί να προσφέρει, ενώ έχει κερδίσει διθυραμβικά σχόλια από κριτικούς γεύσεις μέσων όπως η Corriere Della Sera, η La Repubblica, αλλά και οι New York Times που δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο “Ιταλική κουζίνα για την οποία αξίζει να μπεις φυλακή”.
Μάλιστα, το πείραμα ήταν τόσο πετυχημένο που πλέον μέσα στις εγκαταστάσεις της φυλακής Bollate λειτουργεί και το Paolo Frisi Hotel School, όπου οι κρατούμενοι μπορούν να κάνουν την εκπαιδευτούν και να πάρουν πιστοποιητικό που θα τους επιτρέψει βγαίνοντας να εργαστούν στο χώρο του τουρισμού, έχοντας ήδη κάνει την απαραίτητη πρακτική στο εστιατόριο InGalera. Σχετική μελέτη έχει δείξει ότι η πιθανότητα υποτροπής ενός πρώην κρατουμένου είναι 10% μικρότερη για τους κρατούμενους του Bollate από οποιαδήποτε άλλη ιταλική φυλακή!
Η ιστορία του πρώτου εστιατορίου στον κόσμο που άνοιξε μέσα σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα ενέπνευσε πρόσφατα τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ Benvenuti in galera, το οποίο θα παρουσιαστεί τις επόμενες μέρες σε κινηματογράφους του Μιλάνου, πριν ταξιδέψει σε φυλακές, όπου θα προβληθεί για τους κρατούμενους.
Δημιουργός του είναι ο σκηνοθέτης Michele Rho, που είναι και γιος της Silvia Polleri. “Στόχος μου δεν ήταν απλώς να αφηγηθώ την ιστορία ενός εξαιρετικού εστιατορίου ούτε, φυσικά, την ιστορία της μητέρας μου”, λέει ο ίδιο. “Το εστιατόριο είναι ένας φακός μέσα από τον οποίο εξερευνώ τον κόσμο της φυλακής, ένα σημαντικό θέμα προς συζήτηση”.
