Γιατί η παρουσία μιας και μόνο ερμίνας σε μια απομακρυσμένη βραχονησίδα σήμανε συναγερμό στις αρχές της χώρας.
Τα τελευταία 25 χρόνια, μια απομακρυσμένη γωνιά της νοτιοδυτικής Νέας Ζηλανδίας παρείχε ένα καταφύγιο απαλλαγμένο από επικίνδυνους θηρευτές για απειλούμενα είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού παπαγάλου στον κόσμο που δεν πετάει και μιας σαύρας που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στη Γη.
Το Chalky Island, μια τραχιά αλλά καταπράσινη βραχονησίδα 2 τετραγωνικών μιλίων στο Fiordland του Ειρηνικού, φιλοξενεί την ενδημική σαύρα Te Kākahu, το εμβληματικό μικρό πουλί little spotted kiwi και τον kākāpō, τον μόνο παπαγάλο που δεν μπορεί να πετάξει και από τους οποίους λιγότεροι από 250 πιστεύεται ότι παραμένουν στη φύση.
Ετσι, τον Αύγουστο του 2022, όταν οι εργαζόμενοι στον τομέα της προστασίας του νησιού εντόπισαν μια και μόνο αρσενική ερμίνα -ένα θηλαστικό που μοιάζει με νυφίτσα, ιθαγενές στην Ευρασία και τη Βόρεια Αμερική, το οποίο κυνηγά μια σειρά από ζώα και πτηνά- ήξεραν ότι έπρεπε να δράσουν για να σώσουν το ευαίσθητο οικοσύστημά του. Ακόμα κι αν κόστιζε μια μικρή περιουσία.
Το Υπουργείο Διατήρησης (DOC) της χώρας ξεκίνησε μια σημαντική αποστολή βιοασφάλειας με ειδικούς στην παγίδευση, εκπαιδευμένους σκύλους, κάμερες, ελικόπτερα και βάρκες. Χρειάστηκαν οκτώ μήνες για να παγιδευτεί και να σκοτωθεί τελικά το χνουδωτό αρπακτικό με έναν αξιωματούχο να το χαρακτηρίζει «μεγάλη νίκη».
«Αυτή είναι μια τεράστια νίκη – αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το πόδι μας από το γκάζι τώρα», δήλωσε η ελεγκτής Ρεμπέλα Τίλι, χαιρετίζοντας την εξουδετέρωση του μικρού θηλαστικού.
Τον περασμένο μήνα, μια ετήσια ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε από την αρμόδια περιβαλλοντική επιτροπή του κοινοβουλίου της Νέας Ζηλανδίας αποκάλυψε το τίμημα της αποστολής: σχεδόν μισό εκατομμύριο δολάρια Νέας Ζηλανδίας (περίπου 300.000 δολάρια ΗΠΑ, ήτοι 281.765 ευρώ).
Το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε αντιδράσεος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με έναν χρήστη στο Twiter να γράφει χαρακτηριστικά: «Είμαι υπέρ της προστασίας των απειλούμενων ζώων, αλλά τι διάολο».
I’m all for protecting endangered animals but bloody hell.
DOC spent nearly $500,000 to kill one stoat in Fiordland https://t.co/6iP8hAK1w4
— 🐕🦺🐈Vik🐈⬛🦮 (@GoldenHelikaon) April 1, 2024
Εν τω μεταξύ, η δεξιά ομάδα πίεσης «Ενωση Φορολογούμενων της Νέας Ζηλανδίας» διερωτήθηκε: «Τι χρησιμοποιούσαν για να το σκοτώσουν; Πυραύλους;»
What were they using to kill it – missiles???https://t.co/n0vbDQ3qHF
— New Zealand Taxpayers' Union (@TaxpayersUnion) April 1, 2024
Αλλά οι αξιωματούχοι υπερασπίστηκαν το κόστος. «Η αδράνεια θα ήταν πιο δαπανηρή – με δυνητικά καταστροφικές επιπτώσεις για τον πληθυσμό των kākāpō μας», δήλωσε, διευθυντής επιχειρήσεων DOC για το Southern South Island, Ααρον Φλέμινγκ. «Θα έπρεπε να απομακρύνουμε από αέρος τους kākāpō από το νησί με τεράστια έξοδα. Και δεν έχουμε που αλλού να τους βάλουμε. Το κόστος, εαν δεν πιάναμε την ερμίνα, θα ήταν εκατομμύρια».
Επικίνδυνα αρπακτικά
Μαζί με τις νυφίτσες και τα κουνάβια, οι ερμίνες εισήχθησαν στη Νέα Ζηλανδία στα τέλη του 19ου αιώνα για τον έλεγχο των κουνελιών που καταστρέφουν βοσκοτόπια προβάτων – αλλά είχαν καταστροφικό αντίκτυπο στη μοναδική ορνιθοπανίδα της χώρας, σύμφωνα με το DOC.
Τα αρπακτικά αυτά σκοτώνουν περίπου 25 εκατομμύρια αυτόχθονα πουλιά στη Νέα Ζηλανδία ετησίως, με περίπου 4.000 ιθαγενή είδη να απειλούνται ή να κινδυνεύουν με εξαφάνιση, σύμφωνα με το DOC.
Σε μια προσπάθεια να τα προστατεύσει, η Νέα Ζηλανδία έχει ξοδέψει περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια από το 2016 επιδιώκοντας να γίνει μια χώρα χωρίς θηρευτές έως το 2050. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, η κυβέρνηση σχεδιάζει να απαλλαγεί από τους αρουραίους, τα πόσουμ, τις νυφίτσες, τα κουνάβια – και την ενοχλητική ερμίνα.
«(Η ερμίνα) είναι ένας μικρός και πολύ αποτελεσματικός δολοφόνος ιθαγενών θαμνοπτηνών και σαυρών», εξήγξσε η Κάρολιν Κινγκ, ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Waikato. Μελέτη που διεξήχθη σε μικρή ομάδα του είδους διαπίστωσε ότι σχεδόν τα μισά από αυτά τα ζώα κολύμπησαν ασταμάτητα «για περισσότερο από μία ώρα», υποδηλώνοντας έναν «μόνιμο κίνδυνο περιοδικών επισκέψεων ή εισβολών από πλοία» σε νησιά που βρίσκονται σε απόσταση 3 έως 5 χιλιομέτρων από την ηπειρωτική χώρα. Σε αυτή την εμβέλεια βρίσκεται και το νησί Chalky.
