Oι άγνωστες απαιτήσεις της πιο αναγνωρίσιμης βασίλισσας της Ευρώπης όταν βρισκόταν… στον αέρα.
Η μακροβιότερη μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου, πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της ταξιδεύοντας. Όχι, η Ελισάβετ δεν είχε διαβατήριο αφού όλα τα βρετανικά διαβατήρια εκδίδονταν στο όνομα της, οπότε δεν χρειαζόταν πότε να έχει ένα δικό της. Αντίστοιχα, δεν είχε και άδεια οδήγησης, αφού οι άδειες εκδίδονταν και αυτές στο όνομά της. Η Ελισάβετ μπορούσε να ταξιδεύει ελεύθερα χωρίς να χρειάζεται επίσημα έγγραφα και από την αρχή της βασιλείας της το 1952 μέχρι τον θάνατό της πραγματοποίησε συνολικά 285 επίσημες επισκέψεις στο εξωτερικό, καθώς και αμέτρητες άλλες πτήσεις για βασιλικές περιοδείες και διπλωματικές αποστολές. Σε αυτά τα πολυάριθμα ταξίδια, ανέπτυξε ένα σύνολο προσωπικών συνηθειών και απαιτήσεων που τη συνόδευαν κατά τις πτήσεις της.
Ολες αυτές οι “συνήθειες” έρχονται στο φως από τις σημειώσεις μιας αεροσυνοδού και αποκαλύπτουν λεπτομερείς πληροφορίες για τις προτιμήσεις, τα ειδικά αιτήματα και τις ιδιορρυθμίες της Βασίλισσας κατά τη διάρκεια μιας πτήσης της British Airways το 1989. Η Jo Smallwood, κληρονόμησε αυτές τις σημειώσεις από την αείμνηστη θεία της, ονόματι Elizabeth Evans, η οποία υπηρέτησε ως μέλος του πληρώματος καμπίνας της Ελισάβετ και του πρίγκιπα Φίλιππου στην πτήση της British κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στη Σιγκαπούρη και τη Μαλαισία. Η συλλογή πρόκειται να βγει σε δημοπρασία από τον οίκο Hansons Auctioneers, με εκτιμώμενη αξία από 400 έως 600 λίρες (470 έως 700 ευρώ).
Her Majesty the Queen
Η Βασίλισσα, σε συνεργασία με το προσωπικό της και τις αεροσυνοδούς, είχε καθιερώσει συγκεκριμένα πρωτόκολλα για την άνεση και την ασφάλειά της κατά τη διάρκεια των πτήσεων. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές της συνήθειες ήταν η χρήση των δικών της μαξιλαριών. Οι αεροσυνοδοί είχαν σαφείς οδηγίες να επικοινωνούν με την υπεύθυνη “βασιλικής ενδυμασίας” πριν ετοιμάσουν το κρεβάτι της Βασίλισσας στο αεροπλάνο, ώστε να εξασφαλίσουν ότι τα μαξιλάρια της θα ήταν στη θέση τους και ότι το περιβάλλον θα ήταν κατάλληλο για έναν άνετο ύπνο. Επιπλέον, ήταν απαραίτητο η Αυτού Μεγαλειότης να μην ενοχλείται κατά τη διάρκεια της πτήσης, ιδιαίτερα όταν κοιμόταν. Οι αεροσυνοδοί λάμβαναν αυστηρές οδηγίες να μην την ξυπνούν, ακόμα και αν το αεροπλάνο είχε ήδη φτάσει στον προορισμό του.
Η Ελισάβετ είχε επίσης συγκεκριμένες προτιμήσεις σε σχέση με το ποτό και το φαγητό κατά τη διάρκεια των πτήσεων. Προτιμούσε να απολαμβάνει ένα μαρτίνι πριν από την αναχώρηση του αεροπλάνου, ενώ ήταν γνωστό ότι ήθελε να παρακολουθεί την πορεία της πτήσης μέσω χάρτη. Πριν από κάθε γεύμα, οι συνοδοί της ενημερώνονταν για την ώρα που θα σερβιριζόταν το ποτό και οι σεφ φρόντιζαν να ερωτούν ποιο κρασί θα ήθελε για να συνοδεύσει το δείπνο της.
Στη διάρκεια της πτήσης, το αεροπλάνο λειτουργούσε με αυστηρά πρωτόκολλα που είχαν σχεδιαστεί για να διατηρούν την τάξη και την ηρεμία. Για παράδειγμα, οι αεροσυνοδοί είχαν οδηγίες να μην διασχίζουν την βασιλική καμπίνα χωρίς προηγούμενη άδεια, ενώ οποιοσδήποτε θόρυβος στο μπροστινό μέρος του αεροσκάφους ήταν απαγορευμένος. Το πρωτόκολλο για το γεύμα ακολουθούσε επίσης την παραδοσιακή εθιμοτυπία: η Βασίλισσα σερβιριζόταν πρώτη, ακολουθούμενη από τις γυναίκες προσκεκλημένες και στη συνέχεια οι υπόλοιποι συνταξιδιώτες της, ανάλογα με τη θέση τους.
Ένα ακόμη «ιδιαίτερο» αίτημα της Βασίλισσας ήταν οι αμερικάνικες καραμέλες Velamints, οι οποίες έπρεπε να υπάρχουν τόσο κατά την απογείωση όσο και στο δωμάτιο όπου ντυνόταν. Η Βασίλισσα απολάμβανε αυτές τις καραμέλες χωρίς ζάχαρη, οι οποίες αποτελούσαν μία μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια στην καθημερινότητά της κατά τη διάρκεια των αεροπορικών ταξιδιών.
Παρά το γεγονός ότι τα ταξίδια αυτά απαιτούσαν αυστηρή οργάνωση και προσοχή στη λεπτομέρεια, η Βασίλισσα δεν απέφευγε ποτέ να ταξιδεύει με στυλ. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ταξίδια της ήταν αυτό που πραγματοποίησε με το υπερηχητικό αεροπλάνο Concorde κατά την επιστροφή της από την περιοδεία της στο Δυτικό Ημισφαίριο το 1977, για να γιορτάσει το Αργυρό Ιωβηλαίο της. Το Concorde, γνωστό για την ταχύτητά του, της επέτρεψε να διασχίσει τον Ατλαντικό σε λιγότερο από τρεις ώρες. Γενικά, η Βασίλισσα ήταν μέλος μιας βασιλικής γενιάς που πρώτον, διατηρούσε την κομψότητά της ακόμα και χιλιάδες πόδια πάνω από το έδαφος και δεύτερον, ήθελε να αντιμετωπίζεται πάντα με ό,τι προέβλεπε το πρωτόκολλο.
