Ιδιαίτερο ανάγλυφο, ηφαίστεια και πηγές που αναβλύζουν καυτό νερό, άλογα και φάλαινες, θερμοκήπια, περιπέτεια και μπακαλιάρος…
Το να πηγαίνω στο χωριό μου και να με φωνάζουν με το μικρό μου όνομα το έχω συνηθίσει. Το να πηγαίνω, όμως, στην Ισλανδία και να με αποκαλούν Dimitrios, να με έχουν γράψει με το όνομα στην κράτηση στο ξενοδοχείο (για ασφάλεια υπάρχει και το επώνυμο), στο εστιατόριο, στο σπα, ακόμα και στο τάμπλετ του λεωφορείου (ναι καλά διαβάζεις), ειλικρινά δεν το περίμενα.
Κι όμως, το βίωσα στην Ισλανδία, αλλά δεν ήταν μόνο για μένα, δεν ήταν μια εξαίρεση. Είναι κανόνας να σε αποκαλούν με το όνομά σου και όχι με το επώνυμο. Μάλλον επειδή και η Ισλανδία είναι ένα μεγάλο χωριό, περίπου 400.000 κατοίκων. Ένα… ψαροχώρι που εξελίχθηκε σε τουριστικό προορισμό, φθάνοντας, μάλιστα, ο τουρισμός να αποτελεί, πλέον, το Νο1 προϊόν της εθνικής οικονομίας της χώρας, ξεπερνώντας την παραδοσιακή αλιεία, η οποία είναι γνωστή παγκοσμίως. Και εδώ που τα λέμε ποιος δεν έχει φάει μπακαλιάρο Ισλανδίας. Ως προς το τρίτο προϊόν που αντιπροσωπεύει μεγάλο ποσοστό στα οικονομικά της χώρας, είναι το αλουμίνιο, ενώ έχει αναπτυχθεί και η πληροφορική.
Μάλλον σας έβαλα σε ιδέες, ίσως και να σας άνοιξα την όρεξη, μιλώντας για μπακαλιάρο.
Κάπως έτσι άνοιξε η όρεξή μου να επισκεφθώ την Ισλανδία και όσοι το έμαθαν στον περίγυρό μου έλεγαν «το έχω κι εγώ απωθημένο να πάω»! Και θα απορούσα ακόμα από την επιθυμία τους αυτή, διότι δεν είναι δυο βήματα από την Ελλάδα, ούτε συγκαταλέγεται στους δημοφιλείς προορισμούς, αν δεν υπήρχε η δυνατότητα να πας σε 6 ώρες, απευθείας, και όχι σε μισή μέρα, με ανταπόκριση κάπου στην Ευρώπη, αλλάζοντας αεροπορική εταιρεία. Να υπολογίζεις, για το ταξίδι, ότι η Ισλανδία έχει 3 ώρες διαφορά από την Ελλάδα.
Αυτή τη δυνατότητα προσφέρει η PLAY, η ισλανδική αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους, που συνδέει την Αθήνα με το Ρέικιαβικ με δύο εβδομαδιαίες πτήσεις σε εποχικά δρομολόγια, με γεμάτα αεροσκάφη.
Και δεν είναι μόνο η δυνατότητα της απευθείας πτήσης, αλλά και του πολύ οικονομικού εισιτηρίου που αποτελεί δέλεαρ ώστε να γνωρίσεις έναν διαφορετικό προορισμό, μιας και δεν μπορείς παντού να δεις φάλαινες, να κολυμπήσεις σε θερμά νερά από τις αναβλύζουσες πηγές, να δεις καταρράκτες, μοναδικά φαράγγια, παγετώνες και ηφαίστεια.
Κι όλα αυτά τα συνθέτει η Ισλανδία, η οποία μπορεί να είναι μικρή σε πληθυσμό και μεγάλη σε έκταση (103.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων), αλλά… θαυματουργή. Το πώς μεταμορφώθηκε σε τουριστικό προορισμό μέσα σε λίγα χρόνια και έφθασε να έχει τουρίστες πέντε φορές πάνω από τον πληθυσμό της, περίπου στα 2,3 εκατ. (στην Ελλάδα έχουμε κάτι παραπάνω από τρεις φορές) και μάλιστα από διαφορετικές χώρες (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γερμανία, Κίνα κ.ά.), είναι πράγματι αξιοθαύμαστο.
Χωρίς προφανή εμπειρία από τουριστικά, Ισλανδό ή Ισλανδή να δουλεύει σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου δεν είδα. Είδα όμως τον Νίκο από τη Θεσσαλονίκη που εργάζεται εκεί τα δύο τελευταία χρόνια. Ξένοι στην υπηρεσία του τουρισμού, από κάθε μέρος, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Κίνα, ακόμα και από τις Φιλιππίνες κι όχι στην καθαριότητα. Ισλανδούς και Ισλανδές είδα όμως ως ξεναγούς, οδηγούς λεωφορείων, ίσως επειδή αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τα κατατόπια. Άλλωστε είναι λίγοι οι Ισλανδοί για να καλύψουν τόσες ανάγκες και από τη στιγμή που το τουριστικό επάγγελμα είναι διεθνές και αμείβουν καλά, γιατί να μην πάει ακόμα και ο Έλληνας στην Ισλανδία; «Εδώ δουλεύουμε οκτάωρο και μετά σχολάμε», μου είπε η Αναστασία, τρώγοντας ένα βράδυ. Άλλη μια Ελληνίδα από τη Ζάκυνθο που κι αυτή βρίσκεται στο Ρέικιαβικ τα δύο τελευταία χρόνια και μάλιστα της αρέσει πολύ.
Και τώρα κάνω σύγκριση με το οκτάωρο εκεί του εργαζόμενου στον τουρισμό και με το δεκάωρο (και βάλε) στην Ελλάδα και με φθηνότερο μισθό. Θα μου πείτε για το κόστος ζωής ότι μπορεί να είναι ακριβό (και είναι) στην Ισλανδία. Όμως δεν είναι στην Ελλάδα, ειδικά στους τουριστικούς προορισμούς;
Όσα μάθαμε για την PLAY
Ζήτησα από τον Μπίργκιρ (Ολγκέιρσον) – είπαμε ότι μιλάμε με τα ονόματά μας και όχι με τα επώνυμα, ο οποίος είναι μάνατζερ επικοινωνίας και μάρκετινγκ της PLAY, να μου απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις.
Πότε ξεκίνησε τη λειτουργία της η PLAY και ποια είναι η ιδιοκτησία της;
Η αεροπορική εταιρεία PLAY ξεκίνησε τις δραστηριότητές της τον Ιούνιο του 2021. Είναι μια ισλανδική αεροπορική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2019 και είναι δημόσια εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Ισλανδίας. Η αεροπορική εταιρεία εστιάζει στην προσφορά οικονομικών επιλογών ταξιδιού σε ένα ευρύ φάσμα προορισμών.
Ποια είναι τα οφέλη από την εισαγωγή της εταιρείας στο Χρηματιστήριο;
Η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο παρέχει στην PLAY πρόσβαση σε κεφάλαιο, το οποίο βοηθά στη χρηματοδότηση σχεδίων επέκτασης και στην ενίσχυση των λειτουργιών. Αυτή η κίνηση ενισχύει επίσης την προβολή και την αξιοπιστία της εταιρείας μεταξύ των επενδυτών, ενώ αυξάνει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα στην αγορά.
Από πότε ξεκίνησε η PLAY να εκτελεί δρομολόγια προς την Ελλάδα; Ποια περίοδο εκτελεί δρομολόγια;
Η PLAY ξεκίνησε πτήσεις από την Αθήνα προς την Ισλανδία τον Ιούνιο του 2023. Αυτές οι πτήσεις είναι εποχικές και λειτουργούν από τις αρχές Απριλίου έως τα τέλη Οκτωβρίου, ευθυγραμμισμένες με την περίοδο αιχμής ταξιδιού μεταξύ Ελλάδας και Ισλανδίας.
Πόσους επιβάτες αναμένεται να μεταφέρει φέτος από και προς Ελλάδα η PLAY;
Ως εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, η PLAY δεν αποκαλύπτει συγκεκριμένους αριθμούς επιβατών. Ωστόσο, το δρομολόγιο της Αθήνας έτυχε θετικής υποδοχής, ειδικά από τους Ισλανδούς που κάνουν διακοπές στην Ελλάδα. Η διαδρομή είναι επίσης δημοφιλής στους ταξιδιώτες της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι επωφελούνται από την επιλογή ενδιάμεσης στάσης της PLAY, επιτρέποντάς τους να μείνουν στην Ισλανδία για έως και 10 ημέρες χωρίς επιπλέον κόστος πριν συνεχίσουν για την Αθήνα.
Τι σχεδιάζει για την επόμενη θερινή περίοδο η PLAY για την Ελλάδα;
Για το καλοκαίρι του 2025, η PLAY σχεδιάζει να επαναλάβει τις πτήσεις μεταξύ Ρέικιαβικ και Αθήνας ξεκινώντας από τις αρχές Απριλίου, με δρομολόγια έως τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Από ποια τιμή ξεκινούν τα εισιτήρια από την Ελλάδα;
Το PLAY προσφέρει ανταγωνιστικές τιμές, με τα εισιτήρια από την Ελλάδα να ξεκινούν γενικά από περίπου 155 ευρώ. Οι τιμές ποικίλλουν ανάλογα με τον προορισμό και την περίοδο κράτησης.
Πόσους προορισμούς έχει η εταιρεία μέσω του Ρέικιαβικ για τους ταξιδιώτες;
Το δίκτυο της PLAY περιλαμβάνει έως και 40 προορισμούς. Στη Βόρεια Αμερική εξυπηρετεί τη Βαλτιμόρη, τη Βοστώνη, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον DC και το Τορόντο. Στην Ευρώπη η PLAY συνδέεται με μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Άμστερνταμ, το Βερολίνο και η Κοπεγχάγη, μαζί με προορισμούς αναψυχής στην Ισπανία, την Πορτογαλία και το Μαρόκο.
Υπάρχουν προσφορές για όσους θέλουν να ταξιδέψουν σε άλλους προορισμούς μέσω του Ρέικιαβικ;
Η PLAY προωθεί συχνά ειδικές προσφορές, ιδιαίτερα για συνδέσεις μεταξύ του Ρέικιαβικ και των προορισμών της στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Αυτές οι προσφορές την καθιστούν μια προσιτή επιλογή για ταξιδιώτες που κατευθύνονται σε πολλές πόλεις μέσω Ισλανδίας.
Καταλήγοντας, η PLAY σκέφτεται κάποια συνεργασία με ελληνική αεροπορική εταιρεία;
Επί του παρόντος, η PLAY δεν έχει επίσημη συνεργασία με ελληνική αεροπορική εταιρεία, αλλά τέτοιες συνεργασίες ενδέχεται να διερευνηθούν στο μέλλον καθώς η αεροπορική εταιρεία επεκτείνει το δίκτυό της. Ωστόσο, η PLAY προσφέρει μια πλατφόρμα που ονομάζεται PLAY Connect μέσω Dohop, η οποία επιτρέπει στους επιβάτες να κάνουν κράτηση πτήσεων ανταπόκρισης με άλλες αεροπορικές εταιρείες σε μία κράτηση. Μεταξύ αυτών των συνεργαζόμενων αεροπορικών εταιρειών είναι η SKY express.
Ρέικιαβικ για περπάτημα
Το συνηθίζω να περπατώ πολύ όπου κι αν ταξιδεύω. Πρώτον διότι μου αρέσει να περπατώ και δεύτερον διότι μόνον έτσι μπορείς να γνωρίσεις καλύτερα ένα τόπο. Να μπεις στα σοκάκια, να ψάξεις το διαφορετικό στο μάτι, να δεις πρόσωπα και αντιδράσεις προσώπων.
Κι αν στη μεγάλη Ρώμη μπορώ να περπατώ από το πρωί μέχρι να νυχτώσει και να μη τη χορταίνω, στο Ρέικιαβικ σε δύο χιλιόμετρα πέρα δώθε τα βλέπεις σχεδόν όλα.
Από το λιμάνι θα βρεθείς αμέσως στον πιο παλιό δρόμο, με χαρακτηριστικά πολύχρωμα κτήρια, που τα περισσότερα λειτουργούν ως καφέ και εστιατόρια. Θα κινηθείς άνετα στους πεζόδρομους και στα πεζοδρόμια, θα δεις ορισμένες πλατείες, το όμορφο σε χρώμα ηφαιστειακής γης Εθνικό Θέατρο, θα διαβείς τον ζωγραφισμένο ως ουράνιο τόξο δρόμο με φόντο τον επιβλητικό καθεδρικό ναό, θα περπατήσεις στον κυρίως εμπορικό δρόμο του κέντρου, θα βγεις στην παραλιακή κι αν σου κάνει καλή μέρα θα απολαύσεις τη θάλασσα να λαμπυρίζει.
Δεν θα χρειαστείς πολύ χρόνο για να δεις το κέντρο του Ρέικιαβικ, εκτός κι αν σταματάς εδώ κι εκεί, αλλά και πάλι δεν υπάρχουν πολλά αξιοθέατα, όπως μνημεία για παράδειγμα. Θα επισκεφθείς ένα δύο μουσεία αλλά μέχρι εκεί.
Περισσότερο θα νιώσεις ότι βρίσκεται σε ένα μικρό, πολυεθνικό μέρος, αφού μπορεί κατά βάση να ακούς αγγλικά τριγύρω σου, αλλά και… αμερικάνικα, γερμανικά, γαλλικά, κινέζικα και αρκετές άλλες γλώσσες. Πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία άκουγες και πολλά ρωσικά, αλλά και εκεί έχει απαγορευτεί η είσοδος στους Ρώσους. Μη ξεχνάμε ότι η Ισλανδία είναι συνδεδεμένη χώρα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορείς να χρησιμοποιείς άνετα τον χρόνο ομιλίας σου και τα δεδομένα σου στο διαδίκτυο, όπως στην Ελλάδα, χωρίς έξτρα χρέωση.
Και να σκεφτείς ότι απέχεις ελάχιστα από τους παγετώνες της Γροιλανδίας, στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Μέχρι εκεί έφθασε η Ευρώπη, αλλά θα μου πεις εδώ φθάνει στη Γεωργία, στα σύνορα με την Ασία!
Για να ολοκληρώσω με το Ρέικιαβικ, που ανοικοδομείται πολύ με τσιμεντένια κτήρια (κυρίως κατοικίες και ξενοδοχεία, τα κτήρια γραφείων βρίσκονται λίγο πιο έξω από το κέντρο), διατηρεί καλά το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα των παλαιών κατοικιών (το είδα και σε ορισμένες μοντέρνες κατασκευές) με τους γνωστούς μας τσίγκους, πολύχρωμους, που όχι μόνο είναι στην οροφή αλλά και περιμετρικά στους τοίχους. Έτσι ήταν τα παλιά σπίτια στο ψαροχώρι – λιμάνι και πρωτεύουσα της Ισλανδίας, το Ρέικιαβικ. Κι αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα.
Πάνω από 100 προτάσεις περιήγησης και αναψυχής
Η νέα στον τουρισμό Ισλανδία, έχει καταφέρει να αναπτύξει πάνω από 100 δραστηριότητες αναψυχής, για όλα τα γούστα, ακόμα και με εξατομικευμένες προτάσεις.
Να κάνεις ιππασία, να περπατήσεις σε πάρκα και πάγους (το 10% της έκτασης καλύπτεται από παγετώνες), να μπεις σε παγοσπηλιές και σε σήραγγα από λάβα, να οδηγήσεις τετράτροχα ATV, snowmobile και τετρακίνητα θηριώδη SUV, να κάνεις καγιάκ και zipline. Γενικά αν είσαι άνθρωπος της περιπέτειας θα βρεις κάτι που να σου ταιριάζει.
Εκτός κι αν θέλεις να νιώσεις πολύ ζεστά. Μιλάμε για σχεδόν καυτά. Κι αν το μυαλό σου πάει αλλού, σε προσγειώνω σε ένα ιαματικό spa. Το Sky Lagoon θα το βρεις μόλις 7 χιλιόμετρα από το κέντρο του Ρέικιαβικ, εμπνευσμένο από τη φύση και τον πολιτισμό. Όλα είναι τεχνικά εκεί, οι βράχοι, η πισίνα, τα κτήρια, βέβαια.
Όλα εκτός από το πολύ ζεστό νερό, που έρχεται αδιάκοπα με αγωγούς από τις γεωθερμικές περιοχές με τις πηγές. Ξεντύσου στα αποδυτήρια, πέρνα το λαστιχένιο κλειδί στο χέρι και μπες στην πισίνα. Έτυχε να έχει ελαφρύ ψιλόβροχο, σαν σπρέι δηλαδή, και ήταν απίστευτο να παγώνει το κεφάλι και το σώμα να… καίγεται μέσα στο νερό. Υπάρχει και μπαρ στην πισίνα, όπου μπορείς να έχεις το ποτό σου όσο απολαμβάνεις το νερό, ενώ από έναν μικρό καταρράκτη μπορείς να κάνεις μασάζ με το νερό που πέφτει πάνω σου.
Και μπροστά σου απλώνεται ο απέραντος Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός. Ξεκουράσου και χαλάρωσε όσο θέλεις με εκθαμβωτικά ηλιοβασιλέματα, κυκλοθυμικό ουρανό ή και Βόρειο Σέλας (αν το πετύχεις) που δίνει μια εκπληκτική παράσταση. Κι αφού έχεις… μουλιάσει αρκετά, ετοιμάσου για το Ritual, μια μοναδική εμπειρία επτά βημάτων, που είναι και η πλήρης εμπειρία του Sky Lagoon. Ξεκινάς με σάουνα, περνάς σε ένα χώρο με σπρέι παγωμένου νερού για να τσιτώσει το δέρμα, έπειτα αλείφεσαι με αλάτι και λίπος σε όλο σου το σώμα, ξεπλένεσαι πριν… παστωθείς σαν μπακαλιάρος, μπαίνεις στο χαμάμ με τους υδρατμούς, ξαναξεπλένεσαι και πίνεις ένα ελαφρύ χυμό από μύρτιλο, μπαίνεις σε μια παγωμένη πισίνα για να έρθεις στα ίσια σου και έπειτα ξανά στη ζεστή πισίνα για τον δρόμο της εξόδου. Σαπουνίζεσαι στα αποδυτήρια νιώθοντας το δέρμα σου σαν να γλιστράει, λες και έχει μείνει το λίπος που έβαλες, ντύνεσαι και φεύγεις νιώθοντας αναζωογόνηση για ένα μεσημεριανό ή βραδινό γεύμα.
Πιο μακριά υπάρχει και η Blue Lagoon, το πιο παλιό σπα, αλλά όχι με αυτή την ολοκληρωμένη εμπειρία.
Τώρα, ως προς τις εκδρομές, η πιο γνωστή ολοήμερη, ομαδική εκδρομή, είναι ο «Χρυσός Κύκλος» ή Golden Circle Tour όπως τη λένε. Θα χρειαστεί να κάνεις κράτηση και να έχεις το voucher μαζί σου. Επιβιβάζεσαι σε ένα off-road πούλμαν, διότι κινείται και σε μη ασφαλτοστρωμένα τμήματα και πρώτη στάση το Fridheimar Greenhouse. Ξεκίνησε το 1946 και τώρα η φάρμα ανήκει σε μια οικογένεια. Πρόκειται για τεράστιο θερμοκήπιο με λάμπες που καλλιεργεί κυρίως ντοματίνια, αλλά έχει κι άλλα φυτά. Όλα με βιολογικές μεθόδους καλλιέργειας, με τις οποίες χρησιμοποιώντας ελάχιστο χώμα (από τη Σρι Λάνκα, κιόλας) και ελάχιστο νερό σε σταγόνες, καταφέρνουν να έχουν τεράστιες ντομάτες φυτά.
Αυτό είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό και δίνει τροφή για σκέψη και σε εμάς, για το πώς πρέπει να δούμε τις καλλιέργειες, σε μια εποχή που ναι μεν έχουμε πολύ και καλό χώμα, αλλά όχι και νερό για ξόδεμα. Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι μέσα στο θερμοκήπιο, ανάμεσα στις ντομάτες, μπορείς να απολαύσεις ένα θαυμάσιο γεύμα, σε ροτόντες τραπέζια, με πρώτη ύλη τα προϊόντα του «Πράσινου Σπιτιού». Η εταιρεία καλύπτει μόνη της το 40% της εγχώριας κατανάλωσης σε ντοματίνια, ενώ υπάρχουν κι άλλες 19 μικρότερες μονάδες θερμοκηπίων που καλύπτουν άλλο τόσο ποσοστό, με τις υπόλοιπες ανάγκες να καλύπτονται από εισαγωγές. Θα δεις και άλογα να έχει η φάρμα. Η Ισλανδία διαθέτει πολλές φάρμες με άλογα και μάλιστα φημίζεται για τις εξαγωγές αλόγων σε πολλά μέρη του κόσμου. Διαθέτει, πάντως, και εκτροφείς προβάτων, διαφορετικής ράτσας από τα ελληνικά.
Επόμενη στάση η παγκοσμίου φήμης γεωθερμική περιοχή Geysir. Από μακριά βλέπεις που αχνίζει η γη. Το έβλεπες σχεδόν σε όλη τη διαδρομή, καθώς η Ισλανδία είναι διάσπαρτη από τέτοιες πηγές. Στο Geysir βλέπεις πως αναβλύζει το ζεστό νερό των άνω των 40 βαθμών Κελσίου κι αν είσαι τυχερός ή τυχερή (πρέπει να τα γράφουμε έτσι για να μην έχουμε παρεξηγήσεις…) μπορεί να πετύχεις μια μεγάλη έκρηξη του υδάτινου κρατήρα που πετά το νερό πέντε έξι μέτρα ψηλά. Πράγματι κάτι ξεχωριστό.
Όμως και η Gullfoss, η βασίλισσα των ισλανδικών καταρρακτών. Δεν είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης αλλά η πιο ισχυρή, όπως λένε, με το νερό να καταλήγει στο φαράγγι. Μπορείς να κατέβεις χαμηλά και να σε… ψεκάζει το ορμητικό νερό, χωρίς να φοβάσαι, αλλά δεν περνάς τα σχοινιά για κανέναν λόγο.
Επιστρέφοντας, σταματάς στο εθνικό πάρκο Thingvellir, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Εκεί, στις 17 Ιουνίου του 1944 ιδρύθηκε η σύγχρονη Δημοκρατία της Ισλανδίας και με χιλιάδες κόσμου ψηφίστηκε ο πρώτος πρόεδρος της χώρας. Πρέπει να το περπατήσεις, έχοντας τα βράχια από τη μια πλευρά, την πεδιάδα και τις λίμνες από την άλλη. Όμορφο θέαμα.
Τον «Χρυσό Κύκλο», αν δεν θέλεις ολοήμερη ομαδική εκδρομή και να γυρίσεις απόγευμα στο ξενοδοχείο, μπορείς να τον κάνεις νοικιάζοντας αυτοκίνητο (θα πληρώσεις παραπάνω) και αποφεύγοντας τις πολύωρες στάσεις.
Ένα θέαμα που δεν πρέπει να χάσεις είναι η παρατήρηση φαλαινών (Whale Watching). Νωρίς το πρωί ξεκινούν τα πλοία ή τα μικρότερα σκάφη από το λιμάνι και σε μια ώρα περίπου βρίσκεσαι σε ένα σημείο που είναι σαν πάρκο αναψυχής για τις φάλαινες. Καταλαβαίνουν ότι είσαι εκεί και αναδύονται κάνοντας τον κόσμο να φωνάζει εκστασιασμένος, με τους φωτογραφικούς φακούς και τις κάμερες να απαθανατίζουν το θέαμα. Με θαυμάσιο καιρό, λιακάδα και ήρεμη θάλασσα, οι φάλαινες απολάμβαναν το παιχνίδι. Ήμουν τυχερός που τις είδα και μάλιστα δύο διαφορετικές ράτσες, διότι οι φάλαινες δεν αναδύονται πάντα και με όλες τις καιρικές συνθήκες.
Μια άλλη εμπειρία είναι, αν δεν θέλεις να πας κοντά σε ηφαίστειο, τότε στο Lava Show μπορείς να πάρεις για τα καλά μια γερή γεύση λάβας.
Με ένα πακέτο κράτησης πας παντού
Καλά οργανωμένη στον τομέα της μετακίνησης η Ισλανδία. Με ένα voucher, προπληρωμένο, έχεις εισιτήριο με το πούλμαν (flybus) από το αεροδρόμιο στον σταθμό μετεπιβίβασης σε λεωφορείο (ηλεκτρικό, κυρίως) ανάλογα το που πηγαίνεις, ξανά με λεωφορείο και πούλμαν για την εκδρομή και έπειτα για την επιστροφή στο αεροδρόμιο. Όλα με ένα voucher και με το όνομά σου στην κράτηση. Φαντάσου να είμαστε πολλοί… Μήτσοι τι θα γινόταν.
Πολυεθνικό φαγητό αλλά ο μπακιαλάρος, μπακαλιάρος
Να πας Ισλανδία και να μη φας μπακαλιάρο δεν εννοείται. Εδώ τον τρως στην Ελλάδα, απαραιτήτως του Ευαγγελισμού, μετά την παρέλαση, και των Βαΐων, με μπόλικη σκορδαλιά και παντζάρια, ενώ αν πας σε ψαροταβέρνες και ψαγμένα μεζεδοπωλεία τον βρίσκεις στο καθημερινό μενού.
Στην Ισλανδία θα φας μπακαλιάρο τηγανητό με τηγανητές πατάτες πίνοντας κρασί ή μια μπύρα σε γνωστή αλυσίδα εστιατορίων που έχει καταστήματα σε πολλές χώρες ή σε πιο δημιουργικό και πεντανόστιμο πιάτο σε σως και μυρωδικά, όπως στο εστιατόριο Fiskfélagið που είναι δίπλα στο λιμάνι, με ωραίο περιβάλλον και εκπληκτικά πιάτα.
Πιο πέρα, στον εμπορικό πεζόδρομο θα πρότεινα μοσχάρι ταλιάτα, λίγο ψημένο και κάποια σαλάτα ή με άλλα συνοδευτικά πιάτα. Εξαιρετική επιλογή το Monkey’s, επίσης σε καλό περιβάλλον και γεμάτο κόσμο. Μια άλλη επιλογή είναι το Oto, με σύγχρονο μοτίβο και δημιουργική κουζίνα.
Πάντως, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ετοιμάσου να βάλεις γερά το χέρι στην τσέπη. Αν επιλέξεις ένα πλήρες μενού με τέσσερα πιάτα, 80 ευρώ χωρίς κρασί να τα υπολογίζεις. Εδώ μπακαλιάρο με τηγανητές πατάτες και μια μπύρα θέλεις 30 ευρώ. Ναι, είναι ακριβό το φαγητό στο Ρέικιαβικ (φαντάζομαι και στις άλλες πόλεις), εκτός κι αν θέλεις να περάσεις με πίτσες και σάντουιτς, πληρώνοντας λιγότερα μεν, παραπάνω δε από την Ελλάδα.