Η Ελβετία και η Ιταλία επαναχάραξαν τα σύνορα που διασχίζουν μια κορυφή των Άλπεων, καθώς οι παγετώνες που λιώνουν μετατοπίζουν τα ιστορικά καθορισμένα σύνορα.
Οι δύο χώρες συμφώνησαν για τις τροποποιήσεις κάτω από το Μάτερχορν, ένα από τα υψηλότερα βουνά της Ευρώπης, το οποίο εκτείνεται μεταξύ της ελβετικής περιοχής Τσερμάτ και της ιταλικής κοιλάδας Αόστα.
Οι παγετώνες στην Ευρώπη, την ήπειρο που θερμαίνεται ταχύτερα στον κόσμο, υποχωρούν με επιταχυνόμενο ρυθμό εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο, αναφέρει ο Guardian.
«Σημαντικά τμήματα των συνόρων ορίζονται από τις γραμμές των λεκανών απορροής ή των κορυφογραμμών των παγετώνων», ανέφερε η ελβετική κυβέρνηση. «Αυτοί οι σχηματισμοί αλλάζουν λόγω του λιωσίματος των παγετώνων».
Το φημισμένο χιονοδρομικό κέντρο του Τσερμάτ επηρεάζεται από την αλλαγή, με τις δύο χώρες να συμφωνούν να τροποποιήσουν τα σύνορα γύρω από τα σημεία Testa Grigia, Plateau Rosa, Rifugio Carrel και Gobba di Rollin με βάση τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Μια κοινή ιταλο-ελβετική επιτροπή συμφώνησε για τις αλλαγές τον Μάιο του 2023. Η Ελβετία ενέκρινε επίσημα τη συνθήκη την περασμένη Παρασκευή (27/9) και απομένει η υπογραφή της Ιταλίας.
Οι αλλαγές έρχονται μετά από μια διαφωνία μεταξύ των δύο χωρών για το έδαφος της κορυφής, που διήρκεσε χρόνια.
Όλο και λιγότερος πάγος
Οι ελβετικοί παγετώνες έχασαν το 4% του όγκου τους το 2023, η δεύτερη μεγαλύτερη ετήσια μείωση που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με την Ελβετική Ακαδημία Επιστημών. Η μεγαλύτερη μείωση ήταν 6% το 2022.
Τα λείψανα ενός Γερμανού ορειβάτη που εξαφανίστηκε ενώ διέσχιζε έναν παγετώνα κοντά στο Μάτερχορν πριν από σχεδόν 40 χρόνια ανακαλύφθηκαν σε πάγο που έλιωνε τον περασμένο Ιούλιο.
Ειδικοί στην Ιταλία δήλωσαν αυτόν τον μήνα ότι ο παγετώνας Μαρμολάντα, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος και πιο συμβολικός των Δολομιτών, θα μπορούσε να λιώσει εντελώς μέχρι το 2040 ως αποτέλεσμα της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας.
Από την κατάρρευση τμήματος του Μαρμολάντα σκοτώθηκαν 11 άνθρωποι το 2022. Ο παγετώνας μετράται κάθε χρόνο από το 1902 και θεωρείται «φυσικό θερμόμετρο» της κλιματικής αλλαγής.
