«Πολλά κράτη της περιοχής έχουν λόγους να επιθυμούν την αποδυνάμωση της Τεχεράνης», επισημαίνει ο συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας
Παρά την ευρεία λαϊκή υποστήριξη στα κράτη του Περσικού Κόλπου για την παλαιστινιακή υπόθεση, οι ηγέτες τους πολύ δύσκολα θα αλλάξουν τη κοινή στρατηγική που ακολουθούν εδώ και χρόνια, η οποία προβλέπει την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και – μόνο – πολιτικής στήριξης στον θύλακα.
Τα παραπάνω επισημαίνει σε ανάλυσή του στον Guardian o διπλωματικός συντάκτης Πάτρικ Γουίντορ, εκτιμώντας ότι ορισμένοι ηγέτες των εν λόγω κρατών μπορεί και να μην αισθάνονται τόσο άσχημα παρακολουθώντας την κλιμάκωση της επιθετικότητας ανάμεσα στο Ιράν και το Ισραήλ τα τελευταία 24ωρα.
«Μπορεί τα γεγονότα να αλλάζουν γρήγορα, αλλά προς το παρόν αντιμετωπίζουν την προοπτική ενός Ισραήλ αποφασισμένου να ξεπεράσει το αδιέξοδο στη Γάζα εξοντώνοντας τη στρατιωτική ηγεσία της Χεζμπολάχ και καθιστώντας το Ιράν τόσο αδύναμο που δεν θα μπορεί να επιτεθεί ξανά. Οι αναφορές ότι το Ισραήλ εξετάζει το ενδεχόμενο να χτυπήσει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ιράν, ή ακόμα και τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις, σίγουρα θα προκαλέσουν ανησυχία στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (GCC). Ένας Άραβας διπλωμάτης, που δεν έχει καλές σχέσεις με το Ιράν, δήλωσε ότι ανησυχεί για τις ηθικές συνέπειες μιας “απόλυτης νίκης” του Ισραήλ, αφού αυτή θα έδινε ένα σκληρό μάθημα στη Μέση Ανατολή – ότι η “δικαιοσύνη” μπορεί να επιτευχθεί μέσω ολοκληρωτικού πολέμου», αναφέρει ο αναλυτής της βρετανικής εφημερίδας.
Και συνεχίζει: «Η πάγια θέση του GCC, υπό την προεδρία του Σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Αμπντουλραχμάν μπιν Τζασίμ Αλ Θάνι, πρωθυπουργού του Κατάρ, παραμένει ότι η κατάπαυση του πυρός μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ αποτελεί τη λύση στην κρίση. Ωστόσο, η δολοφονία από το Ισραήλ του βασικού διαπραγματευτή της Χαμάς στο Κατάρ, Ισμαήλ Χανίγια, κατάφερε ένα βαρύ πλήγμα στις προσπάθειες της Ντόχα να σημειωθεί πρόοδος σε αυτό αυτό μέτωπο.
Ομοίως, στο δεύτερο μέτωπο – αυτό του Λιβάνου – τα κράτη του GCC, συμπεριλαμβανομένων του Κουβέιτ, του Ομάν, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, έχουν ήδη παροτρύνει το Ισραήλ να σεβαστεί την κυριαρχία της χώρας και να αποδεχτεί μια κατάπαυση του πυρός. Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν έδωσε την έγκρισή του για την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ.
Αν το Ισραήλ συνεχίσει να έχει την ίδια στάση, τα κράτη του Κόλπου και τα αραβικά κράτη μπορεί να βρεθούν μπροστά σε ένα δίλημμα. Από τη μια μεριά, η μακροπρόθεσμη αποδυνάμωση της επιρροής του Ιράν θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ανεπιθύμητο και αποσταθεροποιητικό κενό, με αποτέλεσμα μόνο το ισραηλινό «Σιδηρούν Τείχος» θα κυριαρχεί στην περιοχή. Από την άλλη μεριά, θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία σε περιφερειακά κράτη να εκμεταλλευτούν την αδυναμία του Ιράν και να παραγκωνίσουν τους μη κρατικούς παράγοντες που υποστηρίζονται από το Ιράν».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Guardian, «πολλά κράτη της περιοχής έχουν λόγους να επιθυμούν την αποδυνάμωση της Τεχεράνης». «Ένα αποδυναμωμένο Ιράν θα μπορούσε να διευκολύνει τον πρόεδρο του Ιράκ, Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντάνι, να περιορίσει τις φατρίες που υποστηρίζονται από το Ιράν. Ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσαντ, ο οποίος τηρεί σιγή ιχθύος σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, μπορεί να ανακτήσει την επιρροή του στον Λίβανο – παρότι και η Χεζμπολάχ έχει δείξει υποστήριξη στο πρόσωπό του.
Η Ιορδανία ανησυχεί για το Ισλαμικό Μέτωπο Δράσης, παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές συγκέντρωσε το 28% των ψήφων. Η Ιορδανία κατά καιρούς κατηγορεί το Ιράν ότι προσπαθεί να υποκινήσει ομάδες εχθρικές προς αυτήν.
Το Μπαχρέιν, το οποίο εξομάλυνε τις σχέσεις του με το Ισραήλ το 2020, μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αντιμετωπίζει τακτικά φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις. Το φιλοϊρανικό LuaLua TV ισχυρίζεται ότι έχουν γίνει σιιτικές διαδηλώσεις σε ένδειξη πένθους για τον θάνατο του Χασάν Νασράλα.
Το Κουβέιτ βρίσκεται σε μακροχρόνιο ανταγωνισμό με το Ιράν για την εξόρυξη φυσικού αερίου από ένα αμφισβητούμενο υπεράκτιο κοίτασμα.
Ωστόσο, η πιο κρίσιμη σχέση για την περιοχή είναι αυτή μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας – μια σχέση που βελτιώθηκε με τον οδικό χάρτη αποκλιμάκωσης του Πεκίνου που συμφωνήθηκε το 2023 μεταξύ των δύο χωρών.
Η Σαουδική Αραβία φιλοξένησε τον Ιρανό πρόεδρο για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια και επέτρεψε σε Ιρανούς προσκυνητές να ταξιδέψουν στις ιερές πόλεις της Μέκκας και της Μεδίνας. Το Ριάντ αποκατέστησε τις σχέσεις του με τη Συρία που υποστηρίζεται από το Ιράν, και ελπίζει ότι η Τεχεράνη θα το βοηθήσει να αποτρέψει τους Χούθι στην Υεμένη από το να ρίχνουν πυραύλους πέρα από τα σύνορα προς τη Σαουδική Αραβία.
Το Ριάντ έχει επίσης επαναλάβει αμέτρητες φορές δημόσια προς τις ΗΠΑ ότι δεν ενδιαφέρεται για την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, εάν δεν χαραχθεί μια αξιόπιστη πορεία προς τη λύση των δύο κρατών. Η ομιλία του Νετανιάχου στα Ηνωμένα Έθνη την περασμένη εβδομάδα, με την οποία προέτρεψε τη Σαουδική Αραβία να ακολουθήσει τα ΗΑΕ στην εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, παρέβλεψε αυτό το γεγονός, καθώς και το εμπόδιο που ο ίδιος συνιστά συνιστά για μια τέτοια συμφωνία.
