Η Κασπία Θάλασσα, η μεγαλύτερη λίμνη του πλανήτη, βιώνει σημαντική συρρίκνωση τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, αλλά και του ανθρώπινου παράγοντα.
Η ακτογραμμή της εκτείνεται σε περίπου 6.500 χιλιόμετρα και διακρίνεται σε 5 χώρες, μεταξύ των οποίων το Καζακστάν, το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν, η Ρωσία και το Τουρκμενιστάν.
Οι παραπάνω χώρες βασίζονται πολύ στην Κασπία για λόγους αλιείας, γεωργίας τουρισμού, για το πόσιμο νερό, καθώς και για τα πολυπόθητα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η Κασπία βοηθάει επίσης στην ρύθμιση του κλίματος της ευρύτερης περιοχής, συνεισφέροντας σημαντικά στις βροχοπτώσεις της Κεντρικής Ασίας.
Παρόλα αυτά, η υπερβολική εξόρυξη, η ρύπανση και η αυξανόμενη επίδραση της κλιματικής κρίσης, λόγω του ανθρώπου, έχουν φτάσει την Κασπία στα όριά της, σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή, προειδοποιούν οι επιστήμονες.
The shrinking sea: why the Caspian is under threathttps://t.co/A8qWohVZ5G pic.twitter.com/2ozXG03hf4
— Stuart Wallace (@StuartLWallace) November 21, 2023
Δεν χρειάζεται να κοιτάξει κανείς μακριά, για να δει τι επιφυλάσσει το μέλλον. Η κοντινή Θάλασσα της Αράλης, ανάμεσα στο Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν, ήταν κάποτε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες στον κόσμο.
Πλέον έχει εξαφανιστεί και έχει καταστραφεί πλήρως από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και την κλιματική κρίση.
These satellite photographs taken in 1973, 1987, 1999, 2004, 2007 and 2009 show the Aral Sea between Kazakhstan and Uzbekistan disappearing.
The Aral Sea began to dry up in the 1960s after the rivers that fed it were diverted by irrigation projects in the former Soviet Union. pic.twitter.com/g3Xp6TZgAk
— pooja shah (@shAh__pOOOja) October 22, 2024
Σύμφωνα με το CNN, μόνο η Ρωσία έχει κατασκευάσει 40 φράγματα, με τα 18 εκ των οποίων να βρίσκονται σε εξέλιξη, μπλοκάροντας με αυτόν τον τρόπο την ροή του νερού προς την Κασπία Θάλασσα.
Με βάση το εν λόγω δημοσίευμα, η στάθμη του νερού στην Κασπία ξεκίνησε να καταγράφεται στα μέσα της δεκαετίας του 90, κάτι που επιδεινώθηκε δραματικά από το 2005 και ύστερα, με την στάθμη του νερού να μειώνεται περίπου 1.5 μέτρο.