Ανάμεσα στην οικονομία, τον πολιτισμό και την αναγκαιότητα, ένα σύστημα που φαίνεται απρόσβλητο στις αλλαγές.
Κάθε φορά που μια πυρκαγιά ή ένας τυφώνας καταστρέφει ολόκληρες γειτονιές στις Ηνωμένες Πολιτείες, γίνεται πάντα την ίδια ερώτηση: γιατί συνεχίζουν να χτίζουν ξύλινα σπίτια; Αν και τα καταστροφικά γεγονότα καταδεικνύουν τα όρια αυτού του υλικού, η απάντηση είναι λιγότερο προφανής από όσο φαίνεται. Η ξύλινη κατασκευή στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι απλώς μια οικονομική επιλογή, αλλά ένα φαινόμενο βαθιά ριζωμένο στην ιστορία, τον πολιτισμό και την κοινωνικοοικονομική δομή της χώρας.
Μια ξύλινη κληρονομιά
Η αμερικανική αρχιτεκτονική έχει τις ρίζες της στο ξύλο, κυριολεκτικά. Όταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι αποικιστές αποβιβάστηκαν στον Νέο Κόσμο τον 17ο αιώνα, βρήκαν ατελείωτα δάση και άφθονους φυσικούς πόρους. Η ανάγκη να χτιστεί γρήγορα για να αμυνθεί από τις κακές καιρικές συνθήκες και τις απειλές από ιθαγενείς φυλές οδήγησε στην επιλογή του ξύλου ως κύριου υλικού. Ήταν εύκολα διαθέσιμο, εφαρμόσιμο και τέλειο για μια εταιρεία που επεκτεινόταν γρήγορα.
Το Fairbanks House στο Dedham της Μασαχουσέτης, ένα από τα παλαιότερα ξύλινα σπίτια στη χώρα, ενσαρκώνει αυτή την παράδοση. Όμως, σε αντίθεση με την κατασκευή από πέτρα ή πλίθα των ιθαγενών της Αμερικής, το ξύλο δεν κατασκευάστηκε για να διαρκέσει. Ωστόσο, παρέμεινε ένας πυλώνας της αμερικανικής αρχιτεκτονικής, προσαρμόζοντας επίσης τις ανάγκες των επόμενων εποχών.
Τυποποίηση: από το «πλαίσιο με μπαλόνι» στους ουρανοξύστες
Κατά τη διάρκεια της επέκτασης προς τα δυτικά, η ταχύτητα ήταν το παν. Έτσι γεννήθηκε το σύστημα «πλαισίου μπαλονιού», μια μέθοδος κατασκευής που απλοποίησε την εργασία κάνοντας κάθε στοιχείο της κατασκευής τυποποιημένο. Αυτή η τεχνική επέτρεπε σε οποιονδήποτε, ακόμη και χωρίς μεγάλες δεξιότητες, να χτίσει ένα σπίτι σε λίγες μέρες.
Αυτή η προσέγγιση επηρέασε ακόμη και τη γέννηση των ουρανοξυστών . Η τυποποιημένη και αρθρωτή δομή του χαλύβδινου σκελετού επέτρεψε σε εμβληματικά κτίρια όπως το Empire State Building να ανεγερθούν σε χρόνο ρεκόρ : ένα χρόνο και 45 ημέρες. Αυτά τα κτιριακά συστήματα έχουν κάνει την αμερικανική αρχιτεκτονική σύμβολο αποτελεσματικότητας, ταχύτητας και καινοτομίας.
Σπίτια μιας χρήσης
Γιατί όμως σήμερα, παρά τους κινδύνους πυρκαγιών και τυφώνων, ένα φαινομενικά εύθραυστο ξύλο παραμένει το κυρίαρχο υλικό στα αμερικανικά σπίτια; Η απάντηση είναι οικονομική και πολιτιστική. Τα σπίτια στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν σχεδιαστεί για να διαρκούν όπως τα ευρωπαϊκά σπίτια. Η αμερικανική κουλτούρα εκτιμά τη γεωγραφική κινητικότητα και την ευελιξία: ένα σπίτι πρέπει να είναι εύκολο να χτιστεί, να γκρεμιστεί και να ξαναχτιστεί. Επιπλέον, το κόστος της ξύλινης κατασκευής είναι σημαντικά χαμηλότερο από την αγοραία αξία. Για παράδειγμα, τα σπίτια που κατασκευάζονται για περίπου 100.000 δολάρια πωλούνται για πάνω από 500.000 δολάρια, εξασφαλίζοντας τεράστια περιθώρια κέρδους.
Στη συνέχεια, η αλλαγή αυτής της προσέγγισης θα σήμαινε μεταμόρφωση ενός ολόκληρου οικονομικού οικοσυστήματος βασισμένου σε αιώνες παράδοσης και δεξιοτήτων. Η μετατροπή των ξυλουργών σε τοιχοποιούς, η εισαγωγή ακριβότερων υλικών όπως το σκυρόδεμα ή ο χάλυβας και η ενημέρωση των κανονισμών θα ήταν ένα ηρακλή έργο.
Το βάρος των καταστροφών
Ακραία γεγονότα, όπως ο τυφώνας Andrew το 1992, οδήγησαν ωστόσο σε ρυθμιστικές αλλαγές σε ορισμένες κομητείες της Φλόριντα, οι οποίες απαιτούν πλέον πιο ανθεκτικές δομές . Ωστόσο, αυτές είναι εξαιρέσεις, όχι εθνικός κανόνας.
Ακόμη και στην Καλιφόρνια , οι καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών θα μπορούσαν να πιέσουν για μια παρόμοια αλλαγή, με την εισαγωγή πυρίμαχων υλικών ή ειδικών επεξεργασιών για το ξύλο. Όμως, προς το παρόν, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας παραμένει αγκυροβολημένο σε μια παράδοση που δίνει προτεραιότητα στην ταχύτητα και την οικονομία έναντι της μακροπρόθεσμης ασφάλειας.
Η επιλογή του ξύλου ως πρωταρχικού υλικού στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι απλώς ζήτημα πρακτικότητας ή κόστους. Είναι μια αντανάκλαση του αμερικανικού πολιτισμού, της ιστορίας του αποικισμού και της οικονομίας της αγοράς. Και καθώς οι φυσικές καταστροφές συνεχίζουν να δοκιμάζουν αυτήν την παράδοση, η αλλαγή κατεύθυνσης θα σήμαινε την επανεγγραφή του ίδιου του DNA του αμερικανικού οικοδομικού συστήματος.
