Χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό από γκρίζα καγκουρό της ανατολικής Αυστραλίας, οι ερευνητές έγχυσαν με επιτυχία ένα μόνο κύτταρο σπερματοζωαρίων σε ένα ωάριο. Βέβαια το να γεννηθεί ένα ζωντανό καγκουρό θα απαιτούσε περισσότερη δουλειά και σημαντικές «τεχνικές προόδους».
Το κατόρθωμα τους όμως, σε κάθε περίπτωση, παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την αναπαραγωγή μαρσιποφόρων και θα μπορούσε να βοηθήσει τις προσπάθειες για τη βελτίωση της γενετικής ποικιλομορφίας απειλούμενων ειδών όπως το κοάλα, ο διάβολος της Τασμανίας, ένα υπό εξαφάνιση είδος βόμπατ και το πόσουμ λιντμπίτερ, όπως σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής Αντρέ Γκαμπίνι.
Η Αυστραλία φιλοξενεί τη μεγαλύτερη ποικιλία μαρσιποφόρων θηλαστικών, αλλά έχει επίσης το υψηλότερο ποσοστό εξαφάνισης θηλαστικών.
Το πείραμα του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, όπως αναφέρει το BBC, εξέτασε την ανάπτυξη ωαρίων και σπέρματος καγκουρό σε εργαστηριακό περιβάλλον πριν από τη δημιουργία εμβρύων χρησιμοποιώντας μια μέθοδο γνωστή ως ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος (ICSI).
Η τεχνική, η οποία χρησιμοποιείται ήδη σε ανθρώπους και ορισμένα οικόσιτα ζώα, δοκιμάστηκε σε γκρίζα καγκουρό της ανατολικής Αυστραλίας, που είχαν πεθάνει. Το είδος επιλέχθηκε γιατί δεν κινδυνεύει με εξαφάνιση και διατηρεί υψηλό πληθυσμό.
Παρά το πόσο εμβληματικά είναι τα είδη διαφόρων μαρσιποφόρων στην Αυστραλία και τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν στη βιοποικιλότητά της, οι μελέτες των ιστών τους είναι περιορισμένες, όπως λένε οι επιστήμονες.
