Το 1985, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια «τρύπα» στο στρώμα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, η οποία άνοιξε κατά τη διάρκεια της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο, μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου
Νέα μελέτη, με επικεφαλής το MIT, διαπιστώνει ότι η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική «επουλώνεται», ως άμεσο αποτέλεσμα των παγκόσμιων προσπαθειών για τη μείωση των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον.
Στο παρελθόν, επιστήμονες έχουν παρατηρήσει σημάδια ανάκαμψης του όζοντος. Ωστόσο, η συγκεκριμένη μελέτη που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό Nature, είναι η πρώτη που δείχνει με υψηλή στατιστική βεβαιότητα ότι αυτή η ανάκαμψη οφείλεται κυρίως στη μείωση των ουσιών που καταστρέφουν το όζον, έναντι άλλων επιδραστικών παραγόντων, όπως η φυσική μεταβλητότητα του καιρού ή οι αυξημένες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στη στρατόσφαιρα.
Όπως σημειώνει μία από τους συγγραφείς της μελέτης, η Σούζαν Σόλομον, καθηγήτρια Περιβαλλοντικών Σπουδών και Χημείας, «το συμπέρασμα είναι, με 95% βεβαιότητα, ότι ανακάμπτει. Κάτι που είναι καταπληκτικό. Και δείχνει ότι μπορούμε πραγματικά να λύσουμε περιβαλλοντικά προβλήματα».
Τι είναι η τρύπα του όζοντος
Στη στρατόσφαιρα της Γης, το όζον είναι ένα φυσικό αέριο που προστατεύει τον πλανήτη μας από την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου.
Το 1985, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια «τρύπα» στο στρώμα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, η οποία άνοιξε κατά τη διάρκεια της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο, μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου. Αυτή η εποχική μείωση του όζοντος επέτρεπε στις υπεριώδεις ακτίνες να φτάνουν σταδιακά μέχρι την επιφάνεια της Γης, οδηγώντας σε καρκίνο του δέρματος και άλλες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.
Το 1986, η Σόλομον, η οποία τότε εργαζόταν στην αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), ηγήθηκε αποστολών στην Ανταρκτική, όπου μαζί με τους συναδέλφους της συγκέντρωσαν στοιχεία που επιβεβαίωσαν γρήγορα την αιτία της τρύπας του όζοντος: τους χλωροφθοράνθρακες (CFC), χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνταν τότε στην ψύξη, τον κλιματισμό, τη μόνωση και τα προωθητικά αεροζόλ.
Όταν οι CFCs παρασύρονται στη στρατόσφαιρα, μπορούν να διασπάσουν το όζον υπό ορισμένες συνθήκες.
