Πριν από 50.000 χρόνια, ένας μετεωρίτης που ταξίδευε με ταχύτητα 15 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο χτύπησε στο οροπέδιο Deccan της Ινδίας.
Η σύγκρουση σχημάτισε τη λίμνη Lonar, οποία θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους, και μοναδικούς κρατήρες βασάλτη στον κόσμο.
Ο κρατήρας που έχει οβάλ σχήμα, με περιφέρεια περίπου οκτώ χιλιομέτρων στην κορυφή, είναι ταυτόχρονα αλατούχος και αλκαλικός.
Ρεύματα και πηγές τροφοδοτούν τη λίμνη. Είναι το ‘σπίτι’ σε φύκια και κάθε είδους πλαγκτόν που ευδοκιμούν στο ασυνήθιστο οικοσύστημα και δίνουν στο νερό το ζωντανό τιρκουάζ χρώμα του.
Λόγω της βασαλτικής επιφάνειας της, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τη λίμνη Lonar, για να μελετήσουν τους κρατήρες και τις δομές πρόσκρουσης σε άλλα περιβάλλοντα, δυσκολότερα για να φτάσουν, όπως η Σελήνη και ο Άρης.
(Εικόνα του κρατήρα από το διάστημα – NASA)
Όταν πρωτοεμφανίστηκε τον 19ο αιώνα, οι επιστήμονες πίστευαν αρχικά ότι ήταν ηφαιστειακής προέλευσης. Στα μέσα του 20ου αιώνα, οι γεωλόγοι άρχισαν να υποψιάζονται ότι προήλθαν από μια «εξωγήινη» συνάντηση.
Οι υποψίες τους επιβεβαιώθηκαν μετά την ανακάλυψη μασκελενίτη, ένα ορυκτό σαν γυαλί που σχηματίστηκε από πτώσεις υψηλής ταχύτητας.
