Η Κρακοβία θεωρείται από πολλούς η ωραιότερη πόλη της Πολωνίας. Και όχι άδικα. Υπάρχει μάλιστα ένα αξιοθέατο, το μεγάλο υπόγειο μυστικό της πόλης, που δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάσει και τον πιο απαιτητικό και δύσκολο επισκέπτη.
Ο λόγος για τα αλατωρυχεία Βιελίτσκα.
Σε μια γωνιά της Κρακοβίας, μισή ώρα από το κέντρο της πόλης, υπάρχει μια άλλη υπόγεια πόλη. Τα περίφημα αλατωρυχεία με ιστορία 700 ετών και περισσότερα από 300 χιλιόμετρα στοών. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για κάτι θαυμαστό και για αυτό άλλωστε έχουν τεθεί υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1978. Το Αλατωρυχείο Βιελίτσκα εκτείνεται σε εννέα υπόγεια επίπεδα και φθάνει σε βάθος τα 327 μέτρα, με περισσότερες από 2.040 αίθουσες και 300 χλμ. στοές, που είναι λαξεμένες πάνω σε συμπαγείς όγκους αλατιού, καθώς και υπόγειες λίμνες.
Ενας μέρος τους, το πιο εντυπωσιακό, είναι μάλιστα, ανοιχτό στους επισκέπτες οι οποίοι μπορούν να μπουν κάποια μέτρα μέσα στη γη και να απολαύσουν τη βόλτα τους σε αυτόν τον μυστικό, υπόγειο κόσμο.
Τα αλατωρυχεία Βιελίτσκα βρίσκονται σε βάθος 135 μέτρα και επισκέψιμοι είναι 22 θάλαμοι σε μια τουριστική διαδρομή 2,2 χλμ.
Το πιο εντυπωσιακό σημείο των αλατωρυχείων είναι αδιαμφισβήτητα η στοά που έχει διαμορφωθεί σε παρεκκλήσι προς τιμήν του Ευλογημένου Κίνγκα, προστάτη αγίου των εργαζομένων σε ορυχεία.
Η εκκλησία, η οποία βρίσκεται στον τρίτο όροφο του αλατωρυχείου και σε βάθος 120 μέτρων, έχει σκαλιστεί, εξ ολοκλήρου από τους ίδιους τους αλατωρύχους οι οποίοι έφτιαξαν ακόμη και τους πολυελαίους από κρυστάλλους αλατιού. Φυσικά, φτιαγμένα από αλάτι είναι η Αγία Τράπεζα, ο Εσταυρωμένος και οι βιβλικές παραστάσεις στους τοίχους.
Η κατασκευή του καθεδρικού ναού διαστάσεων 54 μ. επί 17 μ. και με ύψος 12 μέτρα διήρκεσε περισσότερο από 30 χρόνια (1896 – 1927), ενώ χρησιμοποιήθηκαν 20.000 τόνοι συμπαγούς αλατιού.
Ανάμεσα στα άλλα παρεκκλήσια του αλατωρυχείου είναι και το έξοχο μπαρόκ “Παρεκκλήσιο του Αγίου Αντωνίου”, που καθαγιάστηκε το 1698. Οι τοίχοι του είναι διακοσμημένοι με ανάγλυφες παραστάσεις, ενώ υπάρχουν πολλά αγάλματα φτιαγμένα από αλάτι, από τα οποία ξεχωρίζει η Παναγία με το Βρέφος και ο Αγιος Αντώνιος, προστάτης άγιος των μεταλλωρύχων.
Το πιο αξιόλογο ίσως ανάγλυφο μέσα στο αλατωρυχείο είναι «Ο Μυστικός Δείπνος» του Λεονάρντο ντα Βίντσι. ‘Αλλα αγάλματα από αλάτι είναι της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδας των ανθρακωρύχων, του Πολωνού αστρονόμου Νικολάου Κοπέρνικου, του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ και άλλων διασημοτήτων.
Ακρως εντυπωσιακή και η λίμνη αλμυρού νερού που βρίσκεται σε βάθος 100 μέτρων!
Πολλοί ακόμη ναοί υπάρχουν μέσα στο αλατωρυχείο:
Ο Μύθος της Αγίας Κίνγκα
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή μέσα στο «Παρεκκλήσιο της Ευλογημένης Κίνγκα» είναι η μορφή της Αγίας Κίνγκα μ’ ένα γονατισμένο αλατωρύχο να προσφέρει στην αγία αλάτι κι ένα δαχτυλίδι. Η Αγία Κίνγκα (Saint Kinga of Poland, 1224 – 1292) ήταν δούκισσα της Ουγγαρίας, κόρη του βασιλιά Μπέλα Δ’ της Ουγγαρίας και της Μαρίας Λασκαρίνας, κόρης του Βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδώρου Α’ Λάσκαρι.
Η Κίνγκα αρραβωνιάστηκε σε ηλικία 16 ετών το δούκα και μετέπειτα βασιλιά της Πολωνίας Βολέσλαο Ε’ τον «Αγνό», ο οποίος ήταν τότε 19 ετών. Σύμφωνα με το διαδεδομένο θρύλο, η Κίνγκα ζήτησε από τον πατέρα της να της δώσει ως γαμήλιο δώρο, αντί για χρυσό και κοσμήματα, ένα αλατωρυχείο. Για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία της, πέταξε το δαχτυλίδι των αρραβώνων της σ’ ένα αλατωρυχείο στην Ουγγαρία.
Μετά την τέλεση του γάμου της στην Πολωνία, η Κίνγκα, ταξιδεύοντας μιαν ημέρα στην κοντινή πόλη της Βιελίτσκα, διέταξε τους Ούγγρους αλατωρύχους, που είχε φέρει μαζί από την πατρίδα της, να ανοίξουν ένα πηγάδι. Αντί όμως για νερό, εξορύχτηκε “λευκός χρυσός”, καθώς και το δαχτυλίδι της μέσα σ’ ένα πέτρωμα αλατιού, το δαχτυλίδι αυτό που είχε πετάξει η δούκισσα στο αλατωρυχείο στην Ουγγαρία.
Έτσι, η Κίνγκα ανακηρύχθηκε έκτοτε προστάτιδα των αλατωρύχων και από το 1690 ξεκίνησε και η λατρεία της “ως ευλογημένης Κίνγκα”. Αγιοποιήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ στις 16 Ιουνίου 1999, ως Αγία Κίνγκα της Πολωνίας.