«Σκοτώστε το ταμπού του θανάτου γιατί είναι κερδοφόρο». Σε αυτή τη φράση συνοψίζεται το σκεπτικό των επιχειρηματιών του μακάβριου μεταμοντερνισμού που εκμεταλλεύονται με τον πιο mainstream τρόπο το αναπόδραστο της παύσης της ζωής. Στην Μπανγκόγκ το Kid Mai Café προσκαλεί τους θαμώνες να σκεφτούν με διαφορετικό τρόπο την ιδέα του επερχόμενου τέλους, σερβίροντας ποτά με μακάβρια ονόματα. Ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στο κοκτέιλ «Τελευταία Μέρα» ή στο ρόφημα «Ασθένεια». Οι πιο τολμηροί -οι οποίο θα έχουν έκπτωση 10% σε ότι καταναλώσουν- μπορούν να κλειστούν για δέκα λεπτά μέσα σε ένα φέρετρο για να συμφιλιωθούν με την ιδέα της «διακοπής του εγώ».
Οι μπίζνες του θανάτου δεν περιορίζονται σε νεκροφόρες, τελετές και στεφάνια αλλά επεκτείνονται σε μια ευρεία επιχειρηματική δραστηριότητα που δεν αφορά μόνον τους οικείους των θανόντων, αλλά και όλους όσοι είμαστε ακόμα ζωντανοί γνωρίζοντας πως μια μέρα θα πεθάνουμε.
Υπολογίζεται πως σήμερα υπάρχουν 7.000 καφέ «θανάτου» σε 58 χώρες του κόσμου με περίπου 70.000 συμμετέχοντες που μοιάζουν να υπηρετούν εμπράκτως το συλλογισμό του Σεν Εξυπερί πως «αυτό που δίνει νόημα στη ζωή, δίνει νόημα και στο θάνατο». Με το αζημίωτο όμως, καθώς τα κέρδη από όλες αυτές τις επιχειρήσεις είναι τεράστια σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ της ισπανικής El Pais. H Ισπανία είναι μια από τις χώρες που αγαπά να ασχολείται επιστημονικά και επιχειρηματικά με το θάνατο διοργανώνοντας σεμινάρια και βραδιές από τη Μαδρίτη μέχρι το Αλικάντε και τη Βαρκελώνη.
Όλα ξεκίνησαν το 2004, όταν ο Σουηδός ανθρωπολόγος Bernard Crettaz ίδρυσε το «Θανάσιμο Καφέ», ένα σαλόνι συναντήσεων όπου για πρώτη φορά οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν πάνω από ένα φλιτζάνι καφέ για τη μέρα που δεν θα υπάρχουν πια. Δίχως να είναι μελλοθάνατοι.
Το 2011 το κίνημα Death Café με έδρα το Λονδίνο και εμπνευστή τον βουδιστή Τζον Άντεργουντ ήταν εκείνο που ενέπνευσε εκατοντάδες ανθρώπους να δραστηριοποιηθούν στο συγκεκριμένο πεδίο.
Στη Νέα Υόρκη ιδρύθηκε πρόσφατα το Ινστιτούτο της Τέχνης του θανάτου (Art of Dying Institute), το οποίο διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια και δραστηριότητες γύρω από το θέμα. Το Πανεπιστήμιο Columbia λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό ένα «Εργαστήριο θανάτου» (Death Lab) όπου διεξάγεται διεπιστημονική έρευνα γύρω από το πώς συνυπάρχουμε με το θάνατο στις μεγάλες πόλεις. «Ο Θάνατος στο Μοντερνισμό» ήταν και μια από τις εκθέσεις που φιλοξένησε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, το MOMA, το 2017.
Η ενασχόληση με το τέλος της ζωής έχει γίνει δίχως άλλο μόδα. Οι μπίζνες θανάτου είναι κερδοφόρες και ταυτοχρόνως λειτουργούν αγχολυτικά καθώς εξοικειώνουν τον άνθρωπο με ένα θεμελιώδες ταμπού. Το Kid Mai Café στην Μπανγκόγκ – σημείο αναφοράς των επιχειρηματιών του είδους- διχάζει αλλά έλκει ντόπιους και τουρίστες που πάνε στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης μόνο και μόνο για να πιουν «ένα ποτήρι θάνατο».
