Ο τίτλος αυτής της ιστορίας μπορεί να ακούγεται άπιστος για τους κυνικούς μεταξύ σας, αλλά παραδόξως αυτό είναι ένα παραμύθι λαογραφίας που πιθανότατα βασίζεται σε κάποια βάση αλήθειας!
Ένα από τα πολλά παράξενα και ανεξήγητα μυστήρια του κόσμου περιβάλλει την ξαφνική εμφάνιση δύο παιδιών (ένα κορίτσι και ένα αγόρι) που σύμφωνα με όσα λένε οι κάτοικοι, βγήκαν από μια σπηλιά λίγο έξω από το αγγλικό χωριό Woolpit κάποια στιγμή τον 12ο αιώνα.
Τα παιδιά αυτά δεν ήταν σαν τα άλλα – το δέρμα τους ήταν πράσινο, φορούσαν επίσης περίεργα ρούχα και μιλούσαν μια γλώσσα που κανείς στο Woolpit δεν καταλάβαινε.
Αυτό το μυστήριο, το οποίο αποτελεί από καιρό μέρος της αγγλικής λαογραφίας, έχει μπερδέψει και εξιτάρει ιστορικούς, λαογράφους, λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας και τουρίστες για σχεδόν 1.000 χρόνια.
Δυο αναφορές τους ήταν αυτές που κράτησαν το ενδιαφέρον ζωντανό – η μια προέρχεται από το William of Newburgh’s Historia rerum Anglicarum, το οποίο γράφτηκε κάπου γύρω στο έτος 1189, και το άλλο είναι τα χρονικά του Ralph of Coggeshall’s που γράφτηκε περίπου το 1220.
Ο William του Newburgh, συγκεκριμένα είχε ακούσει σχετικά με αυτό από τόσες πολλές αξιόπιστες πηγές που αποφάσισε ότι έπρεπε να το αναφέρει στο βιβλίο του.
Ο Ralph του Coggeshall, εν τω μεταξύ, ισχυρίστηκε ότι του διηγήθηκε την ιστορία ο άντρας που πήρε τα παιδιά στο σπίτι του, όταν εμφανίστηκαν μυστηριωδώς από τη σπηλιά Woolpit. Οι δύο αναφορές βέβαια, έχουν μερικές κοινές λεπτομέρειες, αλλά διαφέρουν σε άλλες.
Το αν υπήρχαν ποτέ τα παιδιά αυτά δεν θα το μάθουμε. Κάποιοι πιστεύουν ότι η ιστορία είναι απλώς λαογραφία, ένα επινοημένο παραμύθι που διαδόθηκε από γενιά σε γενιά. Άλλοι πιστεύουν ότι η ιστορία βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός, αλλά ότι οι περιγραφές για το τι συνέβη δεν είναι ακριβείς. Στη συνέχεια, υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι τα παιδιά του Woolpit υπήρχαν, αλλά ότι δεν ήταν άνθρωποι…
Η πιο πιθανή εξήγηση σύμφωνα πάντα με το historic-uk.com για τα πράσινα παιδιά του Woolpit είναι ότι ήταν απόγονοι Φλαμανδών μεταναστών που είχαν εκδιωχθεί και ενδεχομένως δολοφονηθεί από τον βασιλιά Στέφανο ή – ίσως – τον βασιλιά Ερρίκο Β ‘.
Χαμένα, μπερδεμένα και χωρίς τους γονείς τους, τα παιδιά είχαν καταλήξει στο Woolpit μιλώντας μόνο τη μητρική τους γλώσσα -τα Φλαμανδικά- κάτι που εξηγεί και τα λεγόμενα των χωρικών που έλεγαν πως τα παιδιά μιλούσαν άπταιστα… μια περίεργη γλώσσα. Επιπλέον, η πράσινη απόχρωση στο δέρμα των παιδιών θα μπορούσε να εξηγηθεί με υποσιτισμό, αλλά και με τη λεγόμενη «υποχρωμική αναιμία». Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από το γεγονός ότι το δέρμα τους επανήλθε σε ένα φυσιολογικό χρώμα μόλις άρχισαν να τρώνε κανονικά.
Φυσικά, τα παιδιά αυτά μέσα από τη λαογραφία απέκτησαν μυθικες μορφές, και οι καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με αυτό το μύθο υπερέβαλλαν για χάρη της τέχνης.
