Wedding etiquette λοιπόν και έχουμε και λέμε:
Απαντάμε στην πρόσκληση εγκαίρως. Οι γάμοι έχουν όπως ξέρουμε συνήθως πολύ κόσμο, και οι διοργανωτές πρέπει να ξέρουν ακριβώς τον αριθμό των καλεσμένων για να είναι όλα στην εντέλεια. Με την ευκαιρία, και αν μετά ακολουθεί δεξίωση στην οποία είμαστε καλεσμένοι, γνωστοποιούμε και αν έχουμε κάποιες αλλεργίες σε φαγητά.
Δεν φέρνουμε μαζί μας extra άτομο αν η πρόσκληση δεν περιλαμβάνει και το +one μας. Είναι τεράστια αγένεια να ζητήσουμε να προσκαλεστούν άτομα που δεν είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική λίστα. Και στο αρχικό budget. Επίσης, δεν θεωρούμε αυτονόητο πως είναι καλεσμένα και τα παιδάκια μας, ειδικά αν είναι ανήλικα. Ρωτάμε, και αν η πρόσκληση είναι for adults only, δεν παρακαλούμε να γίνει μια εξαίρεση για τα παιδιά μας, απλά αν δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, εξηγούμε ευγενικά πως δεν μπορούμε να παραβρεθούμε χρησιμοποιώντας μια δικαιολογία. Δεν τιμωρούμε ούτε βάζουμε σε quilt tripτο ζευγάρι επειδή δεν μας έκαναν το χατήρι.
Φτάνουμε στην ώρα μας. Που είναι τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν την ώρα που αναγράφει η πρόσκληση. Είναι τρομερά άκομψο να φτάσουμε ταυτόχρονα με την νύφη, ή ακόμα χειρότερα, μετά από αυτή.
Ντυνόμαστε σωστά. Δεν πάμε για καταπλήξουμε τα πλήθη, δεν φοράμε αβυσσαλέα ντεκολτέ ή μίνι μέχρι τον αφαλό μας, ούτε σκαρφαλώνουμε σε ντάκους, ενώ τα τζιν απαγορεύονται δια ροπάλου, όπως και τα μακριά λευκά φορέματα που μοιάζουν με νυφικά. Αν ο γάμος είναι απογευματινός το καπέλο είναι μια ωραία και κομψή λύση για τις κυρίες, ειδικά αν μπορούν να το υποστηρίξουν ενδυματολογικώς, και το σακάκι είναι must για τους κυρίους, και το καλοκαίρι. Εξαιρούνται οι γάμοι σε νησιά ή αν υπάρχει σημείωση για άλλου είδους dress code στην πρόσκληση.
Δεν καθόμαστε μπροστά μπροστά αν δεν είμαστε κοντινοί συγγενείς του ζευγαριού. Επίσης, κλείνουμε τα κινητά μας ή έστω τα βάζουμε στο silent, και αν θέλουμε να μιλήσουμε, βγαίνουμε από την εκκλησία.
Δεν τραβάμε ακατάπαυστα φωτογραφίες – αν δεν είμαστε οι φωτογράφοι που καλύπτουν το event- δεν ανεβάζουμε τα πάντα στα social media μας χωρίς να πάρουμε άδεια, και γενικά δεν συμπεριφερόμαστε σαν paparazzi ή σαν Γιαπωνέζοι τουρίστες.
Στην δεξίωση, καθόμαστε όπου μας έχουν υπολογίσει, δεν κρίνουμε το φαγητό, δεν σχολιάζουμε τους άλλους καλεσμένους ή τους οικοδεσπότες, δεν κάνουμε φασαρία, δεν μιλάμε στο κινητό μας και δεν γινόμαστε ντέφι από τα ποτά. Επίσης δεν πιάνουμε κουβέντες για πολιτική ή για ποδόσφαιρο και γενικά προσπαθούμε να κρατήσουμε τους τόνους χαμηλούς και το επίπεδο υψηλό.
Θυμόμαστε πάντα να βάλουμε κάρτα στο δώρο μας, το οποίο είναι καλύτερα να το στέλνουμε πριν τον γάμο αντί να το κουβαλάμε μαζί μας. Επίσης δεν ανακοινώνουμε την αξία του στους λοιπούς συνδαιτημόνες για να παινευτούμε για την κουβαρντοσύνη μας.
Φεύγοντας, παίρνουμε μαζί μας την μπομπονιέρα ακόμα και αν δεν μας αρέσει, και υπογράφουμε στο βιβλίο των ευχών, αν υπάρχει. Αν θέλουμε, δίνουμε tip στους παρκαδόρους αλλά όχι στα γκαρσόνια ή τους barmen.
Μερικές μέρες μετά ευχαριστούμε το ζευγάρι για την ωραία βραδιά με μια κάρτα ή ένα μήνυμα και τους ευχόμαστε να είναι ευτυχισμένοι.
