Όταν ο Harrison Marshall, ένας αρχιτέκτονας και καλλιτέχνης, άρχισε να ψάχνει για ένα νέο σπίτι να νοικιάσει στο Λονδίνο το περασμένο καλοκαίρι, δεν άργησε να διαπιστώσει ότι οι τιμές ήταν εντελώς παράλογες.
«Προσπαθούσα να βρω κάποιο μέρος που να ταιριάζει με το μπάτζετ και τα κριτήριά μου, αλλά εάν έβρισκα ένα, υπήρχαν άλλα 100 άτομα που κοίταζαν το ίδιο σπίτι και έτσι έφευγα σε πέντε λεπτά», είπε στο Business Insider. «Έτσι, αυτό με έκανε να αρχίσω να σκέφτομαι ότι πρέπει να υπάρχει ένας άλλος τρόπος να το κάνω».
Ο 28χρονος αρχιτέκτονας σκέφτηκε να μετατρέψει έναν κάδο, από αυτούς που χρησιμοποιούνται για τα μπάζα σε οικοδομές και ανακαινίσεις (στην Αγγλία τους λένε «skips»), σε ένα μικροσκοπικό σπίτι. Στόχος του ήταν, μεταξύ άλλων, να δείξει ότι ακόμα και αυτό που μοιάζει με το αντίθετο από ένα σπίτι, όπως ένας κάδος ή ένας σκουπιδοτενεκές, μπορεί να γίνει κάτι που είναι άνετο και έχει την αίσθηση ενός σπιτικού.
Ο Marshall σχεδίασε και κατασκεύασε το μικροσκοπικό σπίτι του αφότου πέρασε τα τελευταία επτά χρόνια δουλεύοντας σε projects σχεδιασμού και κατασκευών για φιλανθρωπικές οργανώσεις στο εξωτερικό.
Μαζί με συμφοιτητές του από την αρχιτεκτονική, έστησαν τον οργανισμό Caukin Studio, ο οποίος χτίζει σχολεία, κέντρα υγείας και παιδικές χαρές. Έτσι, μπόρεσε να χρησιμοποιήσει αυτή την εμπειρία στην κατασκευή του σπιτιού-κάδου.
Ο αρχιτέκτονας χρειάστηκε μερικούς μήνες για να χτίσει το σπίτι, δουλεύοντας κυρίως στον ελεύθερο χρόνο του τα απογεύματα. Και τον περασμένο μήνα, άρχισε να μένει μέσα σε αυτό.
Το μικροσκοπικό του σπίτι έχει ένα πατάρι για το κρεβάτι, νιπτήρα και ένα σημείο που είναι η κουζίνα, όπου ο Marshall φτιάχνει σάντουιτς. Υπάρχει μία μικρή δεξαμενή νερού, την οποία γεμίζει με ένα λάστιχο από το σπίτι του γείτονα, για να μπορεί να πλένει τα πιάτα ή τα δόντια του. Δεν υπάρχει κανονική τουαλέτα, αλλά μία φορητή, την οποία χρειάζεται να βγάζει έξω. Ο 28χρονος κάνει μπάνιο στη δουλειά του ή στο γυμναστήριο.
Το σπίτι δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα έως τώρα, κάτι που σημαίνει ότι χρειαζόταν να χρησιμοποιεί αρκετά παπλώματα για να ζεσταθεί το βράδυ.
Τα υλικά και ο εξοπλισμός του σπιτιού του κόστισαν περίπου 4.000 λίρες (4.500 ευρώ), ενώ το βασικό του έξοδο, πλέον, είναι οι 50 λίρες τον μήνα που δίνει για την ενοικίαση του κάδου.
Ο Marshall δηλώνει ότι σκοπεύει να μείνει στο σπίτι αυτό για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Στόχος του είναι, όπως λέει, να ανοίξει τη συζήτηση για το στεγαστικό πρόβλημα στο Λονδίνο αλλά και αλλού. «Ο στόχος είναι να προκαλέσουμε έναν πιο δημιουργικό τρόπο σκέψης για αυτό, να κάνουμε τους ανθρώπους να μιλήσουν για τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ζει τώρα ο κόσμος και πώς θα μπορούσε να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην κοινωνική στέγαση».
