Φορώντας έναν λευκό χιτώνα και ένα δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι, οι επισκέπτες κάθονται να γευματίσουν σε ένα αρχαιοελληνικό τραπέζι. Αν γύριζε ο χρόνος 3.000 χρόνια πίσω, θα μπορούσαν να απολαμβάνουν αντίστοιχο γεύμα δίπλα τους ο Δίας, ο Διόνυσος, η Αφροδίτη ή ο Αχιλλέας… Σε κοντινή απόσταση, οι σερβιτόροι προσφέρουν αγαπημένες γεύσεις της Θεοδώρας και του Ιουστινιανού, αλλά και πιάτα του 19ου αιώνα ή γεύσεις του σήμερα.
Η φιλοσοφία, όπως εξηγεί η υπεύθυνη του ξενοδοχείου, βασίζεται στο ότι όποιος ταξιδεύει στην Ελλάδα δεν έρχεται μόνο για την πλούσια ιστορία της χώρας, αλλά και για τη γαστρονομική και την οινική παράδοση αιώνων.
“Θέλουμε να παρέχουμε σε όλους μια ολοκληρωμένη εμπειρία αυθεντικής ελληνικής φιλοξενίας, να γευματίσουν και να δοκιμάσουν κάτι πολύ ξεχωριστό, που θα τους συντροφεύει ως ανάμνηση όλο τον χειμώνα και θα γίνουν πρωταγωνιστές σε ένα κομμάτι ιστορίας μέσω της κουζίνας μας” σημειώνει η Μαριάννα Πουρνάρη.
Τα αγαπημένα πιάτα των θεών του Ολύμπου και το γλυκό του Αχιλλέα
“Ιχθύες τηγάνου με σινήπι” και “πλατύ ερίφιο και κοπτοπλακούντες” είναι δύο από τα πιάτα (ορεκτικό και κυρίως) από το μενού, που περιλαμβάνει αποκλειστικά συνταγές βασισμένες σε αρχαία κείμενα και μνημεία, όπως του Ομήρου. Με αρχαιοελληνική αμφίεση, οι τουρίστες περιμένουν τα πιάτα τους με άρωμα, χρώμα και γεύση αρχαίας Ελλάδας.
“Ο Διόνυσος ήταν ο θεός της συγκομιδής σταφυλιών, της οινοποιίας και του κρασιού, της γονιμότητας, του θεάτρου και της έκστασης και αυτό προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε. Έχουμε ακόμη και τις δικές μας ετικέτες κρασιών” εξηγεί, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων “Πρακτορείο FM 104,9”, η υπεύθυνη Μαριάννα Πουρνάρη. Όπως σημειώνει, στο εστιατόριο σερβίρονται φαγητά που μαγειρεύονταν στην Ελλάδα από το 1100 π.Χ. και έπειτα.
“Ανάλογα με τις περιστάσεις και την οικονομική ευχέρεια του … αρχαίου νοικοκυριού, στο τραπέζι υπήρχαν κρέατα όπως βοδινό, χοιρινό και αρνί. Επίσης, προτιμούσαν πολύ τα ψάρια και τα θαλασσινά, τα οποία είχαν σε υψηλή ποιότητα αλλά και ποσότητα. Τέλος, έτρωγαν πολλά αποξηραμένα φρούτα και λαχανικά αλλά και καρπούς και μέλι” περιγράφει. “Εμείς, βασιζόμενοι σε σύγχρονους μελετητές και ερευνητές έχουμε διαμορφώσει το μενού με βάση όλα όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε για το φαγητό των αρχαίων Ελλήνων, αλλά προσαρμοσμένα στα υλικά, που υπάρχουν σήμερα και με βάση την εποχικότητά τους” συμπληρώνει.
Λιτά βυζαντινά πιάτα σε εστιατόριο – ναό και οι γευστικές αδυναμίες της Θεοδώρας
Η εμπειρία για τους επισκέπτες δεν σταματά στην αρχαία Ελλάδα. Κάνοντας λίγα μόλις βήματα μπορεί κάποιος να μεταπηδήσει στο …Βυζάντιο, σε ένα εστιατόριο που μοιάζει με ναό, με αγιογραφίες στους τοίχους και λιβάνι να αναδύεται στην ατμόσφαιρα. Γύρω από δυο μεγάλες τράπεζες, οι καλεσμένοι δειπνούν σαν βυζαντινοί αυτοκράτορες. Εκεί, το μενού περιλαμβάνει μόνο πιάτα από συνταγές μαγειρικής που βρίσκονται σε κείμενα της βυζαντινής περιόδου- “μημάτα φάγρου μετά φακής” ή “πολύπους μετα πιπέριδος κρομμνύων και πράσων”, πιάτα που επέλεγαν επιφανείς του Βυζαντίου.
“Εδώ τα πιάτα είναι πιο απλά. Οι γεύσεις είναι καθαρές και τα υλικά λίγα. Όσο για τον χώρο, που θυμίζει ναό, ήταν όνειρο ζωής του παππού μου Θεόδωρου Πουρνάρη, ο οποίος ασχολούνταν με τη ναοδομία και είχε κατασκευάσει μεγάλο αριθμό εκκλησιών και μοναστηριών στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Θέλησε να βάλει μέσα στο ξενοδοχείο και αυτή την πινελιά και η αγάπη του αποτυπώνεται στη λεπτομέρεια του συγκεκριμένου χώρου με τη βυζαντινή κουζίνα” λέει η κ. Πουρνάρη.
Η χρονομηχανή της κουζίνας κάνει δύο ακόμη στάσεις. Αρχικά κάπου στις αρχές του 1900, με τις συνταγές των προγόνων μας να βρίσκονται στο μενού. Περιλαμβάνει ό,τι έβαζαν οι προγιαγιάδες στην κατσαρόλα, στο τσουκάλι και τα μεγάλα ταψιά λαμαρίνας στον φούρνο. Περίοπτη θέση στα πιάτα έχουν τα χειροποίητα ζυμαρικά, το πλιγούρι, ο τραχανάς και οι χυλοπίτες. Μάλιστα, οι τουρίστες έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν και τα μαθήματα μαγειρικής από τις μαγείρισσες που ανέλαβαν να αναβιώσουν τη συγκεκριμένη εποχή και για όσους λατρεύουν το ελληνικό μενού και θέλουν αν επιχειρήσουν να φτιάξουν γεύματα στη χώρα τους, λαμβάνουν αναλυτικά οδηγίες εκτέλεσης των αγαπημένων συνταγών στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο!
Για όσους θέλουν να συνέλθουν από το ιδιότυπο …jet lag, μπορούν να “προσγειωθούν” στον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού, όπου θα βρουν μία παραδοσιακή ταβέρνα – ουζερί του σήμερα.