Το ξενοδοχείο του διάσημου επιχειρηματία και hotelier André Balazs στο Λονδίνο που έγινε θρύλος.
«Κανείς δεν είναι εδώ για φαγητό. Ακόμα κι αν αναλάμβανε την εστίαση ο συνταγματάρχης Harold Sanders (ο ιδρυτής των KFC), όλοι εδώ θα έρχονταν», ανέφερε δημοσιογράφος του Guardian δέκα χρόνια πριν. Ήταν η εποχή που το ξενοδοχείο του διάσημου hotelier André Balazs μόλις είχε ανοίξει, σε ένα δρόμο ανάμεσα στην Μarylebone High Street και την Baker Street, και ο Τύπος μιλούσε γι’ αυτό αδιάκοπα.
Από το The Mercer στο Σόχο της Νέας Υόρκης μέχρι το The Raleigh στο Μαϊάμι Μπιτς, όλα τα ξενοδοχεία του Αμερικανού επιχειρηματία που ξεκίνησε την καριέρα του με την αναγέννηση του θρυλικού Chateau Marmont, ήταν εκλεκτικά σχεδιασμένα και πρόσφεραν «μια κοινωνικά απολαυστική εμπειρία». «Είναι ένας καλλιτέχνης. Συνδυάζει χρήματα και αρχιτεκτονική για να δημιουργήσει μια σημαντική ξενοδοχειακή εμπειρία, και περισσότερο από κάθε άλλον hotelier, έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να κρατά τους cool ανθρώπους όταν έρχονται στα ξενοδοχεία του» είχε γράψει το Νew York Magazine.
Στο μπαρ του Chiltern Firehouse, η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε διασημότητες, σε πελάτες του ξενοδοχείου και στους φίλους τους. Μια μάρκα συγκεκριμένου χρώματος ή ένα τραπουλόχαρτο ήταν απαραίτητο για όποιον ήθελε να φύγει από το μπαρ και να ξαναέρθει αργότερα. Το προσωπικό και οι πορτιέρηδες κρατούσαν σημειώσεις για τους αγενείς, για όσους έκαναν κράτηση για τέσσερα άτομα και έφερναν δέκα ή για εκείνους που ενοχλούσαν τoυς VIPs.
Το ξενοδοχείο έγινε αμέσως περιζήτητο: έξω oι παπαράτσι έδιναν μάχη για να απαθανατίσουν στιγμιότυπα, οι σταρ ένιωθαν σαν το σπίτι τους, τα golden boys ονειρεύονταν να χορέψουν πλάι στην Alexa Chung και όλοι οι υπόλοιποι έφταναν με την ελπίδα να μπουν στο μυστικό μπαρ ή να δοκιμάσουν έστω τα φημισμένα ντόνατς με καβούρι του εστιατορίου. Τα δημοσιεύματα των βρετανικών εφημερίδων είχαν χιούμορ: Η Daily Mirror παρότρυνε τους αναγνώστες της να παρατήσουν τις προσπάθειες για κράτηση στο εστιατόριο αν το όνομά τους δεν ήταν γραμμένο στο Hollywood Walk of Fame και η Independent σχολίαζε ότι το σύστημα κρατήσεων ήταν εμπνευσμένο από τον οργανισμό τουρισμού της Βόρειας Κορέας.
Δέκα χρόνια μετά, μπορεί να μην πέφτεις πάνω στην Kate Moss σε καθημερινή βάση, αλλά η ατμόσφαιρα παραμένει λαμπερή και μεταδοτικά διασκεδαστική όπως αναφέρει ο οδηγός Michelin. Ακόμα και το μενού του σεφ Luke Hunns μοιάζει να έχει σχεδιαστεί για πάρτι – από τραγανή πίτσα με τυρί taleggio, τσίλι και φασκόμηλο, μέχρι αστακό Θερμιδώρ, μια συνταγή που δημιουργήθηκε το 1894 στο Παρίσι για τη δεξίωση της πρεμιέρας του ομώνυμου θεατρικού έργου.
Ακόμα κι αν το hype έχει ξεθυμάνει και κανείς πια δεν κλείνει δωμάτιο στο Chiltern Firehouse για να έχει εύκολη πρόσβαση στο εστιατόριο και το μπαρ, παραμένει ένα από τα πιο γοητευτικά ξενοδοχεία του Λονδίνου. Τα μόλις 28 δωμάτια του χωρίζονται σε 12 (!) κατηγορίες, ανάλογα με το μέγεθος και τον προσανατολισμό τους – με κοινό στοιχείο το βρετανικό στυλ, όλο μπλε ρουά χαλιά, βελούδινους καναπέδες και δερμάτινες πολυθρόνες. Τα super-luxe κρεβάτια είναι στρωμένα με σεντόνια κατά παραγγελία και τα πολυτελή μπάνια έχουν άπλετο φυσικό φως, χειροποίητα πλακάκια και μπουρνούζια με μονόγραμμα για τους πιστούς πελάτες. Ιδιαίτερο είναι και το look του εστιατορίου, σαν μπρασερί με βιομηχανικές πινελιές και πολλές εκπλήξεις: ένας στύλος πυροσβέστη, παντού γλάστρες, τοίχοι με πλακάκια και καναπέδες με ύφασμα που σε κάποιους κριτικούς εστιατορίων θυμίζει τα καθίσματα της γραμμής Bakerloo…
1 Chiltern Street, Marylebone
www.chilternfirehouse.com