Δαγκώνοντας μία μπουκιά καρπούζι είναι σαν να γευόμαστε μία φέτα του καλοκαιριού! Δροσερό, ζουμερό, γλυκό και συνάμα αναζωογονητικό εξισώνεται πλήρως με την αίσθηση που μας αφήνει η θερινή ραστώνη, μία αίσθηση πληρότητας, φρεσκάδας και ψυχικής ανάτασης. Αλλά και μία βαθιά επιθυμία να μην τελειώσει ποτέ, όχι μόνο το καρπούζι αλλά και οι καλοκαιρινές μας διακοπές.
Για τις διακοπές ίσως να μην μπορούμε να επέμβουμε, για το καρπούζι όμως τα πράματα μπορεί και να είναι ευκολότερα.
Ή τουλάχιστον πιο απλά απ’ ότι νομίζαμε. Αυτές είναι μερικές χρήσιμες, πρακτικές και απόλυτα εφαρμόσιμες στην καλοκαιρινή μας καθημερινότητα, συμβουλές για να παρατείνουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καρπουζιού που μόλις τεμαχίσαμε στον πάγκο της κουζίνας μας. Στόχος, να διατηρήσουμε για όσο το δυνατόν περισσότερες μέρες τη γευστική του ακεραιότητα, καταναλώνοντάς το φέτα-φέτα σε ρυθμούς χαλαρούς, χωρίς άγχη και βιασύνες, όπως άλλωστε του αρμόζει.
Προσοχή στην επιλογή του καρπουζιού
Όπως σωστά πλέον έχει εντυπωθεί στη συνείδηση των περισσοτέρων ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, έτσι και εδώ στην μακροημέρευση του καρπουζιού μας, καθοριστικό ρόλο παίζει η ποιότητά του. Ένα νόστιμο και καθ’ όλα πετυχημένο καρπούζι δεν μπορεί παρά να «γεράσει» όμορφα στο ψυγείο μας, διατηρώντας τα καλά χαρακτηριστικά του που του δίνουν ισορροπία στη γεύση, στην υφή αλλά και στα αρώματά του.
Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που έχουμε να κάνουμε είναι να αγοράσουμε ένα καρπούζι που φαίνεται και δείχνει καλό. Το μέγεθος εδώ, δεν μαρτυρά πράγματα για την ποιότητά του, ωστόσο καλό είναι η επιφάνειά του να είναι ομοιόμορφη, χωρίς χτυπήματα και λακκούβες και κυρίως δε, όταν πιέζουμε τις άκρες του, τα δάχτυλά μας να μην βυθίζονται μέσα. Από εκεί και πέρα, επόμενο στάδιο αξιολόγησής του είναι η ακουστική που μας χαρίζει όταν το χτυπάμε: Πρέπει να ακούγεται κούφιο, σαν να χτυπάμε τύμπανο γιατί τότε καταλαβαίνουμε ότι η σάρκα του είναι έτοιμη ως προς την ωρίμανσή της και μάλιστα τόσο χυμώδης, όπως ακριβώς πρέπει να είναι.
Πώς αποθηκεύουμε το καρπούζι ολόκληρο
Εάν δεν σκοπεύουμε να κόψουμε το καρπούζι μας αμέσως, ώστε να αρχίσουμε να το τρώμε μέσα στις επόμενες ώρες, τότε το αποθηκεύουμε σε σκιερό και δροσερό μέρος (ιδανικά σε κάποια αποθήκη με θερμοκρασία να μην υπερβαίνει τους 15°C- 17°C), μακριά από το ηλιακό φως. Σε αυτές τις συνθήκες και εκτός ψυγείου, το καρπούζι μπορεί να παραμείνει αναλλοίωτο από 1 έως 2 εβδομάδες.
Αν πάλι το καρπούζι μας είναι ήδη ώριμο, τότε τοποθετούμε ολόκληρο στο ψυγείο μας και αποφεύγουμε να το κόψουμε μέχρι τελικά να αρχίσουμε να το καταναλώνουμε. Η δροσερή θερμοκρασία του ψυγείου θα επιβραδύνει τη διαδικασία περαιτέρω ωρίμανσής του, κρατώντας το φρέσκο και γευστικό για έως και 3 εβδομάδες (πάντα μέσα στο ψυγείο).
Σε περίπτωση που θέλουμε να αποθηκεύσουμε το καρπούζι μας, κομμένο, μέσα στο ψυγείο ακολουθούμε τα εξής βήματα: Με ένα κοφτερό μαχαίρι αφαιρούμε το κάτω μέρος της φλούδας. Από εκεί και πέρα, μπορούμε να το φυλάξουμε στο ψυγείο, είτε σε φέτες, είτε σε κύβους, είτε ακόμα και σε μικρά μπαλάκια αρκεί να το έχουμε πρώτα τοποθετήσει σε αεροστεγή δοχεία αποθήκευσης τροφίμων ( ή ακόμα και με πλαστική μεμβράνη) ώστε να διατηρήσει, για έως και 1 εβδομάδα, την υφή και τη ζουμερή του γεύση.
Από την άλλη, μπορούμε εύκολα και να το καταψύξουμε αν θέλουμε, αρκεί πρώτα να αφαιρέσουμε τον φλοιό του, έπειτα να κόψουμε τη σάρκα του σε κύβους, να βγάλουμε τα κουκούτσια και να στρώσουμε τους κύβους, τον έναν δίπλα στον άλλον, πάνω σε ένα ταψί που έχουμε καλύψει πρώτα με λαδόκολλα. Τοποθετούμε τον δίσκο στην κατάψυξη και εφ’ οσον οι κύβοι παγώσουν αρκετά τους μεταφέρουμε σε μία πλαστική σακούλα τροφίμων. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να τους χρησιμοποιούμε, όποτε τους θέλουμε, είτε έναν έναν, είτε όλους μαζί ανάλογα με τις παρασκευές που έχουμε στο μυαλό μας (κοκτέιλ, γρανίτες κλπ).
