Υπό την αρχιτεκτονική επιμέλεια του Luis Fernandez
Το “more is more” είναι η απλούστερη φράση που μπορεί να σκεφτεί ο σχεδιαστής εσωτερικών χώρων και αρχιτέκτονας Luis Fernandez -με έδρα το Los Angeles και τη Νέα Υόρκη- για να περιγράψει ένα από τα τελευταία του έργα στους λόφους του Hollywood. Αυτό δε σημαίνει ότι μιλάει μόνο για τη συνολική εσωτερική διαμόρφωση ή την αισθητική του πελάτη του – μιλάει επίσης για τη φυσική προσθήκη ενός δεύτερου επιπέδου που βοήθησε να δημιουργηθεί έδαφος για έναν πλούσια διαμορφωμένο χώρο ψυχαγωγίας που θα άρμοζε σε έναν από τους μεγιστάνες του κινηματογράφου της Χρυσής Εποχής του Tinseltown, όπως ο Louis B. Mayer ή ο Jack Warner.
«Χώροι προστίθεντο συνεχώς κι, επειδή περιλάμβανε προσθήκες και ανακαίνιση, υπήρξαν κάποια μέρη που κατεδαφίστηκαν ακούσια κατά τη διάρκεια των εργασιών θεμελίωσης κι έπρεπε να τα ξαναχτίσουμε», μοιράζεται ο αρχιτέκτονας του σπιτιού. Και ο πελάτης του, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανερχόμενος σεναριογράφος και πατέρας ενός 14χρονου γιου, συμφώνησε με τις αναδυόμενες προκλήσεις σαν πρωταγωνιστής σε ένα από τα δικά του σενάρια.
Με έκταση λίγο μεγαλύτερη από 3.000 τετραγωνικά πόδια, το σπίτι με τέσσερα υπνοδωμάτια, τέσσερα πλήρη μπάνια και δύο WC, με την υπέροχη θέα στην κοιλάδα του San Fernando, είναι ένα μείγμα Art Deco και ιταλικού μοντερνισμού, με κυρίαρχο υλικό το μάρμαρο, τις ξύλινες επενδύσεις, τα γεωμετρικά κιγκλιδώματα ορειχάλκινων κλιμάκων και τον vintage φωτισμό – μερικά μόνο ενδεικτικά στοιχεία που εντοπίζει κανείς παρατηρώντας το τελικό αποτέλεσμα.
«Είμαι περισσότερο μινιμαλιστής, οπότε το ζητούμενο ήταν να δημιουργήσουμε έναν όμορφο συνδυασμό με όλα αυτά τα στοιχεία», λέει ο Fernandez. «Υπήρχε σίγουρα μια συνεργατική ώθηση κι έλξη, οπότε ήταν μια μεγάλη άσκηση αυτοσυγκράτησης και φιλτραρίσματος για να πετύχουμε την αρμονία με τρόπο που εν τέλει το σπίτι να φαίνεται κομψό αλλά όχι υπερβολικό».
Αυτή η αυτοσυγκράτηση είναι εμφανής στην εσωτερική διαμόρφωση και την αντιπαράθεση των υλικών και της επίπλωσης. Το σαλόνι, για παράδειγμα, χωρίζεται εν μέρει από ένα καμπυλόγραμμο τζάκι που επενδύεται με ένα ειδικά σχεδιασμένο περιβάλλον από ραβδωτή καρυδιά και μάρμαρο Azul Imperiale. Δύο μπλε πετρόλ πολυθρόνες του Gerrit Rietveld και μια vintage πολυθρόνα του Nello Pini για το Noverredo τοποθετούνται γύρω από ένα τραπέζι cocktail με γαλαζοπράσινη λάκα της Charlotte Perriand. Πάνω από αυτό υπάρχει ένα παλαιωμένο ορειχάλκινο κρεμαστό κόσμημα από την Apparatus, μια μονάδα πολυμέσων από μέταλλο και καρυδιά στον πίσω τοίχο έχει σχεδιαστεί από την Ornare ως σύνδεση με το τζάκι. «Παίξαμε πολύ με τις μορφές και το χρώμα στα έπιπλα, αλλά τα κρατήσαμε πιο διακριτικά και λιγότερο εκκεντρικά, επειδή βλέπεις το κατάστρωμα της πισίνας και τη θέα στην κοιλάδα μέσα από τον αναδιπλούμενο τοίχο του παραθύρου» εξηγεί ο Fernandez, θέλοντας να τονίσει τη σημασία της καταπληκτικής θέας που διαθέτει η κατοικία από το μπροστινό της μέρος.
Ωστόσο, το δωμάτιο που ο πελάτης του αποκαλεί αίθουσα προβολής μοιάζει εντελώς διαφορετικό από τους υπόλοιπους χώρους. «Είναι ένας χώρος που είναι εξαιρετικά σκοτεινός και κυκλοθυμικός με πιο πολύχρωμα έπιπλα για να αντισταθμίσει το πολύ μονοχρωματικό theme που ακολουθείται στο υπόλοιπο σπίτι», λέει.Και ο κινηματογραφικός σχεδιασμός δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστός, δεδομένης της φύσης αυτού του δωματίου. Κι εδώ, το vintage συνδυάζεται με μαεστρία με το μοντέρνο design.
Επιλέγοντας πολυεπίπεδα στοιχεία από δύο σχεδιαστικά κινήματα που ενσωματώνουν ταυτόχρονα πλούσια υλικά και πολυτελή φινιρίσματα, αυτό το καταφύγιο στην πλαγιά του λόφου «ακροβατεί» μεταξύ κλασικού και μοντέρνου, έχοντας τον τρόπο να μας εμπνέει.
Δείτε στην gallery περισσότερους χώρους της κατοικίας:
Φωτογραφίες: Michael Clifford, ELLE Decor
