Το κόκαλο δυσχεραίνει το ψήσιμο, αλλά δίνει νοστιμιά
Μαγειρεύοντας τις μπριζόλες με το κόκαλο, το φαγητό γίνεται νοστιμότερο. Ωστόσο, μπορούμε να ζητήσουμε από τον κρεοπώλη να το αφαιρέσει από την μπριζόλα, ώστε να εξασφαλίσουμε το ψήσιμο ακόμη και στα πιο δύσκολα σημεία, εκεί όπου το κρέας είναι «κολλημένο» πάνω στο οστό. Το παίρνουμε, όμως, για να το προσθέσουμε στο σκεύος κατά το μαγείρεμα ώστε να αναβαθμίσουμε τη σάλτσα μας ή να το χρησιμοποιήσουμε για άλλες παρασκευές (ζωμούς κ.λπ).
Αν δεν το αφαιρέσουμε, θα ήταν καλό να ελέγξουμε αν το πάχος της μπριζόλας είναι ίδιο με το πάχος του οστού. Αν δεν είναι, ζητάμε από τον κρεοπώλη να το φέρει σε ίδιο μέγεθος, διαφορετικά κατά τη διάρκεια του ψησίματος το κομμάτι που βρίσκεται κοντά στο οστό (το οποίο είναι και το πιο παχύ) δεν θα έχει ψηθεί, ενώ η υπόλοιπη μπριζόλα μπορεί να έχει ήδη στεγνώσει.
Άλμη, η πιο αποτελεσματική «μαρινάδα»
Οι μαρινάδες με βάση το ελαιόλαδο δεν φαίνεται να μαλακώνουν ιδιαίτερα το χοιρινό. Το κρέας παίρνει διάφορα αρώματα από τα μυρωδικά και τα λοιπά αρτύματα που μπορεί να εμπεριέχονται στο λάδι, αλλά δεν μαλακώνει κατ’ ανάγκη. Οπότε είναι προτιμότερο να το μαρινάρουμε σε άλλου είδους υγρά, όπως το κρασί, το ξίδι, ο χυμός εσπεριδοειδών, η σάλτσα ντομάτας ή η σάλτσα σόγιας.
Ο σεφ Περικλής Κοσκινάς προτείνει μια εναλλακτική λύση για να γίνει η μπριζόλα «λουκούμι»: μαρινάρισμα σε άλμη. Το αλατόνερο, σε σχέση με το ελαιόλαδο (που χρησιμοποιείται συνήθως στις μαρινάδες), έχει μεγαλύτερη διεισδυτική ικανότητα.
Φτιάχνουμε ένα διάλυμα με περίπου 10% αλάτι (δηλαδή 10 γρ. αλάτι για κάθε 100 ml νερό). Όσο το κρέας μένει στην άλμη, το αλατόνερο σπάει τις πρωτεΐνες του κρέατος και νοστιμίζει σε βάθος το κρέας. Ο ιδανικός χρόνος αναμονής στην άλμη είναι 12 ώρες (ένα βράδυ)· αν δεν έχουμε τόσο χρόνο, τότε όσο περισσότερο το αφήσουμε, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. (ΣΣ έχω δοκιμάσει αυτή τη τεχνική και όντως ειναι εξαιρετικά τα αποτελέσματα, όχι μόνο σε μπριζόλες αλλα και σε μεγάλα κομμάτια χοιρινού ή και ολόκληρο γάλακτος. )
