ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
H σημερινή αντίληψη της πολυτέλειας θέλει την ελευθερία να συνδυάζεται με την ιδιωτικότητα. Αυτές τις αξίες ενσαρκώνει η αρχιτεκτονική του κτιρίου “D2 Ψυχικό”.
Εργο του αρχιτεκτονικού γραφείου Moustroufis, αυτή η μοναδική κατοικία στο Ψυχικό είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της νέας γενιάς κτιρίων που αναβαθμίζουν την αισθητική του αστικού ιστού. “Πάντα με ερωτούν σε σχέση με την επιλογή του οικοπέδου και για αυτό είπα πως μπορεί να βγει ωραίο σπίτι από το συγκεκριμένο κομμάτι εδάφους”, λέει ο ιδρυτής του γραφείου Νίκος Μουστρούφης. “Εμένα μου άρεσε να κάνω τον κήπο και την πισίνα από την πίσω πλευρά του κτιρίου για να υπάρχει μεγαλύτερο privacy και να λειτουργεί οχυρωματικά το κτίριο ως προς το δρόμο. Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο που φιλοξενεί μια μονογονεϊκή οικογένεια, μάνα και κόρη κι επειδή το οικόπεδο ήταν μεγάλο, όπως και ο συντελεστής, υπήρχε μια άνεση να κινηθεί κάποιος μορφολογικά πάνω σε αυτό”.
Στη μονογραφία του γραφείου το κτίριο περιγράφεται ως εξής: “Στο κτίριο D 2 που είναι ιδιωτική κατοικία, το σχέδιο σε σχήμα Γ δημιουργεί ένα εμπόδιο της ιδιωτικότητας από το δρόμο, αγκαλιάζοντας τον κήπο στο πίσω μέρος του ακινήτου. Η κύρια είσοδος επεκτείνει την κίνηση προς τον κήπο και την περιοχή της πισίνας, διασχίζοντας ανάμεσα σε μια ελεύθερη σκάλα που δεσπόζει σε έναν χώρο διπλού ύψους στα αριστερά και σε ένα φρεάτιο ανελκυστήρα στα δεξιά, που οδηγεί στα ιδιωτικά δωμάτια στον επάνω όροφο. Επίσημα και ανεπίσημα σαλόνια και χώροι τραπεζαρίας βρίσκονται και στις δύο πλευρές αυτού του άξονα, που επεκτείνονται σε σκιερές πέργκολες που φτάνουν στις πλευρές του ακινήτου”. Οπως προσθέτει ο αρχιτέκτοντας “ήταν επίσης πολύ ξεκάθαρο το μορφολογικό και γεωμετρικό σχήμα του και το “Γ” που σχηματίζει το οικόπεδο. Ηθελα ο πάνω χώρος να είναι πιο ανοιχτόχρωμος και να διαχωρίζεται από τον κάτω που έχει κάποιες επενδύσεις με ξύλο. Μου άρεσε πολύ και δημιούργησα μια ‘διαμπερότητα’ στο κτίριο, με αποτέλεσμα να έχει μεγάλα ανοίγματα προς τον κήπο και την πισίνα. Μου αρέσει επίσης κάποιος που μπαίνει στο σπίτι να μην έχει την πλήρη εικόνα έτσι ώστε, με τον κήπο και την πισίνα στο πίσω μέρος, να έχουν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού τις τόσο σημαντικές, σχεδόν ζωτικές θα λέγαμε, στιγμές ιδιωτικότητας. Πέρα από το γεγονός ότι υπάρχει και ένα στοιχείο έκπληξης. Εκεί που νομίζεις ότι έχεις δει τα πάντα, δεν έχεις δει τίποτα!”.
Παρότι έχουμε συνηθίσει να μπαίνουμε πρώτα στον κήπο του σπιτιού και μετά στο κτίριο, τώρα τελευταία έχει αντιστραφεί η τάση και βλέπουμε πρώτα το κτίριο και μετά τον κήπο. Ισως γιατί η ιδιωτικότητα είναι πλέον πιο πολύτιμη από πριν. Αλλά και τα οικόπεδα όπως και οι συντελεστές δόμησης ίσως να μην επέτρεπαν να μπει ο κήπος πίσω γιατί ήταν έτσι φτιαγμένος και κατανεμημένος ο χώρος ώστε να μη βγαίνει μεγάλος ο κήπος αν φτιαχνόταν πίσω από το κτίριο. Στο συγκεκριμένο οικόπεδο “κολλούσε” πιο πολύ. “Θα έλεγα ότι η καλύτερη στιγμή που βλέπουμε τους καρπούς του μόχθου μας είναι όταν μπαίνει το συνεργείο καθαρισμού, καθαρίζουν όλα, μπουν τα νερά στην πισίνα και τελειοποιείται και ο κήπος. Τότε ξεπροβάλει το κτίριο σε όλο του το μεγαλείο. Τη μελέτη του φωτισμού την ανέλαβε ο Δημήτρης Νατσίκας και πράγματι όταν μπουν και τα φώτα τη νύχτα, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό”. Η παλέτα χρωμάτων και υλικών υπηρετεί τον μινιμαλισμό, με άφθονες λευκές επιφάνειες στους τοίχους και τα εντοιχισμένα ντουλάπια και σκούρα ξύλινα δάπεδα. Τα ανθρακί γκρι κεραμικά και οι πέτρες συμπληρώνουν το μοντέρνο εσωτερικό, επιπλωμένο με άνετα έπιπλα και χαλιά που προσθέτουν πλούσιες πινελιές χρώματος παντού.
