ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΟΥΝΗ
Το φουσκωτό ανήκει σε ειδική κατηγορία σκαφών, η οποία δεν έχει να κάνει με το budget, μα κυρίως με τη φιλοσοφία. Άλλη δηλαδή η φιλοσοφία του «σκαφάτου» που θα επενδύσει σε κάποιο γιοτ από 12 έως 50 μέτρα, άλλη η φιλοσοφία του ιστιοπλοϊκού ή του καταμαράν κι άλλη αυτή του φουσκωτού.
Το φουσκωτό είναι σκάφος ταχύπλοο, εξ ορισμού «σπαρτιατικό» (έχει ελάχιστες ανέσεις) και αρκετά της ταλαιπωρίας. Εκείνο που το κάνει ελκυστικό είναι η δυνατότητά του να πηγαίνει παντού. Απευθύνεται λοιπόν σε αυτούς που αγαπούν πολύ τη θάλασσα και αποζητούν την άμεση επαφή μαζί της, έχοντας παράλληλα μια «εναλλακτική» διάθεση, η οποία θα τους οδηγήσει να αναζητήσουν τις πιο απομακρυσμένες και ιδιαίτερες παραλίες.
Δεν είναι όλοι οι τόποι ίδιοι, ακόμα και για την ίδια ή για κάποια παρόμοια δραστηριότητα. Άλλο τα τουριστικά νησιά μας, άλλο τα εναλλακτικά· άλλο τα πολύ μεγάλα, άλλο τα μικρά· άλλο η θεόξερη αισθητική του κυκλαδίτικου σκηνικού, άλλο τα καταπράσινα τοπία του Ιονίου. Ακολουθούν λοιπόν μερικές διαδρομές για τις οποίες σχεδόν επιβάλλεται να έχεις φουσκωτό –ένα σκάφος παντός καιρού και τόπου. Και ξεκινάμε από πολύ κοντά στην Αθήνα.
Το σκάφος στον Ευβοϊκό
Το ανέβασμα του Ευβοϊκού με φουσκωτό είναι από τις ωραιότερες καλοκαιρινές εμπειρίες. Λίγο πριν τη Χαλκίδα περνάμε κάτω από την καινούρια, επιβλητική γέφυρα, ενώ ο διάπλους της παλιάς μικρής γέφυρας της πόλης –με τα νερά να ακολουθούν τα καπρίτσια του φεγγαριού– μαγεύει.
Στον ναυτικό όμιλο Χαλκίδας (μόλις περάσετε την παλιά γέφυρα, μετά τον όρμο δεξιά), θα βρείτε όλα τα χρειαζούμενα για το σκάφος, ενώ απέναντι, στο παγοποιείο για τους ψαράδες, θα προμηθευτείτε πάγο για το ψυγείο.
Στη συνέχεια, μία στάση που αξίζει είναι στην παραλία Δάφνη και στην ομώνυμη ταβέρνα που κρύβεται πάνω της, χωμένη στα πεύκα: εκεί θα απολαύσετε φρέσκα ψάρια και θαλασσινά μες τη δροσιά. Επόμενη στάση στην απάτητη παραλία Μελούνα, όπου συστήνεται να παραμείνετε λίγο, έστω για μια βουτιά.
Συνεχίζοντας βορειότερα περνάτε από τη βάση του όρους Δαφνώντα, που δείχνει να βουτάει κάθετα στο νερό: ο γκρεμός και η γενικότερη αγριάδα του τοπίου, κόβουν την ανάσα. Έπειτα έχει στάση στη γραφική Λίμνη Ευβοίας με τη σχεδόν κυκλαδίτικη αίσθηση, για φαγητό στα ταβερνάκια πάνω στο κύμα.
Φουσκωτές Σποράδες
Βγήκαμε στο Αιγαίο, που σημαίνει ότι φυσάει –και με το σκάφος πρέπει πάντα να έχεις τον νου σου. Αλλά οι Σποράδες, ακριβώς επειδή είναι λίγο βόρεια, παρουσιάζουν δύο βασικά πλεονεκτήματα: είναι πιο δροσερές κι έχουν πολύ λιγότερα και ηπιότερα μελτέμια. Έτσι οι βόλτες από νησί σε νησί, που βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο, είναι μοναδικής ομορφιάς και απόλαυσης.
Η Σκιάθος, η Σκόπελος, η Αλόννησος και η μακρινή Σκύρος, καταπράσινες, με σμαραγδένιες παραλίες και απάνεμους κολπίσκους πνιγμένους στο πεύκο και το πλατάνι, θα κάνουν τους καπετάνιους να νιώσουν Μαγγελάνοι. Φοβερά ταβερνάκια πάνω στη θάλασσα, άφθονο ψάρι, αστακοί και βόλτες στο θαλάσσιο πάρκο της κυρά-Παναγιάς, όπου θα παίξετε με τις φώκιες και τα δελφίνια, που θα σας συναρπάσουν με τα τσαλιμάκια τους δίπλα στο σκάφος.
Στη Σκιάθο, η οποία φημίζεται για τις καταπληκτικές της παραλίες, η πιο γνωστή και πιο όμορφη είναι οι Κουκουναριές –με ψιλή, «χρυσή» άμμο και πευκοδάσος για σκιερές ξάπλες. Πιο εντυπωσιακά φαντάζουν πάντως τα Λαλάρια, όπου η πρόσβαση στα κάτασπρα βότσαλα και στον εντυπωσιακό βράχο είναι δυνατή μόνο διά θαλάσσης. Για φαγητό θα κάτσετε στο Σκληθρί, πάνω στην άμμο, ειδικότερα όμως για θαλασσινά θα πάτε στο Akros Beach Skiathos, στο νησάκι Άκρος, μαζί με άλλους φουσκωτούς. Πιο πάνω στη θάλασσα, δεν γίνεται.
Στην Σκόπελο ωραιότερη παραλία είναι ο Αγνώντας, με πεύκα για σκιά και ταβερνάκι για μεσημεριανές μάσες. Ο Πάνορμος προσφέρεται για οικογενειακές βουτιές, ενώ αξίζει να επισκεφθείτε και την Αντρίνα με το ψιλό βοτσαλάκι και τα σμαραγδένια νερά –όπου βρίσκεται και το ομώνυμο ξενοδοχείο και εστιατόριο. Μπορείτε βέβαια να φάτε και στον Αγνώντα, στο Αγνάντι, όπου σερβίρονται πραγματικά αξιόλογα και ψαγμένα παραδοσιακά πιάτα.
Στην Αλόννησο, δύο είναι οι ωραιότερες παραλίες: ο Άγιος Δημήτριος απέναντι από το νησί Περιστέρα και το Κοκκινόκαστρο. Και οι δύο με ψιλό βοτσαλάκι και καταγάλανα νερά. Για φαγητό συστήνεται να πάτε στη Στενή Βάλα, στα δυο ταβερνάκια πάνω στα μουράγια.
Στην «Πολυνησία» της Πάτμου
Φεύγουμε από τις Σποράδες για να ακολουθήσουμε μια διαφορετική διαδρομή με φουσκωτό, στη μοναδικής ομορφιάς «μικρή Πολυνησία» του νότιου Αιγαίου, κάτω από την Πάτμο. Τη συγκροτούν τα νησάκια Αρκιοί, Λειψοί, Αγαθονήσι, Μαράθι και Τηγανάκια και αποτελεί έναν από τους πιο συναρπαστικούς τόπους της χώρας μας για διακοπές με σκάφος: η κλειστή από ανέμους περιοχή, με τις σπάνιες θάλασσες που σχεδόν σχηματίζουν λίμνη, φαντάζει βγαλμένη από εμπειρίες παραδεισένιων παραθερισμών.
Βόλτες με το σκάφος, απάνεμοι κολπίσκοι, απόκρυφες και ερημικές παραλίες, σμαραγδένια νερά, μικρά ταβερνάκια και περιποιημένα ενοικιαζόμενα δωμάτια, θα κάνουν τις διακοπές σας εδώ ονειρικές. Ένα μαγιό, λίγα t-shirts, σορτσάκι και πετσέτα είναι τα μόνα που χρειάζονται ώστε να ξεφύγεις πραγματικά για λίγες μέρες. Άντε να προσθέσετε και μερικές παγωμένες μπύρες ή ένα μπουκάλι κρασί.
Τα σμαραγδένια νερά προσφέρονται για μπάνιο όπου κι αν βρεθείτε στην περιοχή, όμως αξίζει να πούμε κάτι παραπάνω για το Μαράθι, όπου το σκάφος θα σας φέρει σε μια παραλία με λουλακί θάλασσα γεμάτη αλμυρίκια και σχίνα για σκιά. Εδώ θα βρείτε και τον Μιχάλη στην ταβέρνα «Μαράθι», μπροστά ακριβώς στον ντόκο, έτοιμο για να δέσει όποιο βαρκάκι και σκαφάκι φτάνει, έχοντας πάντα υψωμένη την κουρσάρικη σημαία.
Στην εσχατιά της περιοχής βρίσκεται το Αγαθονήσι, όπου θα δείτε κι ένα χαρακτηριστικό ταβερνάκι με εξέδρα πάνω στη θάλασσα. Εδώ θα χορτάσετε με ψαράκια, λαδερά και ψητά της ώρας. Στη νότια πλευρά του, πάλι, στις φοβερές νησίδες Τηγανάκια, γίνεται συνωστισμός από σκάφη. Κατευθυνόμαστε προς τη νότια ακρούλα του Ασπρονησίου, όπου βρίσκεται μια εκπληκτική, κάτασπρη παραλία, με βότσαλα και καταγάλανα νερά. Εκπληκτικό τοπίο θα συναντήσετε όμως και στο Μακρονήσι: αν βουτήξεις δίπλα από τη σπηλιά και περάσεις με μακροβούτι την τρύπα που υπάρχει εκεί, θα βρεθείς σε μια απίθανη, εσωτερική «θαλάσσια» λίμνη.
Το αιώνιο Ιόνιο
Παρά τις σπάνιες ομορφιές του Αιγαίου, χαρά του φουσκωτού είναι το Ιόνιο. Γι’ αυτό κάθε καλοκαίρι γίνεται πανικός από Ιταλούς τουρίστες που τριγυρνούν με τέτοια σκάφη. Εδώ η θάλασσα δεν θα σε ταλαιπωρήσει και ατέλειωτες ημέρες μπουνάτσας επιτρέπουν απρόσκοπτες βόλτες από νησί σε νησί, στις οποίες θα απολαύσετε ψαροχώρια, απάνεμους κόλπους και παραλίες, κρυστάλλινα νερά, αλλά και το μπόλικο πράσινο των Επτανήσων.
Από τους ωραιότερους σταθμούς σε αυτές τις θαλασσινές βόλτες είναι το γραφικό Φισκάρδο της Κεφαλονιάς, οι μοναδικές παραλίες απέναντι από την Ιθάκη μέχρι την Αγία Ευφημία, ο κόλπος του Μύρτου και ο γραφικός όρμος στην Άσσο. Στην Ιθάκη, πάλι, δυνατά παίζουν οι Φρίκες, το Κιόνι, αλλά και ο θαυμάσιος κόλπος στο Βαθύ. Ατελείωτη βέβαια και η Κέρκυρα με τις «χρυσές» της και τη συναρπαστική Παλαιοκαστρίτσα, ενώ οι πιο ριψοκίνδυνοι θα μαγευτούν από τις Διαπόντιες νήσους (Ερείκουσσα, Οθωνούς και Μαθράκι).
Τι να πρωτοπείς όμως και για τους Παξούς, που μόνο με σκάφος μπορείς να τους απολαύσεις όπως τους πρέπει; Ή για τη φοβερή Λευκάδα με τις σπάνιας ομορφιάς παραλίες Κάθισμα, Εγκρεμνούς και Πόρτο Κατσίκι; Οι γνώστες, τέλος, δεν πρέπει να παραλείψουν το νότιο τμήμα στο Μεγανήσι, με τα ωραιότερα φιόρδ στην Ελλάδα.
Τι πρέπει να προσέξουν οι αρχάριοι φίλοι του φουσκωτού
H γοητεία του φουσκωτού έχει ξεγελάσει αρκετούς, που έσπευσαν να δώσουν πραγματικά πολλά χρήματα για να αγοράσουν ένα τέτοιο σκάφος, το οποίο έπειτα θέλησαν να πουλήσουν γρήγορα, ανακαλύπτοντας είτε ότι δεν το αντέχουν (επειδή είναι κουραστικό), είτε γιατί δεν βρίσκουν παρέα για τις εξορμήσεις που είχαν κατά νου. Και, δυστυχώς, η μεταπώληση ύστερα από 1 ή 2 χρόνια χρήσης δεν φτάνει πάνω από το 50% (ή το 60%, στην καλύτερη περίπτωση) της αρχικής τιμής.
Συστήνεται σκέψη, λοιπόν, σε όσους θέλουν να αγοράσουν φουσκωτό. Πρώτον, πρέπει να είναι σίγουροι ότι έχουν παρέα: τουλάχιστον την/τον σύντροφό τους, ίσως και μερικά ζευγάρια ακόμα· γιατί κάθε σκάφος θέλει παρεούλα, ειδικότερα όμως το συγκεκριμένο. Δεύτερον, προσοχή στις παρέες. Πρέπει να ταιριάζετε πολύ, διότι το φουσκωτό είναι πολύ μικρό για παρεξηγήσεις. Τρίτον, καλό είναι πριν αγοράσετε να προσπαθήσετε να πάτε με κάποιου φίλου ή να νοικιάσετε, ώστε να σιγουρευτείτε ότι είστε έτοιμοι να υποστείτε την ταλαιπωρία που συμπεριλαμβάνει (τρέχα στα parking, ρίξ’ το στη θάλασσα, βγάλε το έξω από τη γλίστρα, φάε το spray ταξιδεύοντας κλπ.)
Τέταρτον, μην παίρνετε μαζί σας άχρηστα ή πολυτελή πράγματα: όταν θα ανακαλύψετε ότι δεν τα χωράει, θα είναι αργά. Πέμπτο, τα ρεζερβουάρ να είναι πάντα γεμάτα βενζίνη και να έχετε τουλάχιστον δύο μπιτόνια εξτρά. Έκτον, να είσαι πάντα νομοταγής. Να έχεις δηλαδή τα χαρτιά του σκάφους, να διαθέτεις τα σωστικά μέσα ακριβώς όπως αναφέρονται στις οδηγίες (και επιπλέον αυτά που νομίζεις ότι χρειάζονται) και να κυκλοφορείς σύμφωνα με τις οδηγίες ναυσιπλοΐας. Έβδομο, μεγάλη προσοχή στη νυχτερινή πλεύση, γιατί μπορεί να θεωρείται από τις ωραιότερες –ειδικά με φεγγαράδα– όμως είναι πολύ επικίνδυνη. Χαμηλή ταχύτητα και τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή. Αν δεν έχει το φουσκωτό θα πρέπει να του φτιάξετε τέντα, ώστε να πιάνει από μπροστά έως πίσω και να ανοιγοκλείνει εύκολα –διότι, μόλις σταματήσεις να τρέχεις με 30 μίλια, ο ήλιος σκοτώνει. Κάθε σεζόν, τέλος, χρειάζεται service τόσο το σκάφος, όσο και ο κινητήρας. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό.
Λίστα με όσα πρέπει να έχετε πάντα μαζί στο φουσκωτό
Όργανο πλοήγησης.
Ειδικούς χάρτες για τα λιμάνια και τις παραλίες, για να διακρίνετε τις ξέρες.
Επιπλέον σχοινιά για γρήγορα, απλά δεσίματα, είτε πλάγια στον ντόκο, είτε διπλαρώνοντας άλλα σκάφη. Αυτά πρέπει να βρίσκονται έξω από τα ταμπούκια, ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμα όταν χρειαστούν.
Μία βοηθητική μηχανή, αν και οι εξωλέμβιες είναι πια ιδιαίτερα αξιόπιστες –σίγουρα πάντως μία δεύτερη προπέλα.
Χωνί με σίτες και νεροπαγίδες, γιατί πολλές βενζίνες στην επαρχία είναι αμφιβόλου καθαρότητας.
Μία σειρά εργαλεία: χταπόδια και tie-wrap για γρήγορα και εύκολα δεσίματα, έναν καλό φακό (έχει σώσει ζωές), έναν πολυσουγιά που να κόβει καλά.
Γυαλιά θαλάσσης ή μοτοσικλέτας, για να αποφύγετε το spray.
Μάσκες, πέδιλα θαλάσσης και πολύ καλά παπούτσια θαλάσσης, καθώς θα χρειαστεί να βγείτε στα βράχια για να δέσετε.
Μπαλόνια σωστού μεγέθους.
Μπρελόκ που επιπλέει, για τα κλειδιά.
Το ψυγείο να είναι γεμάτο πάγο –του ψαρά, αν είναι δυνατόν, καθώς διαρκεί πολύ περισσότερο– αλλά και με μπύρες, κρασιά, τσίπουρα (ό,τι προτιμάτε) και σίγουρα με τα υλικά για μια χωριάτικη σαλάτα.
Συσκευασμένα πιάτα, ποτήρια, μαχαίρια, πιρούνια, αλλά και αλατοπιπεριέρες, λάδι, ξύδι. Είναι απαραίτητα για να απολαύσεις brunch σε μια ερημική παραλία, χαμένος σαν τον Ροβινσώνα.
Κρύο νερό.
Τέλος, δεν πετάμε τίποτα στη θάλασσα –τίποτα όμως. Και δεν αφήνουμε το παραμικρό σκουπίδι σε όσες παραλίες βγούμε.
