ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ ΑΚΡΙΒΑΚΗ
Απέναντι ακριβώς από την Ιεράπετρα βρίσκεται ένα μικρό, μακρόστενο νησάκι που βρέχεται από τα νερά του Λιβυκού πελάγους. Πρόκειται για ένα νησί μινιατούρα που είναι γεμάτο υπέροχες παραλίες.
Το επίσημο όνομά του είναι Χρυσή, αλλά είναι ευρέως γνωστό και ως Γαϊδουρονήσι και έχει έκταση μόλις 4,7 τ. χλμ. Το νησί πήρε το όνομά του από την χρυσαφένια άμμο που το καλύπτει και η οποία προέρχεται κυρίως από τα σπασμένα κοχύλια που είναι άπειρα στις παραλίες του. Το δεύτερο όνομά του το πήρε από το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Ιεράπετρας μετέφεραν στο νησί όσα γαϊδούρια ήταν γερασμένα για να πεθάνουν. Είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα NATURA 2000.
Είναι σχεδόν επίπεδο και έχει ένα μεγάλο πανέμορφο δάσος άρκευθου – ή θαλασσόκεδρου, όπως είναι επίσης γνωστό – τα δέντρα του οποίου φτάνουν πολλές φορές τα 7 μέτρα και μετράνε δυο αιώνες ζωής. Το δάσος καταλαμβάνει περίπου 350 στρέμματα ενώ ανάμεσα στα δέντρα υπάρχουν κάποια που ξεπερνούν τα 10 μέτρα και τα 300 χρόνια ζωής. Οι θαλασσόκεδροι συγκρατούν με τις ρίζες τους την άμμο και δημιουργούν ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς. Ωστόσο, αν και η διέλευση μέσα από το δάσος, αλλά και το κάμπινγκ, απαγορεύεται δεν είναι λίγοι εκείνοι που αγνοούν τους κανόνες με αποτέλεσμα η άμμος να κατεβαίνει, οι ρίζες των δέντρων να εκτίθενται και σιγά-σιγά αυτά να ξεραίνονται ή να μην μπορούν να αντέξουν τους ισχυρούς ανέμους και να ξεριζώνονται.
Εκτός από το πανέμορφους αρκεύθους στη Χρυσή μπορείτε να θαυμάσετε και απολιθωμένα κοχύλια ηλικίας από 350.000 έως και 70.000 χρόνων. Ανατολικά της παραλίας Μπελεγρίνας, υπάρχουν εκατομμύρια απολιθωμένα κοχύλια, ενώ αρκετά από αυτά θα βρείτε επίσης στις παραλίες Καταπρόσωπο, Αυλάκι και Άγιο Νικόλαο. Συνολικά έχουν προσδιοριστεί 49 είδη οργανισμών.
Και αν πιστεύετε πως την ομορφιά της Χρυσής την ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα κάνετε λάθος. Οι αρχαίοι Έλληνες αλλά και οι Ρωμαίοι είχαν πατήσει το πόδι τους στο νησί πριν από εμάς, αυτό δηλώνει ο αρχαιολογικός χώρος δίπλα στο φάρο όπου εντοπίστηκε οικισμός της Μινωικής και Ρωμαϊκής περιόδου, ο οποίος περιλαμβάνει οικίες, λαξευτούς τάφους και εργαστήρια ψαράδων. Η Χρυσή, όπως και το Κουφονήσι, στα ανατολικά αποτελούσαν σημαντικά εργαστήρια πορφύρας καθώς τα κοχύλια Murex brandaris, από όπου έπαιρναν το χρώμα, αφθονούσε. Κοντά στο μικρό λιμανάκι του Αγίου Νικολάου βρίσκεται και μια μικρή Αλυκή, που το χειμώνα αποτελεί καταφύγιο για δεκάδες πουλιά ενώ υπάρχει άλλη μια πάνω από την παραλία Βάγκες στα νότια του νησιού. Στα βορειοδυτικά του νησιού βρίσκεται και ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο που χρονολογείται τον 13ο αι. αν και έχει δεχθεί αρκετές παρεμβάσεις μέχρι σήμερα. Το νησί αποτελούσε επίσης ησυχαστήριο για μοναχούς ερημίτες κατά το Βυζάντιο.
Οι παραλίες του νησιού είναι αμμουδερές και οι περισσότερες έχουν αμμοθίνες, κέδρα, θαμνοκυπάρισσα, χαμηλή, θαμνώδη βλάστηση και άπειρα κοχύλια. Αν και στο σύνολό τους έχουν βραχώδη βυθό, ιδίως στην αρχή τους, είναι πολύ δημοφιλείς καθώς το τοπίο αλλά και τα γαλαζοπράσινα νερά τους είναι συγκλονιστικής ομορφιάς. Δεν είναι όμως οργανωμένες, για αυτό φροντίστε για τα δέοντα. Καραβάκια αναχωρούν καθημερινά από την Ιεράπετρα και χρειάζονται περίπου 45-50 λεπτά για να φτάσουν στο νότιο λιμάνι του νησιού, στην παραλία Βουγιού Μάτι. Από εκεί ξεκινά μονοπάτι ανάμεσα στους θαλασσόκεδρους που βγάζει στην πιο δημοφιλή παραλία, την Μπελεγρίνα που τα προηγούμενα χρόνια ήταν οργανωμένη, πλέον όμως όχι. Η εκδρομή διαρκεί περίπου έξι ώρες, εάν θέλετε να μείνετε περισσότερο θα πρέπει να επισκεφθείτε το νησί με δικό σας σκάφος.
Στο Βορά βρίσκεται η παραλία Αυλάκι, που έχει λαχταριστά ρηχά νερά και ένα μικρό κεδρόδασος στο φόντο. Στη συνέχεια συναντάτε τον Χατζηβόλακα, τη μεγαλύτερη παραλία του νησιού. Κατά μήκος της υπάρχουν αμμοθίνες και σε κάποια σημεία ηφαιστειογενείς βράχοι. Στο μέσο της παραλίας υπάρχει και ένας μεγάλος βράχος, του Χατζή ο Βόλακας που δίνει το όνομά του στην παραλία. Αν και τα νερά είναι υπέροχα ο βυθός εδώ είναι βραχώδης για αυτό την προτιμούν λιγότεροι, οπότε εάν θέλετε σχετική ηρεμία προτιμήστε τη. Παραδίπλα βρίσκεται η Μπελεγρίνα, από τις πιο μεγάλες και δημοφιλείς του νησιού και όχι άδικα. Με λευκή άμμο και ψιλό χαλικάκι ανάμεικτο με σπασμένα κοχύλια εκεί που σκάει το κύμα, έχει ίσως από τα πιο όμορφα νερά που έχετε δει ενώ οι χαμηλοί αμμόλοφοι με κέδρους στο πάνω μέρος της χαρίζουν έξτρα πόντους.
Στο νότιο μέτωπο τώρα οι παραλίες είναι εξίσου λιγουρευτές. Η Βουγιού Μάτι είναι ένα μικρό κολπάκι με ένα μικρό λιμανάκι όπου δένει το τουριστικό καραβάκι από την Ιεράπετρα. Μπροστά απλώνεται υπέροχη θάλασσα και πίσω το μεγάλο αρκευθόδασος του νησιού, το τοπίο εδώ είναι μαγικό. Αν και ο βυθός είναι βραχώδης δεν αφαιρεί από την ομορφιά της αντιθέτως της προσθέτει, για αυτό πάρτε και μάσκα μαζί. Αν έχει αέρα στη Μπελεγρίνα, στήστε ομπρέλα στη Βουγιού. Τα Βλυχάδια λίγο πριν, έχουν πιο άγρια ομορφιά, με μαύρο και κόκκινο χαλικάκι που προέρχεται από λάβα. Μην περιμένετε δέντρα για σκιά, πρέπει να έχετε φροντίσει από πριν. Ο βυθός και εδώ είναι βραχώδης αλλά το σημείο είναι καλό για όταν θέλετε απομόνωση ή γιατί στη βορινή πλευρά λυσσομανάει ο αέρας. Νότιοανατολικά βρίσκεται η παραλία Βάγκες που είναι από τις πιο όμορφες. Έχει υπέροχη αμμουδιά, με αμμοθίνες και θαμνώδη βλάστηση στο πίσω μέρος, και απίθανα νερά. Σε μεγάλο τμήμα ο βυθός κοντά στη στεριά είναι βραχώδης, ωστόσο, στο ανατολικό της άκρο έχει άμμο και εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα.
Στα ανατολικά βρίσκεται η Καταπρόσωπο, μια μεγάλη αμμουδένια παραλία με γαλαζοπράσινα νερά, που θυμίζουν εξωτικό νησί. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το Μικρονήσι, «κατά πρόσωπο» δηλαδή με την παραλία στη Χρυσή. Τα νερά είναι ρηχά και ιδανικά για μάσκα, μέχρι το Μικρονήσι μάλιστα δεν ξεπερνούν τα 5 μέτρα. Στον λόφο πάνω από την παραλία βρίσκεται και ένα παλιό φυλάκιο, εάν ανέβετε μέχρι εκεί μπορείτε να δείτε όλο το νησί.
