ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΠΠΑ
Η Λευκάδα για μένα είναι ένας παράδεισος. Είναι ένα μέρος που ηρεμώ ,γαληνεύω ,περπατάω πολύ, κάνω ποδήλατο, κολυμπάω σε υπέροχες θάλασσες και κάνω τις πιο ωραίες σκέψεις.
Όλο το νησί από άκρη σε άκρη είναι κατάφυτο με υπέροχες ελιές, κυπαρίσσια, κουτσουπιές, ρους. σπαρτά, σπάνια βότανα, αμυγδαλιές, πεύκα, αλμυρίκια, σχίνα, πλατάνια, αλλά και ένα μοναδικό δρυοδάσος με καταρράκτες. Ξέρω θα μου πείτε πως, «ναι, όμως, πολλά αυτοκίνητα το καλοκαίρι, πολλοί τουρίστες, κίνηση, το αδιαχώρητο στις παραλίες». Όμως, το ηλιοβασίλεμα εδώ αποκτά μια εντελώς άλλη διάσταση από αυτή τη μαγική που όλοι έχουμε δει. Όλοι μιλάμε για υπέροχα ηλιοβασιλέματα, μοναδικά, σε μοναδικούς τόπους. Τούτο εδώ, όμως, είναι μια πραγματική συνάντηση με το υπερπέραν.
Ξεκινώντας το απόγευμα από την πόλη και ακολουθώντας τον δυτικό περιφερειακό μέχρι τουλάχιστον το Πόρτο Κατσίκι έχεις την αίσθηση ότι ίπτασαι σε διαφορετικά ύψη πάνω από τη θάλασσα. Κάθε στιγμή νιώθεις διαφορετικά, παρακολουθώντας το σβήσιμο του ηλίου μέσα από πέτρινα χωριά από διαφορετικές γωνίες σε φύση ποικιλόμορφη, που σκορπά διαφορετικές αντανακλάσεις και χρώματα. Ένα τόσο αισιόδοξο και υπερβατικό θέαμα.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι’ αυτήν τη διαδρομή αν όμως μου ζητούνταν να ξεχωρίσω μία, αυτή είναι η στιγμή που αφήνοντας πίσω σου τους Τσουκαλάδες, ξαφνικά μέσα από τα πεύκα σε έναν δρόμο κατηφορικό, αντικρύζεις την απεραντοσύνη της θάλασσας και του ουρανού που γίνονται ένα. Τον ήλιο και στο βάθος τον παραδοσιακό οικισμό του Αγίου Νικήτα (επισκεφθείτε το Εν Πλω για καφέ), που κατεβαίνει αμφιθεατρικά μέσα από κουτσουπιές, ελιές και κυπαρίσσια σε έναν γαλήνιο κολπίσκο. Συνεχίζοντας περνάμε από τους παραδοσιακούς οικισμούς, όπως η Εξάνθεια (θα κάνετε μία στάση στη Ράχη για φαγητό και στο Fly Me για ποτό ), ο Δρωμώνας (σταματήστε στο Amente) ή το Καλαμίτσι, με την υπέροχη καντίνα πάνω στην παραλία, πριν φτάσετε στα Χορτάτα. Εδώ αξίζει πραγματικά μια στάση στο Αλώνι για φαγητό, είναι απλά εξαιρετικό με αγνά προϊόντα, λαχανικά από τον κήπο του και πεντανόστιμα πιάτα φτιαγμένα με πολύ μεράκι από τον Θοδωρή – δοκιμάστε οπωσδήποτε τον χωριάτικο κόκορα. Και όλα αυτά με θέα το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου. Εκεί, υπάρχουν δυο επιλογές.
Η μία είναι να συνεχίσετε προς Βασιλική και πίσω στη πόλη κινούμενοι ανατολικά, σε μια ειδυλλιακή διαδρομή με κλειστά υπέροχα κολπάκια. Η δεύτερη, και για μένα αγαπημένη, είναι να ανηφορήσετε από τα Χορτάτα (ο δρόμος είναι καλός) με κατεύθυνση προς την Εγκλουβή (διάσημο χωριό για τις φακές που παράγει), τον πιο ορεινό, παραδοσιακό οικισμό του νησιού, με πανέμορφη πλατεία και ταβερνάκια όπου μπορείτε να δοκιμάσετε παραδοσιακές λευκαδίτικες συνταγές. Διανύοντας μια φιδίσια διαδρομή με μόνιμη σκίαση από τα πεύκα μπορείτε να ακολουθήσετε τον δρόμο προς Βαυκερή και να θαμάσετε τα Πριγκιποννήσια και τον κόλπο του Βλυχού σε πανοραμική θέα.
Εναλλακτικά, φτάνετε στο κοντινότερο χωριό, την Καρυά, με τα τεράστια πλατάνια στην πλατεία. Εδώ θα φάτε στο Παρδαλό Κατσίκι ή στην Κα Ελένη και θα απολαύσετε τον καφέ σας σε πολύ πιο δροσερό κλίμα από τα παράλια. Φεύγοντας από το χωριό, με κατεύθυνση προς τη Λευκάδα, φτάνουμε στο δήμο των Σφακιωτών. Εδώ θέλω να σταθώ λίγο περισσότερο γιατί είναι αγαπημένη μου περιοχή και ίσως η πιο άγνωστη στον μαζικό τουρισμό.
Πρόκειται για μια ορεινή κοιλάδα βουτηγμένη στο πράσινο, με υπέροχα πετρόχτιστα χωριουδάκια, σκαρφαλωμένα σε λόφους με αμπέλια. Οι διαδρομές από τον έναν οικισμό στον άλλο είναι κάτι που αξίζει να κάνετε αν σας αρέσουν οι βόλτες στη φύση ή η ποδηλασία. Το τοπίο αυτό είναι η απόλυτη επαφή με την φύση και χωρίς υπερβολή είναι απολαυστικό όλες τις εποχές. Αφού τσιμπήσετε το νοστιμότατο φρυγαδέλι από την Κληματαριά στα Λαζαράτα, μπορείτε να συνεχίσετε προς τα χωριά Αλέξανδρος και Κολυβατα. Αμιγώς παραδοσιακά και τα δύο είναι, κατά τη γνώμη μου, τα πιο όμορφα σε ολόκληρο το νησί. Μαλιστα, στον Αλέξανδρο που έχει περισσότερα αναπαλαιωμένα σπίτια, σε περιόδους με βροχές, η κοιλάδα ανάμεσα στα δυο χωριά πλημμυρίζει δημιουργώντας μια τεράστια φυσική λίμνη σε ένα τοπίο μοναδικό.
Αν επιλέξετε τα Κολυβάτα, μην παραλείψετε την πεζοπορία στο αρχέγονο δρυοδάσος, αλλά και τις νοστιμιές στην ταβέρνα της Μαρίας. Φεύγοντας από Κολυβάτα έχετε δύο επιλογές. Προς Νικιάνα με θέα όλη την ανατολική πλευρά ή από Λαζαράτα, όπου κατηφορίζοντας απολαμβάνετε την πόλη και το τοπίο απαράμιλλου φυσικού κάλους σαν κάδρο από ψηλά.
Η βραδινή περιπλάνηση στα πολύχρωμα δαιδαλώδη καντούνια της πόλης, με τα φροντισμένα κηπάκια και την ιδιαίτερη αντισεισμική αρχιτεκτονική, επιβάλλεται.
Για φαγητό στην πόλη
–Μαργαρίτα, οπωσδήποτε
–Ευ ζην, με την υπέροχη αυλίτσα
–Θυμάρι, πιο γκουρμέ αλλά αξίζει
–Πιπεριά, στον δυτικό πεζόδρομο
-Για παγωτό, Gellato στον πεζόδρομο
-Για πίτσα στο Festino και για καφέ στο Σοκάκι αλλά και στο L’art de la pizza
-Για σπιτικά μοναδικά γλυκά, ωραία μουσική και κοκτέιλ στο Red Dot
-Για ποτό θα πάτε επίσης στην Tarazza, είναι must
-Στον Άη Γιάννη για φαγητό, ποτό και καφέ θα πάτε σίγουρα στον Τηλέγραφο
-Στην Λύγια θα φάτε στην ταβέρνα Κανιόρια, ενώ πρέπει να επισκεφθείτε και το εστιατόριο Σκάροι για καλό κρέας στους Τσακαλάδες
-Για καλές κρέπες θα πάτε στο Peter’s house στον πεζόδρομο του διάσημου οικισμού Nυδρί
-Αξίζει να δοκιμάσετε το ντόπιο κρασί Λευκαδίτικη Γη (τιμώ το ροζέ) και να επισκεφθείτε το οινοποιείο για ένα ταξίδι γευσιγνωσίας.
–Αγαπημένες παραλίες: Αη Γιάννης, Μύλος, Εγκρεμνοί
Ο Κωνσταντίνος Κάππας είναι ηθοποιός. Στη νέα τηλεοπτική σεζόν θα πρωταγωνιστεί στο σήριαλ του OPEN «Έρωτας Φυγάς» σε σκηνοθεσία Βασίλη Τσελεμέγκου και στην παράσταση «Οι μάγισσες του Σάλεμ» σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.
