Η Παύλιανη αποτελεί πια γνωστό και αγαπημένο προορισμό. Ο ορεινός οικισμός της Φθιώτιδας σε υψόμετρο κάτι παραπάνω από 1.000 μέτρα στις πλαγιές στης Οίτης και σε απόσταση περίπου δυόμιση ωρών από την Αθήνα έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής για τους κατοίκους της Αττικής και όχι μόνο. Ειδικά για οικογένειες που ψάχνουν έναν τόπο όχι μόνο με όμορφη φύση και καλό φαγητό αλλά και με υποδομές για να διασκεδάσουν τα παιδιά.
Το φημισμένο πάρκο
Φτάνουμε στις πηγές του Ασωπού εκεί που βρίσκεται το πάρκο, νωρίς το πρωί. Η μέρα είναι μεν χειμωνιάτικη αλλά με υποφερτή θερμοκρασία. Το πάρκο που έχει κάνει την Παύλιανη ιδιαίτερα δημοφιλή σε όλη την Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της αγάπης και του πλεονάσματος από μεράκι που έδειξαν και δείχνουν οι ντόπιοι για τον τόπο τους. Πριν περίπου 30 χρόνια νέοι και νέες, με ιθύνων νου τον Βαγγέλη Ζωγράφο, αποφάσισαν να φτιάξουν αυτό τον χώρο αναψυχής για τα παιδιά και τους νέους της περιοχής, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν και ιδιαίτερες δυνατότητες για διασκέδαση.
Σταδιακά οι υποδομές στο πάρκο αυξήθηκαν και τα σύνορα του πάρκου επεκτάθηκαν, χάρη και στη γενναιοδωρία ορισμένων ντόπιων που παραχώρησαν εκτάσεις που παλαιότερα καλλιεργούνταν. Εμείς βρεθήκαμε στο χωριό ένα Σάββατο και το πάρκο εκείνη την ώρα έσφυζε από ζωή. Οικογένειες με παιδιά, παρέες φίλων που ήρθαν για πικ-νικ, ζευγάρια που περνούν το Σαββατοκύριακο τους στην ορεινή Φθιώτιδα. Είναι βέβαιο πως οι εμπνευστές και δημιουργοί αυτού του χώρου δεν περίμεναν πως αυτή η ιδέα τους θα γίνονταν κάποια στιγμή πόλος έλξης για επισκέπτες από όλη την Ελλάδα.
Στεκόμαστε στην κεντρική είσοδο/έξοδο του πάρκου ανάμεσα στην Άνω και την Κάτω Παύλιανη, τους δύο οικισμούς του χωριού. Εκεί συμβουλευόμαστε την πινακίδα και ενεργοποιούμε στο κινητό μας μέσω QR Code τον χάρτη που δείχνει τη θέση μας εντός του πάρκου σε πραγματικό χρόνο.
Κατηφορίζουμε στο κεντρικό μονοπάτι και έχουμε την ευκαιρία για την πρώτη «ινσταγκραμική» φωτογραφία καθώς μπροστά μας φανερώνεται μία πρωτότυπη γέφυρα. Η γέφυρα «Μουσικώνει» αναπαριστά τα πλήκτρα ενός πιάνου. Η ομοιότητα δεν είναι μόνο οπτική καθώς όπως τη διασχίζουμε ακούγεται μουσική, από πιάνο φυσικά. Στην απέναντι όχθη του Ασωπού λειτουργεί το Μουσείο Υδροκίνησης. Σε ένα πέτρινο κτιριακό συγκρότημα στεγάζονται το Νεροπρίονο, ο Νερόμυλος, το Μαντάνι και η Νεροτριβή (Τρίστιλα). Παραδοσιακές τέχνες και εργασίες που παλαιότερα γίνονταν με τη δύναμη του νερού.
Από εδώ συνεχίζουμε τη διαδρομή μας μέσα στο πάρκο. Μας «συνοδεύει» ένα φυσικό περιβάλλον από πλατάνια, καρυδιές, καστανιές και άλλα δέντρα καθώς και μικρότερα φυτά. Το πράσινό τους σε συνδυασμό με την κοκκινοκίτρινη «μοκέτα» από τα πεσμένα φύλλα φτιάχνουν έναν υπέροχο χρωματικό συνδυασμό. Η διαδρομή περνά πολλές φορές πάνω από τον Ασωπό στον οποίον έχουν στηθεί ξύλινες γέφυρες ενώ οι χιουμοριστικές, ευφάνταστες αλλά και χρηστικές πινακίδες διαδέχονται η μία την άλλη.
Στο πάρκο υπάρχει δυνατότητα για δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες, υψηλότερης ή ηπιότερης δυσκολίας και έντασης. Κούνια πάνω από το ποτάμι, τραμπολίνο και άλλες ασκήσεις στο υπαίθριο γυμναστήριο. Οι πιο «θαρραλέοι» μπορείτε να σκαρφαλώσετε σε δενδρόσπιτα ή να χρησιμοποιήσετε το τελεφερίκ-τροχαλία. Υπάρχει άφθονος χώρος για παιχνίδια με μπάλα. Όλα αυτά επέλεξαν να κάνουν τα παιδιά της παρέας μας. Οι μεγαλύτεροι αρκεστήκαμε να απολαύσουμε τη φύση στα ξύλινα παγκάκια . Όχι όμως πριν φτάσουμε στον Σιδερένιο Θρόνο.
Από το πάρκο ξεκινά ένας ανηφορικό (σηματοδοτημένο με κόκκινα σημάδια) μονοπάτι. Περπατήσαμε για περισσότερη από 1 ώρα ανάμεσα σε θεόρατα έλατα και άλλα δέντρα. Άξιζε όμως τον κόπο να φτάσουμε στα 1.260 μέτρα υψόμετρο για να θαυμάσουμε την πανοραμική θέα προς τον Μαλιακό Κόλπο. Αλλά και τον «Σιδερένιο Θρόνο» μια εντυπωσιακή κατασκευή που θυμίζει Game of Thrones. Είναι βέβαιο πως η κατασκευή και η τοποθέτησή του σε αυτό το σημείο δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αλλά όπως αναφέρθηκε ήδη οι κάτοικοι της Παύλιανης αγαπούν πολύ τον τόπο τους.
Αυτό φαίνεται άλλωστε και από την καλή κατάσταση στην οποία διατηρείται το πάρκο, με τους επισκέπτες να καλούνται από πινακίδες να πάρουν μαζί τους τα σκουπίδια που δημιουργούν και να δείξουν σεβασμό στον εξοπλισμό του πάρκου. Πάντως σας προτείνουμε, αν αποφασίσετε πως θα ανεβείτε έως εδώ, να έχετε μαζί σας πόσιμο νερό αλλά να φροντίσετε επίσης να το κάνετε σχετικά νωρίς μέσα στην ημέρα ώστε να προλάβετε την κάθοδο με φως.
Η βόλτα μας στο πάρκο της Παύλιανης ολοκληρώθηκε πίνοντας σοκολάτα στην καντίνα Casa de Papel, η οποία στεγάζεται σε ένα βαν. Κοιτάζουμε στο κινητό μας τις φωτογραφίες που βγάλαμε στο πάρκο. Ακόμα και μόνο για αυτό το αποτέλεσμα άξιζε να έρθουμε εδώ. Ειδικά όμως αν έχετε μικρά παιδιά αξίζει οπωσδήποτε να βάλετε την Παύλιανη και το πάρκο της στα επόμενα σας ταξιδιωτικά σχέδια. Είτε χειμώνα, είτε άνοιξη, είτε καλοκαίρι τα παιδιά θα βρούνε εδώ κάτι που θα τους διασκεδάσει.
