Ποιοι δρόμοι είναι οι καλύτεροι για οδήγηση; Εχουν όμορφο τοπίο και δρόμο που δίνει ένταση, έχει στροφές, ανηφόρα και κατηφόρα, καλό κράτημα και γλιστρά σε κάποια σημεία.
Ισως είναι ένα από τα δυσκολότερα άρθρα, αφού δεν μπορεί να περιγραφεί η ομορφιά του τοπίου της χώρας μας με λόγια. Επιπλέον, όλοι έχουμε μία όμορφη διαδρομή να προτείνουμε, ανάλογα την… καταγωγή μας, οπότε πάντα υπάρχει ένα καλύτερο μέρος, ένας περισσότερο έντονος δρόμος. Πώς όμως μία χώρα με παλαιό οδικό δίκτυο και χωρίς παιδεία για το αυτοκίνητο, έχει δρόμους που ικανοποιούν την ευχαρίστηση στην οδήγηση; Μάλλον επειδή δεν φτιάχτηκαν αυτοκινητόδρομοι ή επειδή η χώρα μας είναι όμορφη. Από την Κρήτη ως τον Εβρο, χωρίς να βγάλουμε εκτός την Αθήνα, το ελληνικό τοπίο συναρπάζει.
Χανιά – Χώρα Σφακίων
Για την ονομασία “Σφακιά” υπάρχουν 3 εξηγήσεις, από τις οποίες είναι άγνωστο ποια είναι η πραγματική. Σφακιά: Η χώρα των φαραγγιών από τη λέξη «σφαξ», που σημαίνει γήινο χάσμα. Σφακιά από τις πικροδάφνες, που οι Κριτικοί τις λένε «σφάκες». Η τρίτη εκδοχή λέει ότι η Χώρα Σφακίων αρχικά λεγόταν «Σφηκιά» και με παραφθορά έγινε Σφακιά. Μετά τη θεωρία έρχεται η πράξη και το πως θα πάτε στη Χώρα Σφακίων. Επιλέξαμε τα Χανιά ως αφετηρία λόγω του αεροδρομίου. Από εκεί νοικιάζετε αυτοκίνητο ή βγαίνετε με το δικό σας από το λιμάνι της πόλης.
Η Χώρα Σφακίων βρίσκεται 75 χιλιόμετρα νότια από τα Χανιά. Για να φτάσετε εδώ από τη βόρεια Κρήτη θα περάσετε από τις Βρύσες, το χωριό με τα τρεχούμενα νερά, τις ψησταριές και το νόστιμο γιαούρτι με μέλι. Από το σημείο αυτό και μετά ο δρόμος ανηφορίζει διαρκώς μέχρι το οροπέδιο Ασκύφου και την Ιμπρο, απ’ όπου αρχίζει η κατάβαση προς τα νότια παράλια και τη Χώρα Σφακίων. Εκεί θα οδηγήσετε σε μία από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές 12 χιλιομέτρων στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, μεταξύ της Χώρας Σφακίων και του οροπεδίου της Ανώπολης, στα 650 μέτρα υψόμετρο. Δώδεκα χιλιόμετρα με συγκλονιστική θέα, γκρέμια, ρεματιές και δεκαεννιά κλειστές στροφές. Για λίγο θα κινηθείτε παράλληλα με το βαθύ φαράγγι της Ιμπρου, ενώ παρακάτω θα αντικρύσετε για πρώτη φορά μετά από αρκετή ώρα, τη νότια θάλασσα της Κρήτης, το Λιβυκό Πέλαγος. Ο δρόμος από την Ιμπρο μέχρι τη Χώρα Σφακίων είναι το δυσκολότερο, αλλά και το γοητευτικότερο κομμάτι της διαδρομής. Παντού υπάρχουν γύρω σας βουνά, τα Λευκά Ορη ή Μαδάρες, βαθιά φαράγγια, το φαράγγι Ιμπρου στα ανατολικά και το Σφακιανό φαράγγι στα δυτικά. Ο δρόμος που στριφογυρίζει σαν φίδι στον γκρεμό και η γλυκιά υπόσχεση της παραλίας και της γαλάζιας θάλασσας που σας περιμένει στο τέλος της διαδρομής.
Χαλκίδα – Λίμνη Ευβοίας
Επιστροφή στην κεντρική (περίπου) Ελλάδα και στο νησί της Εύβοιας. Αφήνετε την ανιαρή Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας και βγαίνετε για Χαλκίδα. Μία μικρή ανάπαυλα για καφέ και μετά 85 χιλιόμετρα διασκέδασης. Εχετε να ανεβείτε και να κατεβείτε δύο μικρά βουνά. Ποικιλία στροφών, κίνησης και οδοστρώματος. Προσοχή, γιατί τον χειμώνα κλείνει από το χιόνι. Επιπλέον αν βρεθεί μπροστά σας αργό όχημα (ΚΤΕΛ, βυτιοφόρο καυσίμων, ή διανομών) τα σημεία προσπεράσματος είναι λίγα, όπως και τα σημεία για ανεφοδιασμό και καφέ. Μετά τον Αγιο Γιάννη τον Ρώσο η διαδρομή χαλαρώνει, μέχρι να φτάσετε στη Λίμνη. Εκεί πίνετε καφέ, τρώτε, ή μένετε κιόλας, για να πάρετε δύναμη για την επιστροφή στην Αθήνα.
Παραλία Κυπαρίσσι Λακωνίας – Παραλία Φωκιανός Αρκαδίας
Μία απόσταση 22,36 χλμ. μπορεί να είναι απίστευτα όμορφη και διασκεδαστική. Ατελείωτο παραλιακό στροφιλίκι με φόντο το Μυρτώο Πέλαγος και κάθε στροφή να σας αποκαλύπτει ένα διαφορετικό τοπίο. Στην ομορφιά να προσθέσουμε και την ασφάλεια, αφού είναι σχεδόν έρημος, καινούργιος, εγκαινιάστηκε μόλις το 2019 και με καλή άσφαλτο. Επιπλέον, δίνει καλή ορατότητα καθώς σε πολλές περιπτώσεις βλέπετε δύο ή και τρεις στροφές μπροστά. Αυτό που λείπει είναι οι μπαριέρες προς τη θάλασσα, οπότε θέλει προσοχή.
Ιωάννινα, πέρασμα Μπάρου
Πρόκειται για το πέρασμα από τη Θεσσαλία στην Ηπειρο και όσοι έχουν οδηγήσει εκεί μιλούν για την εμπειρία της οδήγησης σε υψόμετρο 1900 μέτρων. Ενας δρόμος έκπληξη, ο αυχένας του Μπάρου, συνδέει οδικώς τη Θεσσαλία με την Ηπειρο. Από τα βλαχοχώρια των Τρικάλων προς τα χωριά των Τζουμέρκων, μέσα στην καρδιά της Πίνδου σε ένα από τα πλέον δύσβατα περάσματά της, μία διαδρομή που εκτείνεται σε ένα απόκοσμο σκηνικό. Ο δρόμος κουλουριάζεται σαν φίδι μέσα σε φαράγγια, πυκνόφυτα δάση και απόκρημνες πλαγιές. Με αφετηρία τα Γιάννενα θα κάνετε περίπου 45 λεπτά με μία ώρα, ανάλογα τον ρυθμό. Η υφή του δρόμου ποικίλει, από καλή σε υποφερτή ως και κακή άσφαλτο. Περάστε από τα χωριά Κέδρος, δεξιά για Βαπτιστή και Μιχαλίτσι. Παρθένα διαδρομή, που θα σας οδηγήσει μέσα από το δάσος στο γεφύρι του Γκόγκου. Η διαδρομή κορυφώνεται στον αυχένα του Μπάρου. Ο δρόμος θέλει αρκετή προσοχή, τα πεσμένα βράχια και οι υλοτόμοι ίσως σας δυσκολέψουν.
Λίμνη Κερκίνη – Καβάλα
Για τη διαδρομή στη Βόρεια Ελλάδα ζητήσαμε την βοήθεια του Μ.Ο.Θ. Μοτοσυκλετιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, ο οποίος μας επιβεβαίωσε τη διαδρομή και μας έδωσε και την επιπλέον πληροφορία για τον παραδοσιακό οικισμό Βερτίσκου. Η διαδρομή είναι λίγο πάνω από 170 χλμ., περίπου δύο ώρες. Με καλή άσφαλτο και περάσματα από δάση και αρκετά χωριά. Βέβαια αν κουραστείτε μπορείτε να… κλέψετε και να φτάσετε στην Καβάλα από τους δρόμους ταχείας (λέμε τώρα) κυκλοφορίας. Ομως ο Μ.Ο.Θ μας συμβούλεψε: να ανεβείτε τον Χορτιάτη, να κατεβείτε στον Αγιο Βασίλειο και να πάρετε τον παλιό δρόμο για Καβάλα. Καταλήγετε στην Αμφίπολη, εκεί όπου μπορείτε να σταματήσετε για λίγο στο Λιοντάρι. Συνεχίζετε στη Νέα Μεσολακκιά, εκεί όπου βρίσκετε τον Τύμβο Καστά. Πάλι πίσω στα Κερδύλια, όπου θα συναντήσετε το Μνημείο Σφαγής των Κερδυλίων και θα απολαύσετε τη θέα προς τον Στρυμονικό Κόλπο. Επιστρέφετε από Ασκό, Σοχό, Βερτίσκο, Δορκάδα.
Bonus: Ο παραδοσιακός οικισμός του Βερτίσκου, που αξίζει μία καλή στάση.
Λεωφόρος Αθηνών – Σουνίου
Ενώνοντας την Αθήνα με τον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου, ο παραλιακός δρόμος που διατρέχει το νοτιοδυτικό άκρο της Αττικής, προσφέρει μερικές από τις πιο όμορφες εικόνες, δίπλα στη θάλασσα, πριν καταλήξει στον ναό του Ποσειδώνα. Οι νεότεροι τη γνωρίζουν ως «Αθηναϊκή Ριβιέρα», οι παλαιότεροι ως «Λιμανάκια». Οι όμορφες καμπές, που χάνονται μέσα στη θάλασσα και δημιουργούν ένα μαγικό τοπίο. Η ποιότητα της ασφάλτου ποικίλει, έχει πολλές απότομες στροφές που ανεβάζουν τον βαθμό δυσκολίας της διαδρομής. Αν οδηγήσετε γρήγορα ανεβαίνει η ένταση, αν πάλι ο ρυθμός είναι αργός τότε θα απολαύσετε τη διαδρομή. Πέμπτη ή Σάββατο βράδυ, η διαδρομή γίνεται μία… πίστα παράνομων αγώνων χωρίς την ασφάλεια της εγκατάστασης. Προς το παρόν δεν υπάρχουν σχέδια αντικατάστασης ή επανακατασκευής των επικίνδυνων σημείων, αλλά αντιμετωπίζεται με αύξηση της αστυνομικής παρουσίας, για να αποφευχθούν οι «αγώνες» που γίνονται σε αυτό τον δρόμο από τη δεκαετία του ’70. Η οδός έχει πρωταγωνιστήσει και σε ταινίες, όπως ο «Ο Ζηλιαρόγατος», «Φαίδρα» και «Οι Επικίνδυνοι».
Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image
