Το καλλίγραμμο τρίτοξο γεφύρι κοντά στο χωριό Κήποι των Ζαγοροχωρίων εντυπωσιάζει με την ηπειρωτική αρχιτεκτονική
Πριν λίγο καιρό το Ζαγόρι έγινε κομμάτι του καταλόγου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Ήταν η πρώτη φορά που στη συγκεκριμένη λίστα μπήκε ένα ελληνικό μνημείο ή τόπος που δεν ανήκει στην αρχαιότητα ή το Βυζάντιο αλλά αποτελεί κομμάτι της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι φυσικά η ηπειρώτικη μαστοριά και αρχιτεκτονική. Άλλωστε οι μάστορες και οι τεχνίτες της περιοχής ταξίδευαν σε όλη την Ελλάδα και έχτισαν σπίτια, εκκλησίες και υποδομές που θαυμάζουμε σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και σήμερα.
Μάλλον το trademark της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα είναι τα πέτρινα γεφύρια και τρανό δείγμα από αυτά είναι το γεφύρι που βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Κήποι. Είναι το Καλογερικό ή γεφύρι του Πλακίδα το οποίο διασχίζει τον ποταμό Βοϊδομάτη.
Το 1814 ο Ηγούμενος Σεραφείμ της Μονής του Προφήτη Ηλία Βίτσας αποφάσισε να αντικαταστήσει το ξύλινο γεφύρι με ένα πέτρινο, το οποίο θα επικοινωνούσε με τον μύλο που υπήρχε εκεί, από εκεί πήρε το όνομα Καλογερικό. Αυτό που κάνει αυτή την κατασκευή ιδιαίτερη είναι τα τρία τόξα του, το ψηλότερο από εκείνα ξεπερνά τα 6,50 μέτρα ενώ το γεφύρι έχει συνολικό μήκος 56 μέτρα. Βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, το γεγονός πως είναι ιδιαίτερα εύκολο να φθάσει κανείς εκεί το κάνει ιδανικό για μια οικογενειακή επίσκεψη.
Το σχήμα που δημιουργούν τα τόξα του γεφυριού όπως απλώνεται πάνω από το ποτάμι του έχει δώσει και το όνομα «κάμπια σε κίνηση», ενώ την ονομασία «γεφύρι του Πλακίδα» την πήρε από τους ανθρώπους που το επισκεύασαν, περίπου μισό αιώνα μετά την κατασκευή του.
Το 1865 οι Κουκουλιώτες Αλέξιος και Ανδρέας Πλακίδας ξόδεψαν 400 φλουριά ή 21.000 γρόσια και από τότε η γέφυρα φέρει (και) με το όνομά τους ενώ τον Αύγουστο του 2018, η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Ηπείρου, Βορείου Ιονίου και Δυτικής Μακεδονίας προχώρησε σε αποκατάσταση ζημιάς σε ένα από τα βάθρα του γεφυριού, από το οποίο είχαν αποκολληθεί πέτρες.
Το βέβαιο είναι πως το τρίτοξο γεφύρι είναι ένα κομψό και καλλίγραµµο έργο τέχνης. Σας προτείνουμε να περπατήσετε πάνω στις διαδοχικές καμπύλες του. Από το Καλογερικό θα βλέπετε στο βάθος της ρεµατιάς τους Κήπους, που έχουν ένα ακόμη πέτρινο γεφύρι στην είσοδό τους, του Κοντοδήµου. Όμως, ανάμεσα στα δύο διάσημα γεφύρια της περιοχής, του Κόκκορου στο οποίο βρίσκεται η Σπηλιά του Νταβέλη και εκείνο του Πλακίδα, υπάρχει το γεφυράκι του καπετάν Αρκούδα και το πολύ μικρό γεφύρι του Αγίου Μηνά, κοντά στο εκκλησάκι. Είπαμε, τα γεφύρια είναι από τα χαρακτηριστικά δημιουργήματα των Ηπειρωτών μαστόρων.
To γεφύρι Καλογερικό είναι από τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία στο Ζαγόρι και σε αυτό έχει συμβάλει και το γεγονός πως βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στους Κήπους. Ένα από τα 46 Ζαγοροχώρια που έχει γνωρίσει (ήπια) τουριστική ανάπτυξη και αποτελεί πια από τους αγαπημένους ορεινούς προορισμούς για όσους ψάχνουν να περάσουν ποιοτικό χρόνο στη φύση. Περισσότερα για αυτόν τον υπέροχο οικισμό μπορείτε να διαβάσετε εδώ ενώ λεπτομέρειες για μερικά άλλα σημαντικά γεφύρια που μπορείτε να θαυμάσετε κατά την παραμονή σας στην Ήπειρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Μερικά tips και πληροφορίες για την παραμονή σας στο Ζαγόρι
Οι Κήποι απέχουν 450 χιλιόμετρα από την Αθήνα, 270 από τη Θεσσαλονίκη και 37 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα.
Συνολικά, στο Ζαγόρι υπάρχουν περίπου 60 γεφύρια, σε καλύτερη ή λιγότερο καλή κατάσταση.
Το βέβαιο είναι πως η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία και είναι ακόμα ένας λόγος που σας προτείνουμε να την επισκεφθείτε σε εποχή με ήπιες καιρικές συνθήκες.
Δεδομένης και της απόστασης από την Αθήνα θεωρούμε πως για να απολαύσετε πραγματικά τα Ζαγοροχώρια θα χρειαστείτε τουλάχιστον ένα γεμάτο τριήμερο.
