Τρεις πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης μας προσκαλούν να υποδεχθούμε την άνοιξη στις πλατείες και τους γραφικούς τους δρόμους.
Τρεις εμβληματικές πρωτεύουσες της Κεντρικής Ευρώπης μας προσκαλούν να υποδεχθούμε την άνοιξη στις πλατείες και τους γραφικούς τους δρόμους. Υπέροχοι λόφοι με θέα μαγική, γαστρονομικές εμπειρίες και βόλτες που θα μας μείνουν αξέχαστες, έστω και σε μια λογική fast forward. Αντέχετε;
Μια σχετικά σύντομη, αλλά αρκετά επαρκής βόλτα σε τρεις αγαπημένες πόλεις είναι ιδανικό να συμβεί την άνοιξη. Η ιστορία τους, η ελαφρώς μελαγχολική αισθητική τους, αλλά και η εύκολη προσβασιμότητα από την μία στην άλλη μέσω σιδηροδρόμου προσελκύουν πλήθος επισκεπτών από όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Ιδιαίτερα δημοφιλείς προορισμοί και στους Έλληνες, που γοητεύονται από το φλέγμα των ανατολικοευρωπαίων και των Αυστριακών, ανυπομονώντας κάθε φορά να επιστρέψουν. Από την περιπετειώδη Βουδαπέστη, λοιπόν, όπου μένουμε μια νύχτα, πεταγόμαστε για μια μέρα στην θαυμάσια ήσυχη Μπρατισλάβα, για να κλείσουμε το ταξιδάκι με μια χορταστική επίσκεψη στην απόλυτη βασίλισσα Βιέννη.
Βουδαπέστη: Μνημεία από ψηλά και καλό φαγητό και ποτό
Πανέμορφη, φιλόξενη και «ακουμπισμένη» στις όχθες του Δούναβη, δεξιά η Βούδα χτισμένη πάνω σε χαμηλούς λόφους και αριστερά η Πέστη απλωμένη σε πεδιάδα. Οκτώ γέφυρες συνδέουν την Βούδα και την Πέστη που εδώ και έναν αιώνα περίπου έχουν ενωθεί σε μία πόλη, την θαυμάσια Βουδαπέστη, μια μικρογραφία της αρχοντικής Βιέννης, αλλά με την δική της ξεχωριστή και πολύτιμη ιστορία.
Δεν παραλείπουμε να περιηγηθούμε στην περιοχή του Κάστρου της Βούδας, ένα σημείο της πόλης σκέτο παρατηρητήριο, που προσφέρει φανταστική θέα στην πόλη σε εκείνον που θα αντέξει να ανηφορίσει τα πλακόστρωτα σοκάκια. Και δεν είναι μόνο η θέα, είναι και η εντυπωσιακή μεσαιωνική εκκλησία του Ματθαίου, το γνωστό ουγγρικό μνημείο που ονομάζεται «Ο Προμαχώνας των Ψαράδων» με τους 7 κωνικούς του πύργους, αλλά και το πρώην Βασιλικό Παλάτι της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας όπου στεγάζονται μερικά από τα καλύτερα μουσεία της χώρας. Σε μία μόνο βόλτα θα δείτε μερικά από τα πλέον ιστορικά κτήρια της Βουδαπέστης.
Για νόστιμο πρωινό εμπιστευθείτε τον ιρλανδέζικο φούρνο Αράν που είναι κρυμμένος στην οδό Wesselényi της εβραϊκής συνοικίας. Δοκιμάστε το croque-monsieur και φυσικά το βασκικό τσιζκέικ. Αν θέλετε να πιείτε ένα ποτό εκεί, στην εβραϊκή συνοικία, μπορείτε να επιλέξετε στο μπαρ Szimpla Kert, με την χαρακτηριστική βιομηχανική ατμόσφαιρα και αισθητική του-εκτός κι αν αγαπάτε την πανκ μουσική, οπότε ένα ποτό στο Füge Udvar επιβάλλεται. Αν θέλετε να φάτε γαστρονομικά πιάτα βασισμένα όμως στην ντόπια παράδοση, αξίζει να πάτε στην συνοικία Palace και στο πρώτο ουγγρικό εστιατόριο με αστέρι Michelin, ονόματι Costes.
Μπρατισλάβα: Η ήρεμη δύναμη που κατακτά τους επισκέπτες
Διανυκτερεύουμε και, με το πρώτο τρένο, πηγαίνουμε Μπρατισλάβα. Ήσυχη, ήρεμη και γλυκά μελαγχολική, μες στην καλλιτεχνικότητά της και την εντυπωσιακή διακριτικότητα των κατοίκων της. Κάνοντας βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια του κέντρου, οδηγούμαστε στην οδό Michalska, μπροστά στον πύργο του Αγίου Μιχαήλ, ο οποίος λειτουργεί ως σημείο μηδέν. Από το στενό μπαλκόνι του τελευταίου ορόφου, σε ύψος 51 μέτρων, η θέα είναι πανοραμική. Για μια πιο fast forward περιήγηση στα μνημεία της πόλης (μιας πόλης που δεν διαθέτει μετρό, σημειωτέον!), επιβιβαζόμαστε σε ένα από τα κόκκινα τρενάκια που κάνουν τουρ σε όλη την πόλη με ηχητική ξενάγηση διαθέσιμη και στα ελληνικά. Έτσι, θα περάσουν από τα μάτια μας, μεταξύ άλλων, ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μαρτίνου, το κάστρο της Μπρατισλάβα, το μνημείο Slavín, η εκκλησία της Τριάδας, το εμπορικό κέντρο Eurovea, τα τείχη της πόλης και το κτήριο της Βουλής.
Το μνημείο Slavín αποτελεί το μεγαλύτερο πολεμικό μνημείο στην Κεντρική Ευρώπη, είναι ουσιαστικά ο τάφος 6845 στρατιωτών του σοβιετικού στρατού που έχασαν τη ζωή τους κατά την απελευθέρωση της Μπρατισλάβα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατευθυνθείτε για μεσημεριανό και ένα ποτήρι κρασί ή μπύρα στο UFO, ένα one of a kind κατάστρωμα παρατήρησης στους πυλώνες της γέφυρας SNP, ύψους 95(!) μέτρων με απολαυστική θέα στην πόλη και ορατότητα έως και 100 χιλιομέτρων. Βολτάροντας στο κέντρο, πριν πάρετε το βραδινό τρένο -αν είσαι τόσο περιπετειώδεις!- ή το πρώτο επόμενο πρωινό, έχοντας κάνει έναν ύπνο πρώτα, μπορούμε να χωθούμε στις παμπ όπου σερβίρονται λαχταριστές σούπες και γκούλας σε υπέροχα σκεύη, ακόμα και μέσα σε ψωμί, παρέα με μεγάλα ποτήρια μπίρας σε πολύ οικονομικές τιμές. Αν το πετύχετε στο μενού, διαλέξτε το. Ο λόγος για το Bryndzové halušky, ένα παραδοσιακό πιάτο που παρασκευάζεται από halušky, bryndza και μπέικον. Το Halušky είναι παραδοσιακό σλοβάκικο είδος ζυμαρικών που παρασκευάζεται με τριμμένες ωμές πατάτες και αλεύρι και το bryndza, είναι ένα γευστικό τυρί από πρόβειο γάλα, που παράγεται στην περιοχή Liptov.
Βιέννη: Η επιτομή της αριστοκρατικότητας και της χάρης
Έχουμε 24 ώρες στη Βιέννη και ίσως ακούγονται λίγες δεδομένου των όσων έχει να κάνουμε και να δούμε εδώ. Κι όμως, φθάνουν για μια πρώτη, καλή γεύση -αν τώρα έχετε επιλέξει να μείνετε ένα βράδυ επιπλέον τότε θα σας ανοιχθεί η δυνατότητα μισής μέρας ακόμα, οπότε ακόμα καλύτερα. Κάπως ακριβότερα από την Βουδαπέστη και την Μπρατισλάβα, αλλά δεν μας αγχώνει αυτό. Μπορούμε να απολαύσουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς και βολτάροντας γύρω τους. Γι’ αυτό και είναι ιδανική για επίσκεψη την άνοιξη. Η πρωτεύουσα της Αυστρίας, από την οποία κρατάει η σκούφια ανθρώπων όπως ο Φρόυντο, ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν και ο Κλιμτ, ενδείκνυται για περπάτημα με ενδιάμεσες στάσεις για καφέ -ή καλύτερα μια ζεστή σοκολάτα- αλλά και φαγητό. «Vienna is a handsome, lively city, and pleases me exceedingly», έλεγε ο Σοπέν για τη Βιέννη.
Επιλέγουμε, χωρίς να χάνουμε χρόνο, ένα από τα free walking tours, με αφετηρία το πιο παλιό δημόσιο πάρκο στη Βιέννη, το Stadtpark -με την ευκαιρία, το χαζεύουμε κιόλας: διάσπαρτα μες στα 28 στρέμματα του πάρκου υπάρχουν εντυπωσιακά αγάλματα διάσημων Βιεννέζων καλλιτεχνών, συγγραφέων και συνθετών. Το τουρ θα μας περάσει από σημεία κατατεθέν, όπως το αυτοκρατορικό παλάτι Hofburg και η πλατεία Stephansplatz, με τον καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου. Αν θεωρείτε ότι προλαβαίνετε να επισκεφθείτε ένα μουσείο, αυτό μπορεί να είναι το Albertina, ένα από τα σημαντικότερα σε όλη την Ευρώπη.
Η μόνιμη έκθεσή του παρουσιάζει μια επισκόπηση των σημαντικότερων καλλιτεχνικών στυλ από τον γαλλικό ιμπρεσιονισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, τη ρωσική πρωτοπορία, αλλά και μια εμπεριστατωμένη εστίαση στην αυστριακή τέχνη, με μια μοναδική συλλογή από Μονέ, Ντεγκά, Γκοντσάροβα, Σαγκάλ και Πικάσο, ανάμεσα σε άλλους. Για φαγητό και θέα από ψηλά, διαλέγουμε το ultra στιλάτο Sky Roofgarden. Όλοι λένε για το ιστορικό Cafe Central, αλλά θα καταφέρετε να μπείτε μέσα μόνο αν κάνετε υπομονή με τις ουρές. Τα όσα σερβίρονται εκεί δεν διαφέρουν από όσα μπορεί κανείς να βρει σε κάποιο άλλο παραδοσιακό, βιεννέζικο καφέ, να, σαν το Cafe Sperl, ας πούμε ή το Grand Cafe -μην περιμένετε καπουτσίνο εφάμιλλο με αυτόν που ξέρουμε στην Ελλάδα.
Στη Βιέννη μπορούμε να επιλέξουμε ένα οικονομικό, αλλά χορταστικό street food και συγκεκριμένα αυτό που μπορούμε να βρούμε από τις καντίνες της αλυσίδας Würstelstand με ποικιλία σε νόστιμα, παραδοσιακά λουκάνικα και γρήγορα πιάτα στο χέρι. Αγαπημένη επιλογή για μερακλήδες, το Käsekrainer, ένα αρκετά καυτερό λουκάνικο γεμιστό με τυρί. Αν θέλετε να πιείτε ένα ποτό όπως το κάνουν οι ντόπιοι, τότε επιλέξτε το μπαρ Motto, με την χαρακτηριστική ατμοσφαιρικότητά του, που απέχει πολύ από τουριστικές επιλογές και έχει και καταπληκτικά κοκτέιλ.
