Σπήλαια μέσα στην αιγιακή γη που κρύβουν τα δικά τους μυστικά.
Μπορεί οι Κυκλάδες να έχουν συνδυαστεί με το απέραντο αιγιακό γαλάζιο, ονειρικές παραλίες με κρυστάλλινα νερά, επίτηδες βαμμένα άσπρα σπίτια και γευστικά πιάτα, ωστόσο αυτό δεν είναι κανόνας. Τα αμέτρητα νησιά των Κυκλάδων έχουν το δικό τους τραχύ, άγριο, πετρώδες ανάγλυφο, ενώ ορισμένα από αυτά κρύβουν στα έγκατα τους άγνωστα -με μερικά από αυτά μέχρι σήμερα ανεξερεύνητα- σπήλαια που ελάχιστοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι μπαίνουν στον πειρασμό να αναζητήσουν.
Παρακάτω ετοιμάσαμε μια μικρή λίστα με σπήλαια των Κυκλάδων που πρέπει να έχετε υπόψιν σας, πριν αποφασίσετε να σαλπάρετε για το κέντρο του Αιγαίου.
Σπήλαιο Αντιπάρου
Φυσικά, ανεβαίνοντας προς το σπήλαιο, δεν μπορείτε παρά να μην αναφωνήσετε στην θέα του απέραντου γαλάζιου, ενώ αν πετύχετε καθαρό ουρανό, έχετε θέα μέχρι την Πάρο. Εξίσου ενδιαφέρον και το μικρό, πλην όμως κυκλαδίτικο εκκλησάκι του Άη Γιάννη στην είσοδο του σπηλαίου, το οποίο μάλιστα έχει δώσει το όνομά του σε ολόκληρη την τοποθεσία του σπηλαίου, η οποία είναι γνωστή και ως βουνάλι του Άη Γιάννη ή Αγιογιαννίτικο βουνό.
Καταφύκι, Κύθνος
Με το όνομά του να μαρτυρά την ταραχώδη ιστορία της Κύθνου, το εντυπωσιακό σπήλαιο, που για αιώνες ήταν το καταφύγιο των Κυθνίων απέναντι στους πειρατές, συγκαταλέγεται δικαιολογημένα στα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού. Μέχρι σήμερα ανεξερεύνητο σε μεγάλο μέρος του, το σπήλαιο βρίσκεται στην άκρη του οικισμού Δρυοπίδας και συγκεκριμένα στη βορεινή πλευρά, στη θέση Φιρές. Με σταθερή θερμοκρασία όλο τον χρόνο που δεν ξεπερνά τους 17 βαθμούς Κελσίου, το χαρτογραφημένο τμήμα του σπηλαίου με τα δαιδαλώδη τούνελ αγγίζει τα 600 μέτρα, ενώ περιλαμβάνει μία μεγάλη τεχνητή στοά που δημιουργήθηκε για τη μεταφορά μεταλλευμάτων, μιας και μεγάλο τμήμα του σπηλαίου αξιοποιήθηκε ως ορυχείο μέχρι το 1945.
Επίσης, γνωστό ως Σπήλαιο Γεωργίου Μαρτίνου, φόρος τιμής στον Κύθνιο γεωλόγο που μελέτησε την ενδιαφέρουσα ιστορία των αρχαίων χειμάρρων που διαμόρφωσαν το σπήλαιο, το Καταφύκι εντυπωσιάζει χάρη στους υπερήλικες σταλακτίτες και σταλαγμίτες του που δημιουργούν ένα γκροτέσκ θέαμα που θα ζήλευε και ο μεγαλύτερος φουτουριστής καλλιτέχνης.
Κατακόμβες, Μήλος
Με αισθητική που φέρει αύρα Καππαδοκίας, οι κατακόμβες της Μήλου είναι ίσως ένα από τα λιγότερα γνωστά, ακόμα και underrated αξιοθέατα στο Αιγαίο. Αν και τεχνητές κατακόμβες και όχι σπήλαια, λίγο ο υπόγειος δροσερός αέρας και λίγο η μαγεία της ιστορίας τους είναι αρκετά, για να δώσουν και στις κατακόμβες της Μήλου μια θέση στα σπήλαια των Κυκλάδων. Με την ιστορία τους να ξεκινάει κάπου στην μακρινή Αρχαιότητα και, ειδικότερα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, οι κατακόμβες της Μήλου σμιλευμένες στο μαλακό ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού, φαίνεται πως λειτούργησαν ως τάφοι, οι οποίοι κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο συλήθηκαν και ερήμωσαν.
Για αιώνες μέχρι ο Γερμανός αρχαιολόγος Λούντβιχ Ρος να τις φέρει στο φως, οι κατακόμβες της Μήλου ήταν ξεχασμένες, έρημες και άγνωστες. Ωστόσο, σήμερα χάρη στις παρεμβάσεις των αρχαιολόγων και του νησιού, οι κατακόμβες είναι πλήρως επισκέψιμες και φωτισμένες έχοντας μάλιστα λειτουργήσει και ως ναός για μικρό χρονικό διάστημα.
