Εκεί όπου χτυπά η καρδιά του κάθε νησιού και αποκαλύπτεται η πιο αυθεντική εκδοχή της τοπικής του ταυτότητας.
Το πλοίο που μπαίνει στο λιμάνι σφυρίζοντας, οι πρώτες εικόνες του νησιού με τον κόσμο να κινείται γρήγορα ανάμεσα σε σταματημένα αυτοκίνητα, μηχανές και βανάκια με το όνομα των ξενοδοχείων γραμμένο σε ένα χαρτόνι ακουμπισμένο στο παρμπρίζ. Ο ήλιος του Αιγαίου τα καλοκαιρινά πρωινά και η πρώτη βουτιά σε καταγάλανα νερά. Οι πετσέτες που απλώνουμε στην άμμο και τα μεσημέρια σε κάποια απομονωμένη παραλία των Κυκλάδων ή των Δωδεκανήσων, μόνοι με τη φύση.
Τα ελληνικά νησιά είναι όλα αυτά, αλλά είναι και πολλά περισσότερα. Είναι η ταυτότητα και η ιστορία τους. Οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν το κάθε νησί πραγματικά μοναδικό. Οι ρίζες του τόπου και το παρελθόν του, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του. Κάποιο κάστρο που κοιτάζει από ψηλά τη θάλασσα ή ένα ιστορικό μοναστήρι που όλοι θέλουν να δουν από κοντά τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Δαιδαλώδη σοκάκια που μπλέκονται μεταξύ τους, δρομάκια που δεν ξέρουμε πού οδηγούν, αλλά θα τα περπατήσουμε έτσι κι αλλιώς.
Οι Χώρες της νησιωτικής Ελλάδας είναι συνήθως το σημείο όπου χτυπά η καρδιά των νησιών μας, εκεί όπου ανακαλύπτουμε το πραγματικό πρόσωπο κάθε προορισμού και κάποια από τα πιο όμορφα αξιοθέατα που έχει να προσφέρει. Αρκετές από αυτές, παρά την έντονη τουριστική ανάπτυξη, καταφέρνουν να διατηρήσουν αναλλοίωτο τον αυθεντικό τους χαρακτήρα και αυτή την αφοπλιστικά γοητευτική τοπική ταυτότητα που κάνει μέρη, όπως η Πάτμος, η Αστυπάλαια ή η Τζια βαθιά ερωτεύσιμα.
Ένα ταξίδι σε κάποιες από τις ωραιότερες Χώρες νησιών στη χώρα μας μπορεί να γίνει ονειρεμένη απόδραση για να σας μυήσει από την αρχή στην πιο αυθεντική εκδοχή των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, αλλά και των Σποράδων. Και να σας επιβεβαιώσει αυτό που, ίσως, ήδη γνωρίζετε: ότι η ιστορία κάθε νησιού ξεκινά εδώ, στο σημείο γύρω από το οποίο αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν τα πάντα από την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας.
Πάτμος
Η συγκλονιστικά όμορφη Χώρα της Πάτμου έχει συνδέσει μοιραία την ύπαρξή της με το περίφημο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου που ξεπροβάλλει με εντυπωσιακό τρόπο στην κορυφή του νησιού, σαν να πετάει πάνω από τη θάλασσα.
Τόπος ιστορικός, βαθιά σημαδεμένος από την ορθόδοξη πίστη, η Πάτμος παραμένει στις συνειδήσεις μας ως το «νησί της Αποκάλυψης», ένας προορισμός που έχει την ικανότητα να αιχμαλωτίζει όποιον τον επισκέπτεται, «αναγκάζοντάς» τον σχεδόν να επιστρέφει ξανά και ξανά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η επίσκεψή τους στο νησί άφησε ανεξίτηλο σημάδι μέσα τους και ότι το μέρος διακατέχεται από τη δική του, μοναδική, απερίγραπτη ενέργεια. Την ίδια στιγμή, όμως, η Πάτμος είναι ένα νησί σε διαρκή τουριστική ανάπτυξη, με έναν γραφικό κεντρικό οικισμό όπου τα παλιά σπίτια έχουν δώσει σταδιακά τη θέση τους σε πανέμορφα νησιώτικα εξοχικά και λαμπερές βίλες με θέα στο Αιγαίο.
Μία βόλτα στα δρομάκια της Χώρας της Πάτμου μοιάζει με παραμύθι ή με μία διαδρομή από το σήμερα στο χθες, και πάλι πίσω. Ανεβαίνοντας προς τη Μονή του Θεολόγου θα περάσετε από μερικά καταπληκτικά αρχοντικά, όπως του Βαρδίκου, του Παλαιολόγου, της οικογένειας Φουντή (γνωστό στους ντόπιους ως το «σπίτι των Λεόντων», της οικογένειας Βάλβη-Κουτσανέλλου και της οικογένειας Νικολαΐδη. Έπειτα θα σταθείτε στην όμορφη πλατεία της Αγίας Λεβιάς, που είναι πραγματικά η καρδιά αυτού του ιστορικού και παράλληλα κοσμοπολίτικου οικισμού. Εκεί θα δείτε και το παλαιότερο αρχοντικό στην Χώρα της Πάτμου, το Αρχοντικό Σημαντήρη, αλλά το μεγάλο αρχοντικό της οικογένειας Μαλανδράκη, με την πρόσοψη του να βρίσκεται ακριβώς πάνω στην πλατεία.
Από την άλλη, το μοναστήρι έχει την ολόδικη του μαγεία. Αναμφίβολα ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία στην Ελλάδα, η μονή ξεκίνησε να κατασκευάζεται τα χρόνια του Οσίου Χριστοδούλου γύρω στο 1090 μ.Χ., αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι της είναι αρκετά μεταγενέστερο. Τον 16ο και τον 17ο αιώνα το νησί γνώρισε τεράστια οικονομική άνθιση λόγω του εμπορίου και της ναυτιλίας και έτσι πολλοί επιφανείς κάτοικοι έκαναν σημαντικές δωρεές προκειμένου να πάρει το μοναστήρι την τελική του μορφή, την οποία βλέπουμε και σήμερα. Ξεχωρίζουν τα μικρά παρεκκλήσια αλλά πάνω απ΄ όλα τα περίφημο Καθολικό, γεμάτο με πολύτιμα έργα χριστιανικής τέχνης και εντυπωσιακά ξυλόγλυπτα επιφανών καλλιτεχνών της εποχής. Σημαντικό είναι και το μουσείο όπου φιλοξενούνται πολλά εκθέματα με μεγάλα ιστορική αξία, ενώ το μοναστήρι στεγάζει και μία σπουδαία βιβλιοθήκη, γεμάτη με σπάνια βιβλία και συγγράμματα, ωστόσο, η πρόσβαση εκεί μπορεί να γίνει μόνο με ειδική άδεια.
Και έπειτα το Σπήλαιο. Ο λόγος που χιλιάδες επισκέπτες επισκέπτονται κάθε χρόνο την Πάτμο, το σημείο όπου σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Ιωάννη, ο οποίος στη συνέχεια, υπαγόρευσε τα κείμενα της Αποκάλυψης στον μαθητή το Πρόχορο, το 95 π.Χ.
To Σπήλαιο της Αποκάλυψης βρίσκεται ακριβώς πάνω στον δρόμο που συνδέει το λιμάνι του νησιού με τη Χώρα της Πάτμου και θεωρείται τόπος ιεράς. Ακριβώς πάνω από το μοναστήρι της Αποκάλυψης υπάρχει και η Πατμιάδα Σχολή, η οποία ιδρύθηκε το 1713 συμβάλλοντας σημαντικά στην πνευματική ανάπτυξη της Πάτμου.
Στη Χώρα του νησιού θα πάτε για φαγητό στη μικρή, απλή αυλή του Πάνθεον για νόστιμα ψαρικά και κάποια καλοψημένα κρεατικά. Ή στον Βαγγέλη, σε φοβερό σημείο στην πλατεία Αγίας Λεβιάς για μεσογειακή κουζίνα με τοπικές επιρροές, σε ένα από τα πιο αγαπημένα στέκια του νησιού από το 1970. Για τα καλύτερα κοκτέιλ της Χώρας θα πάτε στο Πουγκί, όπου θα πιάσετε τραπεζάκι έξω για να χαζεύετε τον κόσμο που περνάει από την κεντρική πλατεία. Μένει ανοικτό ως αργά και παίζει πολύ καλή μουσική.
Αλόννησος
Για όσους αγαπούν τη φύση, τους ζεστούς και φιλόξενους κόλπους, και τις ατελείωτες πεζοπορίες η Αλόννησος είναι το νησί για τις πιο αξέχαστες, τις πιο μαγευτικές διακοπές. Πυκνά πευκοδάση, παραλίες με κρυστάλλινα νερά και μία υπέροχη Χώρα, το γραφικό Πατητήρι, με το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων, το οποίο είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης με έκταση 2.200 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Φτάνοντας στο Πατητήρι, θα αντικρίσετε τη μαρίνα, η οποία δεν θυμίζει σε τίποτα την παλιά της, παραδοσιακή μορφή. Εδώ και μερικές δεκαετίες, η μπροστινή όψη του λιμανιού της Αλοννήσου προσφέρει στον επισκέπτη μια σχεδόν άχαρη αστική εικόνα, καθώς μετά τον μεγάλο σεισμό του 1965 ακολούθησε μια σύγχρονη ανοικοδόμηση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τον πολύ πιο ρομαντικό και ατμοσφαιρικό χαρακτήρα του υπόλοιπου νησιού. Ωστόσο, ο σμαραγδένιος κόλπος στα αριστερά του λιμανιού είναι πραγματικά ονειρεμένος, και αν δεν θέλετε να κάνετε πολλές μετακινήσεις, αυτή η μικρή παραλία, μία ανάσα από το κέντρο του νησιού, θα αποδειχθεί εξαιρετική επιλογή.
Το πρώτο πράγμα που κάνουν οι περισσότεροι επισκέπτες φτάνοντας στην Αλόννησο είναι να πραγματοποιήσουν μια ξενάγηση στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο. Ειδικά αν ταξιδεύετε με μικρά παιδιά, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ενθουσιαστούν με αυτόν τον τεράστιο υδάτινο, προστατευόμενο παράδεισο, και με την αρκετά μεγάλη πιθανότητα να δείτε δελφίνια να πλησιάζουν το σκάφος σας, προσφέροντας μια συγκινητική εμπειρία. Πριν ανηφορίσετε προς την εκθαμβωτική Χώρα της Αλοννήσου, αξίζει να κάνετε μια στάση στο Πατητήρι για να επισκεφθείτε το Κέντρο Ενημέρωσης της MoM, της ελληνικής περιβαλλοντικής οργάνωσης για τη μελέτη και προστασία της μεσογειακής φώκιας, που εγκαταστάθηκε στο λιμάνι τα τελευταία χρόνια. Εκεί θα έρθετε σε επαφή με τον κόσμο της φώκιας Monachus Monachus, θα ανακαλύψετε μοναδικές πληροφορίες για την οικολογική σημασία του νησιού και θα αναπτύξετε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την προστασία της θαλάσσιας ζωής της χώρας μας.
Ακόμα ένας πρωτότυπος σταθμός στο Πατητήρι είναι το μοναδικό Μουσείο Πειρατείας που λειτουργεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2001 από τον Κώστα Μαυρίκη, λάτρη των καταδύσεων, ο οποίος για χρόνια μάζευε αντικείμενα από τα ναυάγια των πλοίων στον βυθό της θάλασσας. Σε ένα ιδιόκτητο κτήριο στη Χώρα της Αλοννήσου κατάφερε να στεγάσει ένα όνειρο ζωής. Έτσι το πρώτο Μουσείο Πειρατείας στην Ελλάδα είναι γεγονός και θα σας βάλει για τα καλά στα άδυτα ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια.
Το πιο όμορφο όμως σημείο του νησιού είναι αναμφίβολα το Παλιό Χωριό, χτισμένο στο ψηλότερο σημείο της Αλοννήσου. Μία από τις ωραιότερες Χώρες των Σποράδων, αλλά και ολόκληρης της νησιωτικής Ελλάδας, το Παλιό Χωριό (οι κάτοικοι της Αλοννήσου, το αποκαλούν και σκέτο «Χωριό») ήταν – και παραμένει – μία πανέμορφη, μεσαιωνική καστροπολιτεία. Με στενά λιθόστρωτα δρομάκια και πέτρινα σπίτια χτισμένα μέσα από ένα ψηλό τείχος για προστασία από τους επίδοξους κατακτητές. Αν και στην Αλόννησο δεν είναι λίγα τα σημεία που έχουν αλλάξει σημαντικά από τον χρόνο, κυρίως μετά το 1965 όταν ο ισοπεδωτικός σεισμός προκάλεσε σοβαρές ζημιές σε μεγάλο κομμάτι του νησιού, ωστόσο, η πανέμορφη Χώρα παραμένει ένα ζωντανό ταξίδι πίσω στον χρόνο, ένα ζωντανό μουσείο που αποκαλύπτει την παλιά, αυθεντική ζωή των Σποράδων.
Περιπλανηθείτε σε έναν λαβύρινθο από δρομάκια, ανεβείτε σκαλιά που βγάζουν στο άγνωστο, μπείτε σε παραδοσιακά μαγαζιά με όμορφα αναμνηστικά και χειροποίητα αντικείμενα, χαζέψτε τις μικρές αυλές πλημμυρισμένες με βουκαμβίλιες και γεράνια. Εδώ θα δείτε και την όμορφη εκκλησία του Χριστού, που κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα και παραμένει ένα αληθινά ξεχωριστό σημείο του νησιού.
Τέλος, κάντε μια στάση στη μικρή πλατεία της Χώρας που τα βράδια ζωντανεύει. Εδώ θα φάτε παραδοσιακά πιάτα και καταπληκτικά κρέατα στην κυρά Νίνα ή στο Κάστρο, όπου όλα φτιάχνονται με πεντανόστιμα προϊόντα κατευθείαν από το περιβόλι του ιδιοκτήτη. Για φανταστική θέα, θα πάτε στη βεράντα της ταβέρνας Αστροφεγγιά για να δείτε όλο το νησί να απλώνεται στα πόδια. Αξίζει να δοκιμάσετε το εκπληκτικό αρνάκι στον φούρνο, είναι πεντανόστιμο. Κι αν θέλετε ένα καλό κοκτέιλ, καθίστε στο γωνιακό μπαράκι της πλατείας, το Πιπέρι, για να χαζέψετε τον κόσμο που περνάει και να ακούσετε καλή μουσική.
Αντίπαρος
Παράδεισος για κατασκηνωτές, λάτρεις της after νυχτερινής ζωής και απανταχού ελεύθερα πνεύματα, η Αντίπαρος έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια και ένα διαφορετικό, πιο καλογυαλισμένο πρόσωπο, διατηρώντας ταυτόχρονα τη μοναδική της εναλλακτικότητα.
Θα φτάσετε στο νησί μέσω της γειτονικής Πάρου, παίρνοντας το φέρι από το λιμανάκι της Πούντας, που απέχει μόλις 10 λεπτά οδικώς από την Παροικιά. Η διαδρομή με το καραβάκι διαρκεί μόλις 5 λεπτά, και έτσι, από τη μια στιγμή στην άλλη, θα μεταφερθείτε στον ειδυλλιακό κόσμο της Αντιπάρου, με τη μικρή και τόσο όμορφη Χώρα της, που περπατιέται ολόκληρη από άκρη σε άκρη, αλλά έχει πραγματικά τα πάντα.
Ουσιαστικά, ολόκληρος ο οικισμός της Χώρας είναι ο παραλιακός δρόμος, με τα μικρά ψαροκάικα δεμένα στη μία πλευρά και μερικές παραδοσιακές ταβέρνες που απλώνουν τα τραπεζάκια τους στο πεζοδρόμιο από την άλλη. Και έπειτα, ο μακρύς, μαγευτικός πεζόδρομος, ένας από τους πιο όμορφους νησιωτικούς δρόμους που θα ανακαλύψετε σε όλη την Ελλάδα, που δεν χορταίνεται όσες φορές κι αν τον περπατήσετε. Από τη βάση του, ακριβώς απέναντι από τη θάλασσα, μέχρι τα πολύ μικρά στενά που ξετυλίγονται κάθετα, δεξιά και αριστερά του, ο κεντρικός πεζόδρομος της Αντιπάρου μοιάζει με σκηνικό από ταινία.
Γύρω από τη Χώρα και μερικοί μικροί κολπίσκοι για βουτιές, αν και οι πραγματικά καλές παραλίες του νησιού βρίσκονται στην άλλη πλευρά και χρειάζεστε μεταφορικό μέσο για να φτάσετε. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από τους επισκέπτες που φτάνουν στην Αντίπαρο για μία μόλις ημέρα από την Πάρο επιλέγουν να αράξουν στην παραλία της Ψαραλυκής ή στην παραλία Καλούδια. Οι περισσότεροι όμως απλά περπατούν στα γραφικά σοκάκια και χαζεύουν τα χειροποίητα κεραμικά στις βιτρίνες των μαγαζιών, τρώνε νόστιμο bruch ακριβώς στην «είσοδο» του πεζόδρομου στο Elia Kafenes ή ένα παγωτό στο χέρι από το Gelato di Nonna.
Όσο βρίσκεστε εδώ, αξίζει να ανεβείτε και στο ενετικό Κάστρο της Αντιπάρου, το οποίο χρονολογείται πίσω στα μέσα του 15ου αιώνα. Προτιμήστε να ξεκινήσετε για το κάστρο το απόγευμα, όταν ο ήλιος θα έχει αρχίσει να πέφτει και η ζέστη δεν θα είναι τόσο ανυπόφορη. Θα δείτε τα ερείπια του οχυρωμένου οικισμού και τη βάση του πύργου, που είναι το μοναδικό κομμάτι του κάστρου που σώζεται μέχρι σήμερα, όπως και κάποια ερείπια ιδιωτικών κατοικιών. Όσοι αγαπούν τα βιβλία αξίζει να περάσουν μία βόλτα και από το γραφικό βιβλιοπωλείο Αρόδο, όπου θα βρείτε από τις τελευταίες κυκλοφορίες μέχρι ξενόγλωσσα βιβλία, κόμικ και ένα πολύ καλό τμήμα αφιερωμένο στο παιδικό βιβλίο.
Για καλό φαγητό, μπορείτε να δοκιμάστε τον Γάιδαρο, το φημισμένο μπεργκεράδικο στο πάνω μέρος του πεζόδρομου, τον Strato για νόστιμες, ιταλικές πίτσες στον ξυλόφουρνο, ενώ για κάτι σπιτικό και απολαυστικό στην παραδοσιακή ταβέρνα Yorgis. Για ποτό στο Tabula Rasa, όπου θα δοκιμάσετε πολλά διαφορετικά είδη τεκίλας, ενώ για τα καλύτερα κοκτέιλ θα πάτε στο Little Flog. Και βέβαια όσοι αγαπούν το ξενύχτι στη ντίσκο La Luna για χορό μέχρι το πρωί.
Αστυπάλαια
Ανάμεσα στον Πέρα Γιαλό (το παλιό λιμάνι του νησιού) και την κατηφορική πλαγιά που καταλήγει στο Λιβάδι, υψώνεται εντυπωσιακά η Χώρα της Αστυπάλαιας, αδιαμφισβήτητα ένα από τα ωραιότερα και πιο μεγαλειώδη σημεία σε ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα. Εδώ όλα είναι ήρεμα, γαλήνια και χαλαρά, στο νησί που μοιάζει πραγματικά σαν μια πεταλούδα πάνω στον χάρτη και, παρά την τουριστική του άνοδο, διατηρεί την ίδια αίσθηση ελευθερίας και απελευθέρωσης που έχει κλέψει την καρδιά μας.
Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς προσεγγίζοντας τη Χώρα της Αστυπάλαιας είναι οι 8 παλιοί, παραδοσιακοί πέτρινοι ανεμόμυλοι στην κεντρική πλατεία. Κάποιοι από αυτούς λειτουργούν πλέον ως ξενόγλωσση δανειστική βιβλιοθήκη, ενώ ένας άλλος ως κέντρο πληροφόρησης. Τριγύρω, τα σπίτια απλώνονται ανηφορικά, ανάμεσά τους περνούν στενά δρομάκια, απότομα σκαλιά, μικρές, κρυμμένες εσωτερικές αυλές και η αύρα ενός νησιού μοναδικού, ατμοσφαιρικού και πανέμορφου. Και έπειτα το κάστρο στην κορυφή, σαν στέμμα στο κεφάλι μιας αστραφτερής βασίλισσας· άλλωστε, αυτό είναι η Χώρα της Αστυπάλαιας για το νησί. Το κέντρο του, η λαμπερή καρδιά του, εκεί όπου θα ξεκινούν όλες οι μέρες των διακοπών σας και θα ολοκληρώνονται με ιδανικό τρόπο όλα τα καλοκαιρινά βράδια σας.
Εννοείται, ότι μία επίσκεψη στο Κάστρο είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη. Πάνω στην αρχαία Ακρόπολη του νησιού χτίστηκε τον 13ο αιώνα ένα μεσαιωνικό κάστρο που δεν θύμιζε τις υπόλοιπες τυπικές καστροπολιτείες του νότιου Αιγαίου. Την τελική του μορφή την πήρε όμως τον 15ο αιώνα από την οικογένεια Querini. Η είσοδος στο Κάστρο είναι από τα πιο όμορφα και ινσταγκραμικά σημεία σε όλο το νησί, ενώ το ηλιοβασίλεμα από εδώ είναι μαγευτικό. Από την κεντρική πλατεία της Χώρας απλά ακολουθήστε τις ταμπέλες που θα σας οδηγήσουν ακριβώς έξω από την ξύλινη πόρτα του κάστρου.
Στον Πέρα Γιαλό αξίζει, όμως, να επισκεφθεί κανείς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Αστυπάλαιας με εκθέματα που χρονολογούνται πίσω στα προϊστορικά χρόνια.
Εδώ η θέα από την εκκλησία της Παναγίας Πορταΐτισσας θα σας μαγέψει, ενώ τα βράδια θα καθίσετε σε ένα από τα μπαράκια που απλώνονται γύρω από τα τείχη για να νιώσετε την μαγεία της Αστυπάλαιας στην καλύτερη της στιγμή.
Για φαγητό θα πάτε στο Αγέρι όπου θα δοκιμάσετε πεντανόστιμες, χορταστικές μερίδες σε πολύ καλές τιμές. Δοκιμάστε τις τοπικές λιχουδιές, το κατσικάκι κοκκινιστό και την αστακομακαρονάδα. Για ένα πραγματικά ρομαντικό δείπνο επιλέξτε το Akti Restaurant Astypalaia για ένα αξέχαστο γεύμα βασισμένο στην ψαροφαγία και τις εκλεκτές μεσογειακές γεύσεις. Αξίζει να δοκιμάσετε τα κρασιά από μία πολύ μεγάλη wine list με επιλογές απ’ όλη την Ελλάδα καθώς και κάποια από τα τοπικά τυριά, όπως το τυρί Χλώρι ή την Πούγια, που είναι φανταστικά. Τέλος για καταπληκτικά μαγειρευτά και ολόφρεσκα θαλασσινά θα καθίσετε στο εστιατόριο Άγονη Γραμμή, ακριβώς απέναντι από τους ανεμόμυλους. Και βέβαια για ποτό στο ξακουστό μπαράκι Artemis, στο Κάστρο, ένα θαυμάσιο μέρος με υπέροχη θέα από τη βεράντα και τα παράθυρα, ωραία κοκτέιλ και τέλεια μουσική.
Τζια
Η Τζια, το κοντινότερο στην Αττική νησί των Κυκλάδων, είναι ο τέλειος προορισμός για μία σύντομη απόδραση ακόμα κι αν δεν έχετε στη διάθεση σας περισσότερες από μία ή δύο ημέρες. Ένα νησάκι μία σταλιά που απέχει από το λιμάνι του Λαυρίου περίπου 1 ώρα και το οποίο κερδίζει ένα όλο και μεγαλύτερο πιστό κοινό χάρη στις όμορφες παραλίες, τα υπέροχα μονοπάτια (ιδανικά για τους λάτρεις της πεζοπορίας) και την ξεχωριστή αρχιτεκτονική.
Στην καρδιά του νησιού, η πρωτεύουσά του, η αρχοντική Ιουλίδα, μία από τις πιο εντυπωσιακές νησιωτικές Χώρες που θα επισκεφθείτε ποτέ, γεμάτη μικρά, στενά δρομάκια που μπλέκονται το ένα μέσα στο άλλο, πλακόστρωτες πλατειούλες με αριστοκρατική αύρα, ολάνθιστα μπαλκονάκια, εντυπωσιακά, δημόσια κτήρια και μαγευτική θέα.
Κάθε περιήγηση στην Ιουλίδα, η οποία κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα αρχαϊκά χρόνια, ενώ άνθισε πολύ εμπορικά κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πρέπει να ξεκινήσει από μία βόλτα στην κεντρική πλατεία με το ιστορικό Δημαρχείο που κατασκευάστηκε από τον Ερνέστο Τσίλερ το 1902. Ένα πραγματικό σύμβολο, όχι μόνο της Ιουλίδας, αλλά και ολόκληρης της Τζιας.
Αυτό που ξεχωρίζει στην Ιουλίδα, κάνοντας ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την βόλτα στα δρομάκια της, είναι το γεγονός ότι οι 4 διαφορετικές γειτονιές της αντιπροσωπεύουν την κοινωνική θέση των ανθρώπων που ζούσαν κάποτε εκεί. Στο Κάστρο, το ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας, βρίσκονταν τα σπίτια των πλούσιων γαιοκτημόνων και των ισχυρών εμπόρων του νησιού. Σπίτια αρχοντικά και μεγάλα που εντυπωσιάζουν ακόμα και σήμερα. Στη συνέχεια θα φτάσετε στη γειτονιά Κατωχώρι, εκεί που ζούσε η μεσαία τάξη της Τζιας, ενώ στη Μεσάδα, στις παρυφές του οικισμού κατοικούσαν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Τέλος, στο Πανωχώρι, το υψηλότερο τμήμα της Ιουλίδας, θα συναντήσετε μικρά σπίτια χτισμένα σε στενά σοκάκια, όπου ενδεχομένως κατοικούσε ο αγροτικός πληθυσμός του νησιού.
Αξίζει σίγουρα να κάνετε μία στάση στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου θα δείτε πολλά ευρήματα που έχουν εντοπιστεί στο νησί, αποδεικνύοντας τη μακρά του ιστορία. Στη συνέχεια επισκεφθείτε τα ερείπια του αρχαία τείχους και του ενετικού κάστρου που χτίστηκε το 1210 με υλικά από τους ναούς της αρχαίας Ακρόπολης. Στη συνοικία Κάστρο θα δείτε ακόμα και την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, του πολιούχου αγίου του νησιού και θα ανακαλύψετε το σπίτι και το ατελιέ του σπουδαίου ζωγράφου Αλέκου Φασιανού, ο οποίος λάτρευε τη Τζια και περνούσε όλα τα καλοκαίρια του εκεί. Εδώ και έναν χρόνο του ατελιέ του είναι ανοικτό για το κοινό, ενώ ο ίδιος έχει φιλοτεχνήσει τις γραφικές, σκεπαστές στοές του οικισμού που θα σάς γοητεύσουν.
Για πολύ καλό μαγειρευτό φαγητό θα πάτε σε μία από τις πιο γνωστές ταβέρνες της Τζιας, το περίφημο Στέκι με τα ξακουστά κεφτεδάκια και τις νόστιμες και φρέσκιες τηγανιτές πατάτες, ενώ στο Τυράκειον θα δοκιμάσετε εκλεκτά γλυκά και πεντανόστιμο παγωτό. Για το κλείσιμο της μέρας επιβάλλεται να πιείτε ένα ποτό στο ιστορικό μπαρ Λέων που παίζει καταπληκτική μουσική, η οποία αντηχεί ρομαντικά στα στενά της Ιουλίδας.
