Μια περιήγηση στον προορισμό που τα έχει όλα
Το Πυθαγόρειο βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, περίπου 12 χλμ. από την πόλη της Σάμου. To πάλαι ποτέ μικρό ψαροχώρι, αποτελεί τον πλέον δημοφιλή προορισμό στο νησί, και ξεχωρίζει για τους έντονους ρυθμούς και τη νυχτερινή ζωή. Beach bars στις παραλίες χιλιομέτρων, προς το Ηραίο, και clubs μέσα και έξω από το θέρετρο ικανοποιούν κάθε απαιτητικό επισκέπτη. Ωστόσο, το Πυθαγόρειο δεν είναι μόνο clubbing. Είναι τα πολύχρωμα καΐκια και οι ταβέρνες στη γραφική προκυμαία, τα στενά παράλληλα σοκάκια που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, οι μοναδικοί αρχαιολογικοί χώροι, αλλά και οι κοντινές παραλίες. Όλα τους συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό για καλοκαιρινές διακοπές.
Κτισμένο -κυριολεκτικά- επάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης της Σάμου, που υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του αρχαίου ελληνικού κόσμου και μεγαλούργησε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ., το Πυθαγόρειο μπορεί να υπερηφανεύεται δίκαια όχι μόνο για την αρχαία κληρονομιά του αλλά και για το πλέον φημισμένο αρχαίο τέκνο του. Τον μεγάλο φιλόσοφο και μαθηματικό Πυθαγόρα (580-496 π.Χ.), γνωστό και για το ομώνυμο γεωμετρικό θεώρημα που διδάσκεται παγκοσμίως, ο οποίος καταγόταν από εκεί και σήμερα ο επιβλητικός του αδριάντας δεσπόζει στο γραφικό λιμανάκι του οικισμού, αποτελώντας ένα από τα πλέον δημοφιλή σημεία για φωτογραφίες.
Οι αρχαιολογικοί χώροι του κοντινού Ηραίου, με το μεγαλύτερο ναό της αρχαίας Ελλάδας προς τιμήν της θεάς Ήρας, όσο και του ξακουστού Ευπαλινείου Ορύγματος, του υδραγωγείου της αρχαίας πόλης με μια σήραγγα 1.036 μέτρων (μέσα 6ου αιώνα π.Χ.) το οποίο θεωρείται θαύμα της αρχαίας μηχανικής και για πολλούς το 8ο θαύμα της αρχαιότητας, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Στις αρχαίες Θέρμες και στον Πύργο του Λυκούργου
Δυτικά του Πυθαγορείου και μέσα στο χώρο των αθλητικών εγκαταστάσεων της αρχαίας Σάμου, εντυπωσιάζουν επίσης τα ερείπια των θερμών η αλλιώς ρωμαϊκών λουτρών που χρονολογούνται κατά το δεύτερο μισό του 2ου μ.X. αιώνα. Στην είσοδο του χώρου υπήρχαν τα αποδυτήρια για τους λουόμενους. Βόρεια οι χώροι για τα ψυχρά λουτρά και η οκταγωνική πισίνα, ενώ στο νότιο τμήμα οι αίθουσες για τα ζεστά λουτρά. Στο χώρο υπήρχε επίσης ένα μικρό θολωτό δωμάτιο που χρησίμευε σαν χώρος σάουνας. Τον 5ο αιώνα αυτό το δωμάτιο χρησιμοποιήθηκε σαν βαφτιστήριο και εντάχθηκε στην τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική, η οποία καταλάμβανε το βόρειο μέρος των θερμών. Τα δάπεδα της βασιλικής ήταν καλυμμένα με ψηφιδωτά. Οι Θέρμες εντάσσονται σε ένα ενιαίο και οργανωμένο χώρο, που περιλάμβανε τις αθλητικές εγκαταστάσεις της αρχαίας πόλης και συγκεκριμένα γυμνάσιο, στάδιο και παλαίστρα. Το στάδιο είχε μήκος 190-200 μ. και πλάτος 40-50 μ. και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στάδια της αρχαίας Ελλάδας.
Από τα σημαντικότερα μνημεία επίσης μέσα στο Πυθαγόρειο είναι και ο Πύργος του Λυκούργου Λογοθέτη, αρχηγού της επαναστατημένης Σάμου κατά την επανάσταση του 1821. Χτίστηκε στη θέση ενός από τους πύργους του προϋπάρχοντος Βυζαντινού κάστρου του Πυθαγορείου και συνδέεται με τη βυζαντινή και νεότερη ιστορία του νησιού. Ο πύργος αναστηλώθηκε και λειτουργεί πλέον ως επισκέψιμο μνημείο και Αρχαιολογικό Μουσείο.
Στην Παναγιά Σπηλιανή
Βορειοδυτικά του Πυθαγορείου, επάνω στο λόφο και κοντά στην έξοδο του Ευπαλινείου Ορύγματος, δεσπόζει επιβλητικό το Μοναστήρι της Παναγιάς Σπηλιανής, που αποτελεί μετόχι της Ιεράς Μονής Παναγίας Χοζοβιώτισσας της Αμοργού. Το σπήλαιο έχει μήκος περίπου 120 μέτρα και είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς συνδέεται με τον Πυθαγόρα και την μάντισσα Σίβυλλα Φυτώ, ενώ στους βυζαντινούς χρόνους ήταν χώρος ασκητισμού. Το μικρό εκκλησάκι στο βάθος του σπηλαίου χτίστηκε τον 17ο αιώνα. Στο μοναστήρι σώζεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σπηλιανής.
Στο Στενό της Μυκάλης
Ανατολικά του Πυθαγορείου βρίσκεται η παραλία Ψιλή Άμμος, στο κοντινότερο σημείο των θαλασσίων συνόρων Ελλάδας και Τουρκίας. Πρόκειται για τα φημισμένο Στενό της Μυκάλης, με τα μικρασιατικά παράλια να απέχουν 1,6 χλμ. Το στενό έλαβε την ονομασία του από το όρος Μυκάλη, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Στο διάβα της ιστορίας έλαβαν μέρος σημαντικές ναυμαχίες μέσα στο στενό, το 479 π.Χ. μεταξύ Ελλήνων και Περσών με αποφασιστική νίκη των ελληνικών όπλων και το 1824 με νίκη του ελληνικού στόλου επί των Οθωμανών, ωστόσο σήμερα το σημείο είναι από τα πλέον δημοφιλή στη Σάμο, λόγω της παραλίας. Ρηχά νερά, ιδανική για οικογένειες, με πολύ λεπτή άμμο που χρυσαφίζει στον καυτό καλοκαιρινό ήλιο.
Στους καταρράκτες στο Καρλόβασι
Εάν θέλετε να γνωρίσετε την «άλλη» Σάμο και την άγρια φύση της, ακολουθήστε το οργανωμένο μονοπάτι από την παραλία Ποτάμι, ανατολικά του Καρλοβασίου, έως τους ομώνυμους καταρράκτες. Η διαδρομή μέσα στο φαράγγι, 1 χλμ. περίπου, εντυπωσιάζει από την ομορφιά του τοπίου με τα αιωνόβια πλατάνια, την οργιώδη βλάστηση και τα τρεχούμενα νερά του ποταμού Καστανιά (Κερκήτιος στην αρχαιότητα). Το μονοπάτι ξεκινάει από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης, που θεωρείται η παλαιότερη στο νησί και καταλήγει σε μια ινσταγκραμική λιμνούλα που οι περισσότεροι βουτούν για να δροσιστούν στα νερά της. Για να φθάσετε στον πρώτο μικρό καταρράκτη θα πρέπει να διασχίσετε τη λίμνη κολυμπώντας, περνώντας το στενό που σχηματίζουν οι απότομοι βράχοι. Στη συνέχεια θα βρεθείτε μπροστά στον πρώτο καταρράκτη. Σκαρφαλώνοντας τα βράχια, πάντα με ιδιαίτερη προσοχή, θα φτάσετε και στον δεύτερο καταρράκτη περπατώντας μέσα στο ποτάμι.
Μπάνιο στην παραλία Ποτάμι και ηλιοβασίλεμα στον Άγιο Νικόλαο
Εφόσον βρεθείτε στην περιοχή του Καρλοβασίου, απολαύστε το μπάνιο σας στην βοτσαλωτή παραλία Ποτάμι με καταγάλανα και δροσερά νερά. Η παραλία μάλιστα το 2010 είχε αναδειχθεί μία από τις δέκα καλύτερες παραλίες της Ευρώπης από τον δημοφιλή ταξιδιωτικό οδηγό Lonely Planet. Αργά το απόγευμα χαρείτε τα χρώματα του μοναδικού ηλιοβασιλέματος από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, στον λόφο ανατολικά της παραλίας. Η πανέμορφη θέα με τα χρώματα του σούρουπου που «σβήνουν» στη θάλασσα, κάνει την τοποθεσία αυτή ιδανική για φωτογραφίες.
Στην Αλυκή με τα σπάνια πουλιά
Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νησιού, απέναντι από τα Μικρασιατικά παράλια. Για αιώνες χρησιμοποιούνταν ως αλυκή, για την παραγωγή αλατιού. Μετά το 1960 εξελίχθηκε σε έναν πλούσιο υγροβιότοπο, φιλοξενώντας μεγάλο πληθυσμό αποδημητικών πουλιών και ενδημικών ζώων. Εδώ βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο περισσότερα από 150 είδη προστατευόμενων πουλιών, όπως λευκοτσικνιάδες, φοινικόπτερα, χαλκόκοτες, καστανόπαπιες, βαρβάρες, νησιωτικές πέρδικες, φιδαετοί, αετογερακίνες, καλαμοκανάδες, μουστακογλάρονα κ.ά. Ο υγροβιότοπος έχει συνολική έκταση 420 στρέμματα, έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000, ενώ έχει αναγνωριστεί ως βιότοπος στον κατάλογο του Ελληνικού Κέντρου Βιότοπων & Υγρότοπων.
