Η Ναταλία Βοντιάνοβα δεν κρύβεται. Από τον απίστευτα πλούσιο σύζυγό της, τα πολύ στερημένα παιδικά χρόνια στη Ρωσία (η ιστορία της Σταχτοπούτας ωχριά μπροστά στη ζωή της) , το bullying που δέχτηκε στο σχολείο αλλά κυρίως για την σεξουαλική υγεία των γυναικών, την νέα της εκστρατεία με τον ΟΗΕ.
Γράφει η Γεωργία Αρσενίου
Η Ναταλία (Νατάσα για τους φίλους της) είναι ένας ιδιαίτερα απλός άνθρωπος και εκπληκτικά αδιάφορη αν την δει κανείς εκτός πασαρέλας, που συνηθίζει να φορά ρούχα από πολυκαταστήματα, παρόλο που ο δεύτερος σύζυγο της, Αντουάν Αρνό, είναι διευθυντής της LVMH, η οποία έχει 15 οίκους μόδας, μεταξύ των οποίων Louis Vuitton, Dior, Loewe και Givenchy.
Η Βοντιάνοβα με τον δεύτερο σύζυγό της, Αντουάν Αρνό
Αλλά η Ναταλία δεν σνομπάρει καθόλου τα οικονομικά και απλά ρούχα. Πέρυσι έγινε το πρόσωπο της κολεξιόν Conscious των H&M και όπως λέει η ίδια, «λατρεύω το Topshop – ένα τόσο χαριτωμένο κατάστημα». Μοιάζει περισσότερο με μια φοιτήτρια παρά με μία 36χρονη σούπερ σταρ και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως όταν κάνει οικογενειακές διακοπές στην Αμερική με τα πέντε (!) παιδιά της, συνήθως της ζητούν ταυτότητα όταν παραγγέλνει κρασί.
Η Βοντιάνοβα έχει περπατήσει σε πάνω από 200 επιδείξεις μόδας τα τελευταία 18 χρόνια, αριθμεί αμέτρητα εξώφυλλα στην Vogue και αποτέλεσε πρόσωπο διαφημιστικών εκστρατειών από τον Calvin Klein μέχρι την Stella McCartney, αλλά και τον οίκο Versace.
Χάρη στο χλωμό δέρμα της, τα τεράστια φρύδια της και τα γκριζομπλε μάτια της έχει πάρει το ψευδώνυμο «Supernova» και είναι ένα σούπερ μόντελ (που κερδίζει περίπου 4,5 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο από μόλις 20 ημέρες δουλειάς ως μοντέλο), μία σούπερ- αγωνίστρια, μία σούπερ φιλάνθρωπος και καταφερτζού.
Βέβαια, ο κύκλος που κινείται η Ναταλία, την βοηθά σε όλο αυτό το έργο της. Αυτή και ο Αντουάν (γιος του τέταρτου πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο, Μπερνάρ Αρνό) είναι φίλοι με τους Μακρόν, ενώ η Χίλαρι Κλίντον την αποκαλεί «άγγελο».
Η εκστρατεία της «Naked Heart» συγκέντρωσε πάνω από 30 εκατομμύρια λίρες σε δέκα χρόνια για την κατασκευή παιδικών χαρών και την ενίσχυση της φροντίδας αναπήρων στην πατρίδα της, την Ρωσία. Συμμετέχει επίσης με πάθος στην Elbi, μια κοινωνική υπηρεσία που ίδρυσε και βοηθά στην διευκόλυνση των φιλανθρωπικών δωρεών.
Η τελευταία της εκστρατεία αφορά τη σεξουαλική υγεία των γυναικών, τα προϊόντα υγιεινής και ιδιαίτερα τις περιόδους και, αργότερα αυτό το μήνα και σε συνεργασία με τον ΟΗΕ, η Ναταλία διοργανώνει ημερίδα με θέμα «Let’s Talk», ένα συμπόσιο για την αντιμετώπιση των ταμπού υγείας των γυναικών και την ενδυνάμωσή τους.
Σήμερα, η Ναταλία με τον Αντουάν και τα παιδιά της, ηλικίας από 2 έως 16 ετών, ζουν σε ένα χλιδάτο σπίτι με θέα τον Πύργο του Άιφελ, αλλά όταν πρόκειται για χρήματα, ειδικά για το πόσα ξοδεύει σε μοδάτα κομμάτια, η Ναταλία είναι πολύ φειδωλή. «Δεν αγοράζουμε τόσα πολλά» λέει. «Μόνο τις απαραίτητες αγορές. Αγοράζουμε για όλη την χρονιά – ίσως μερικά τζιν, μερικά πουκάμισα, κάτι ζεστό κι αυτά είναι όλα. Δεν ξοδεύουμε πολλά».
Τις προάλλες, η 12χρονη κόρη της δέχτηκε τις κοροϊδίες των φίλων της επειδή φόρεσε ένα παλιό μπλουζάκι. «Οι φίλοι της, της είπαν: ‘Ω Θεέ μου, φοράς αυτή την μπλούζα εδώ και τρία χρόνια’. Έτσι , προσπάθησα να την εκπαιδεύσω να είναι αστεία με όλο αυτό και πως θα έπρεπε να απαντήσει: ‘Χρειάζεται 10 χρόνια για να πάρει την τέλεια απαλότητα’. Προσπαθώ να την κάνω να βλέπει τα πάντα θετικά».
Αν και νωρίτερα φέτος ήταν επίσημη πρέσβειρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας, η Ναταλία λέει ότι δεν σχεδιάζει να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η ώθηση, η δύναμη και το πάθος για τις εκστρατείες της προέρχεται από τις αξίες που την έχει ενσταλάξει η μητέρα της κατά την διάρκεια της παιδικής της ηλικίας όπου ζούσε σςε συνθήκες φτώχειας. Αντί να κρύβει το παρελθόν της, είναι αποφασισμένη να βοηθήσει άλλους που είναι τόσο στερημένοι όσο αυτή κάποτε.
Η Ναταλία μεγάλωσε στο Γκόρκι (τώρα Νίζνι Νόβγκοροντ), μια βιομηχανική πόλη ανατολικά της Μόσχας. Ο πατέρας της εξαφανίστηκε όταν ήταν παιδί και αυτή και η μητέρα της, Λαρίσα, έζησαν με την γιαγιά της σε συνθήκες φτώχειας αλλά πολύ ευτυχισμένες. Όλα ήταν ωραία μέχρι που έγινε 5 ετών.
«Ήμουν περιτριγυρισμένη από αγάπη. Η γιαγιά μου, κεντούσε όλες τις λεπτομέρειες στα ρούχα μου – είχα τα ωραιότερα ρούχα και ένιωθα ξεχωριστή και αγαπητή» λέει. Στη συνέχεια όμως, η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε και η ετεροθαλής αδερφή της, Οξάνα γεννήθηκε πρόωρα και παρόλο που επέζησε, έμεινε με εγκεφαλική παράλυση και αργότερα διαγνώστηκε με αυτισμό.
Οι Ρώσοι δεν τα πήγαιναν καλά με τις αναπηρίες τότε και τα παιδιά με αναπηρία χάνονταν από προσώπου γης και κλείνονταν σε ιδρύματα. Όταν η Λαρίσα αφοσιώθηκε στην Οξάνα, ο δεύτερος σύζυγός της και μια ακόμη ετεροθαλής αδερφή, η Κριστίνα – εξαφανίστηκαν.
Η Λαρίσα έκανε 4 δουλειές ως καθαρίστρια και είχε έναν πάγκο με φρούτα έξω από ένα εργοστάσιο βότκας και η Ναταλία έπρεπε να κάνει όλα τα υπόλοιπα. «Έπρεπε να μάθω να μαγειρεύω, να φροντίζω εμένα και τις αδερφές μου και να διαχειρίζομαι ευθύνες που δεν ήταν για ένα παιδί της ηλικίας μου» λέει. «Από τότε έπαψα να είμαι παιδί».
Η Λαρίσα εργαζόταν σκληρά, αλλά δεν ήταν επιχειρηματίας και δεν υπήρχαν λεφτά. Κάποιες μέρες, η Ναταλία μπορεί να έτρωγε μόνο ένα μπολ σούπας. «Πεινούσα συνεχώς – αλλά το συνηθίζεις» λέει.
Επίσης, δεν είχαν διακοπές, δεν είχε παιχνίδια, μόλις και μετά βίας ελάχιστα ρούχα και καθόλου ιδιωτικότητα. Αυτή και η Οξάνα μοιράζονταν ένα κρεβάτι για 10 χρόνια. «Την αγαπώ πάρα πολύ. Είναι σαν ένα κομμάτι του εαυτού μου. Μου λείπει πολύ γιατί δεν την βλέπω αρκετά».
Έπρεπε επίσης να φορά τα περσινά παπούτσια της, παρόλο που τα πόδια της μεγάλωναν. «Ήταν θλιβερός πόνος – δεν μπορώ να σας πω πόσο επώδυνος».
Κοκαλιάρα, με κουρέλια αντί για ρούχα και το στίγμα από μια αδερφή με ειδικές ανάγκες, ο εκφοβισμός ήταν αναπόφευκτος.
«Έχω ακόμη μια ουλή επειδή κάποιος μου πέταξε ένα μεταλλικό αντικείμενο – αιμορραγούσα» λέει, αγγίζοντας το μέτωπό της.
«Αλλά η ψυχική κακοποίηση ήταν χειρότερη. Με έφτυναν και μου έλεγαν πως είμαι βρώμικη όπως η αδερφή μου και ότι δεν ήθελαν να με αγγίζουν για να μην δηλητηριαστούν».
Όπως και τα εκατομμύρια των κοριτσιών σε όλο τον κόσμο που προσπαθεί να βοηθήσει τώρα, ένιωσε τρομερά απομονωμένη – μόνη και ευάλωτη. «Ξέρω πως είναι να μην έχεις κανέναν να μιλήσεις, κανέναν να εμπιστευθείς. Καμία φωνή».
Όταν έφτασε στην εφηβεία και το στήθος της μεγάλωσε, νόμιζε ότι πέθαινε. Κανείς δεν της είχε πει για το αναπτυσσόμενο σώμα της.
«Ήμουν τρομοκρατημένη. Όταν τα στήθη μου άρχισαν να μεγαλώνουν, ήμουν πεπεισμένη ότι ήταν καρκίνος. Ήλπιζα να φύγει. Ο τρόμος που ένιωσα! Δεν ήθελα να ανησυχήσω την οικογένειά μου αλλά όταν τελικά ήμουν απελπισμένη, ρώτησα την γιαγιά μου και μου εξήγησε».
Η μητέρα της δεν σκέφτηκε να της μιλήσει ούτε για την περίοδο και βλέποντας πόσο δυσκολευόταν με την δική της ζωή, δεν ήθελε να την ενοχλήσει. «Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος συναισθηματικά για την μητέρα μου – έχασε πολλά από τα μαλλιά της, έχασε τα δόντια της. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς δεν αυτοκτόνησε» λέει. ««Δεν ήθελα να την ανησυχήσω με τα δικά μου».
Η Ναταλία δεν διαμαρτύρονταν ποτέ. Ανέλαβε τον πάγκο με τα φρούτα και περνούσε τις ημέρες και μερικές φορές, τα βράδια της, προσπαθώντας να πουλήσει τα φρούτα σε θερμοκρασίες που έφταναν τους -40 βαθμούς Κελσίου.
«Ένιωθα αβοήθητη. Αλλά δεν είχα επιλογή. Έπρεπε να είμαι δυνατή. Από εκεί όπου προέρχομαι, απλά ελπίζεις να ζήσεις άλλη μία μέρα» εξηγεί. «Το μόνο που θέλεις είναι να μην σκεφτείς για χρήματα, ή φαγητό και ρούχα. Αυτό που σκέφτεσαι είναι να βγάλεις τον ρωσικό χειμώνα. Ήταν χειρότερα από όσο μπορείς να φανταστείς» λέει. «Αλλά ήταν μια καλή εκπαίδευση».
Η παραμυθένια στιγμή της ήρθε τελείως ξαφνικά. Στην ηλικία των 17 ετών, ο τότε φίλος της την έπεισε να παραστεί σε μια εκδήλωση αναζήτησης νέων μοντέλων, όπου την είδαν και μερικές εβδομάδες αργότερα έφτασε στο Παρίσι όπου έμαθε να μιλά αγγλικά μέσα σε μόλις δύο μήνες.
Λίγο καιρό αργότερα, εμφανίστηκε σε εξώφυλλα και πασαρέλες. Μέχρι τα 19 της είχε παντρευτεί τον Βρετανό αριστοκράτη Τζάστιν Πόρτμαν – μοιράζεται την περιουσία του με τον Βίσκουντ Πόρτμαν, που κατέχει τεράστια μερίδια γης στο Λονδίνο – και είχε γίνει μητέρα (έχουν αποκτήσει τρία παιδιά). Αλλά ακόμη και με όλα αυτά τα χρήματα, δεν μπόρεσε να ηρεμήσει και να τα απολαύσει.
«Είναι στην ανθρώπινη φύση να συνηθίζει κανείς πολύ γρήγορα την καλή ζωή, αλλά ποτέ δεν ξέχασα το παρελθόν μου. Ποτέ δεν προσπάθησα να το απωθήσω» λέει. «Ως παιδί συνήθιζα να παλεύω, να επιβιώνω, να επιμένω, να είμαι υπεύθυνη. Δεν νομίζω ότι μπορείς να τα αφήσει όλα αυτά πίσω».
Μόλις 15 ημέρες μετά την γέννηση του πρώτου της γιου Λούκας, επέστρεψε στην πασαρέλα. «Έκανα 40 σόου εκείνη την εποχή» λέει.
Έχοντας δουλέψει αμείλικτα από τότε, Από τότε δουλεύει αμείλικτα, ως μοντέλο, ως δημιουργός του Ιδρύματος «Naked Heart», και των Love Balls και Fund Fairs για να συγκεντρώσει εκατομμύρια.
Είναι απίστευτα δυνατή. Το 2013, ολοκλήρωσε τον Ημιμαραθώνιο του Παρισιού χωρίς καθόλου προπόνηση, έχασε ένα νύχι του ποδιού καθ’ οδόν και το απόγευμα συμμετείχε στο σόου του Givenchy. Οι ονειρεμένες της διακοπές είναι όταν κάνει αναρρίχηση στα βουνά της Γεωργίας.
Γιατί όμως δεν σταματά ή τουλάχιστον να ρίξει λίγο τους ρυθμούς της για να απολαύσει την εκπληκτική ζωή που ζει πλέον;
«Αντί να βάζω όλη μου την ενέργεια στην αυτοκαταστροφή ή να κυνηγάω την επιτυχία, την έβαλα σε κάτι θετικό. Την μετέτρεψα σε εργαλειοθήκη». Αυτά τα λόγια όμως φαίνεται πως τα λέει μετά από ψυχοθεραπεία.
«Φυσικά και είχα θεραπεία. Ευτυχώς, Στην πραγματικότητα, ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία μετά το διαζύγιό μου» λέει. Η Ναταλία και ο Πόρτμαν χώρισαν το 2011. Ο πρώην σύζυγο της ζει κυρίως στην Ουρουγουάη, αλλά τα παιδιά τον βλέπουν στις διακοπές και εξακολουθεί να μιλά με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν. «Ένα διαζύγιο δεν είναι ποτέ εύκολο. Είναι ακόμη οδυνηρό. Αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον πάρα πολύ, αλλά χωρίσαμε σαν το νερό με το λάδι».
Όταν γνώρισε τον Αντουάν – ο οποίος είναι ακόμη πιο πλούσιος από τον Πόρτμαν – η αγάπη δεν ήταν στα σχέδιά της. Αλλά ήταν πολύ ρομαντικός. Λάμπει όταν μιλά για το πόσο σκληρά δουλεύει ο σύζυγός της, πόσο την «ανεβάζει», πώς είναι με τα παιδιά, πώς ξυπνά τις νύχτες – αν και η αλλαγή πάνας δεν είναι το φόρτε του- αφήνοντάς την να κοιμηθεί.
Όπως και κάθε εργαζόμενης μητέρας, η ζωή της είναι μια ζούγκλα – στην δική της περίπτωση, μωρά, έφηβοι, η πίεση από δύο πατεράδες, η υποστήριξη στην οικογένειά της στη Ρωσία, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, το μόντελινγκ και η φιλανθρωπία.
«Φυσικά αισθάνομαι ενοχές, αλλά είμαι σπίτι κάθε απόγευμα στις 7 και προσπαθώ να είμαι σπίτι κάθε Σαββατοκύριακο. Και ποτέ δεν απαντώ στο τηλέφωνό μου». Την ίδια ώρα, δεν σχεδιάζει να σταματήσει το μόντελινγκ. «Γιατί να το κάνω; Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως μοντέλο. Απλά βγάζω μερικές φωτογραφίες κάποιες ημέρες».
Η Ναταλία Βοντιάνοβα είναι μια όμορφη, σκληρά εργαζόμενη και αστεία γυναίκα. Δεν θέλει να κρύψει την προηγούμενη ζωή της κάτω από το χαλί και να χαμογελάει χαλαρώνοντας πάνω σε ένα γιοτ.
Αντίθετα, εργάζεται ακούραστα και δίνει μέρος της ενέργειάς της σε ελάχιστα γκλάμουρ εκστρατείες – κι όλα αυτά για να καλύψει τα σκοτεινά κενά της δικής της θλιβερής παιδικής ηλικίας.
