Την Παρασκευή, συμπληρώθηκαν δυο χρόνια από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο γνωστός δημοσιογράφος και εκδότης Θέμος Αναστασιάδης. Και οι φίλοι του δεν τον ξέχασαν. Ανάμεσα σε αυτούς ο άνθρωπος που έζησε πολλά μαζί του, ο Βαγγέλης Περρής.
Ο Βαγγέλης με ένα συγκινητικό κείμενο που έγραψε στα προσωπικά του sosial media. μιλάει για τον δικό του Θέμο που πλέον συναντά στα όνειρά του και αποκαλύπτει όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές της κοινής πορείας τους
Διάβασε όσα έγραψε:
«Όλα». Η έμπνευση έχει τη μουσική υπόκρουση του Flash. Τη μουσική τη βάζει η Βασιλική, λείπουν όλα τα υπόλοιπα. Μέχρι και οι τίτλοι αρχής. Μετά τις διαφημίσεις κλιματιστικών, κοντινό σε έναν κακοφωτισμένο τύπο. Μιλάει ανάμεσα σε σκιές που υποδύονται τους καλεσμένους. «Τελεβιζιόνε πόβερα», λέει και γελάει μέσα από τα δόντια. Rec. Ο περιζήτητος Ιάσονας σέρνει το χορό. Η ακριβοθώρητη Γαλάνη λέει αστεία. Εξηγεί τα όνειρά του για τους ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας ο Σαββόπουλος. Παρέλαση της επικαιρότητας που ενίοτε δημιουργεί η ίδια η εκπομπή. Όλοι αλλιώτικοι, χωρίς την κυριακάτικη στολή, χαρούμενοι και ανοιχτόκαρδοι. Γελάμε με δάκρυα. Επίσης δακρύζουμε, καμία φορά χωρίς γέλια. Οικογένεια. Βραδινές κλήσεις.Το τηλέφωνο το κρατάει με τα δύο δάχτυλα, μακριά από το αυτί, σαν να το αποφεύγει. «Έλα, Μπίλυ». «Τι γίνεται, μπουμπού»; Του αρέσουν τα υποκοριστικά. Αποφεύγει τις αγκαλιές. Μυρίζει απολύμανση και χαρτί. Φρέσκο το πρώτο φύλλο του «Πρωταθλητή» από το τυπογραφείο. Όλα στο κόκκινο. Ένα κάδρο με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Τα ντέρμπι τα ακούει από το ραδιόφωνο, σε ένα βουνό. Γούρι. Κάνει το σταυρό του σα να σουβλίζει. Πιστεύει; Καγχασμός. Στο καντράν το όνομα των παιδιών. Ξανακάνει το σταυρό του. Μαύρα μπλουζάκια με συνθήματα. Μαύρα σύννεφα πάνω στην Κάντζα. «Φεύγουμε». Ένα δικαστικό έγγραφο που σκίζεται σε απευθείας μετάδοση. «Πάνω τους», λέει σκύβοντας στη μονταζιέρα. Ορμάμε. Μια ομάδα που δεν έχει ωράριο και κανόνες. Οι αμούστακοι μοντέρ παντρεύονται, οι φοιτήτριες του Καποδιστριακού κάνουν παιδιά, το κοντέρ γράφει. ΟΛΑ 6, ΟΛΑ 8, ΟΛΑ 13.«Ακατανόητη επιτυχία», Ακατανόητες παρέες που έχουν την αναμενόμενη κατάληξη. Σκληρές μέρες. Το σύνθημα επανέρχεται. «Πάνω τους!». Ο ίδιος ορμά πάνω στο γλυκό με τυρί που έφερε η Δούκισσα. Επιστρέφουν τα γάργαρα γέλια. Ίσως έχουν μικρότερη διάρκεια. Ένα δωμάτιο με παιδικές ζωγραφιές και διορθωμένες σελίδες. Πρωινό στα νέα γραφεία. Φέρνει πορτοκαλάδες που νερώνονται από την προσωπική συγκίνηση. Καλοκαιρινά μηνύματα.
Ένα ήταν το τελευταίο. Από τότε τα λέμε στα όνειρα. Χτες ήρθε με ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο.
