Ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης φιλοξενήθηκε στο πλατό του Πρωινού και μίλησε για το γεγονός ότι αυτή την περίοδο δεν δουλεύει στο θέατρο, αλλά κάνει τρεις διαφορετικές δουλειές για τα “προς το ζην” και το ότι δεν χτύπησε το τηλέφωνό του για να δεχτεί προτάσεις μετά τα όσα αποκάλυψε στο πλαίσιο του #metoo.
«Δεν βρίσκομαι στο θέατρο αυτή τη στιγμή. Έτσι κι εγώ, όπως και άλλοι άνθρωποι αναγκάστηκαν λόγω συνθηκών να αλλάξουν για λίγο τη ρώτα τους – για κάποιο διάστημα ελπίζω- να προσπαθήσουν να βγάλουν τα προς το ζην. Εργάζομαι σε άλλο κομμάτι, σε δύο τρεις δουλειές. Δεν θα ήθελα να αναφέρω. Δεν ήθελα να γίνει, αλλά επειδή η δουλειά δεν είναι ντροπή και δεν είμαστε μόνο οι ηθοποιοί που βρεθήκαμε σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, είναι πολλοί άνθρωποι, πρέπει να προσαρμοστούμε και έπρεπε να προσαρμοστώ κι εγώ, γιατί έχω οικογένεια.
Δεν είναι εύκολο στη δική μου κατάσταση, που είμαι αναγνωρίσιμος, να με δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες» είπε αρχικά ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης.
«Πολλές φορές βρίσκεις μεγαλύτερη υγεία σε χώρους “λέρωμένους”, όπως π.χ. σε οικοδομή, ή βενζινάδικο, παρά σε έναν χώρο που έχει λάμψη και κρύβει κάτω από το χαλί πολλή σκόνη» συνέχισε ο ηθοποιός.
Ο Λεωνίδας εξομολογήθηκε ότι «δεν μπορώ να ζητήσω εγώ από τους ανθρώπους να με πάρουν σε μία παράσταση. Μετά από όλη αυτή την κατάσταση με το #metoo, ερχόμενος και εδώ πέρα και λέγοντας κάποια πράγματα χωρίς να πω ονόματα. Υπήρξαν αντιδράσεις γιατί ήξερα πολλά πράγματα που είχα πει κι εδώ, είχα βιώσει καταστάσεις και όταν δεν μιλάω με ονόματα και λέω, σκέφτονται ότι “γιατί να τον έχουμε; Δεν θέλουμε προβλήματα, άσε μη γίνει τίποτα και το πει”.
Στον λόγο της τιμής μου δεν με πήραν ούτε ένα τηλέφωνο. Μην σας κάνει εντύπωση, αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν ήθελα να χτυπήσω εγώ κάποιες πόρτες, δεν το έχω κάνει ποτέ. Δυσκολεύομαι, όχι ότι είναι κακό. Δεν υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι, γιατί εγώ μέχρι τώρα, ήμουν τυχερός στο ότι μου έκαναν προτάσεις. Από ένα σημείο και μετά, ίσως να πρέπει να κινηθώ κι εγώ. Δεν έχω παρέες και φίλους από τον χώρο.
Δεν είμαι πολύ καλά οικονομικά. Είναι ένα μέρος της δοκιμασίας μου. Δεν θα έκανα υποχώρηση για ένα ριάλιτι. Δεν θα ήταν ωραίο για εμένα και τη στάση μου, να πάω κατά ανάγκην να χρησιμοποιήσω τη δυσκολία μου και να βγάλω κάποια χρήματα. Ευτυχώς με έχει βοηθήσει η μάσκα στην άλλη δουλειά που κάνω τώρα. Από ένα σημείο ζήτησα να τη φοράω. Ντρέπομαι γιατί ο άλλος έχει τη διάθεση να σου πει “α, είσαι αυτός” και χάνεις πολλή ενέργεια. Η μητέρα μου με έχει βοηθήσει σε ένα σημείο οικονομικά και την ευχαριστώ γι’ αυτό».
