Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Γράφει η Μαριλού Πανταζή
Η Τζένιφερ Ανιστον είναι μία από τις πιο καλοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ γιατί κάνει καλό εφέ στο box office, παρότι οι ταινίες της στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι απλώς χαριτωμένες κομεντί για να περνάει ανέμελα η ώρα του μέσου θεατή. Καρφάκι, βέβαια, δεν της καίγεται αν οι προτάσεις για σοβαρούς ρόλους δεν κάνουν διαδήλωση έξω από την πόρτα της. Τα λεφτά της η Ανιστον τα βγάζει και με το παραπάνω – όπου ως παραπάνω υπολογίστε τις εμπορικές συμφωνίες που έχει κλείσει με διάφορα επιφανή brands ρούχων και καλλυντικών οι οποίες της αποφέρουν αστρονομικά κέρδη, συν το ότι η ίδια είναι επικεφαλής στο Δημιουργικό Τμήμα της εταιρείας συμπληρωμάτων διατροφής Vital Proteins. Την τελευταία φορά που υπολόγισε την περιουσία της είδε ότι ανερχόταν σε 300 εκατ. δολάρια. Φυσικό και επόμενο είναι η πλούσια Τζένιφερ να έχει επιλέξει για τη διαμονή της ένα σπίτι που να ταιριάζει στα κυβικά του στάτους της και των τραπεζικών λογαριασμών της.
Η μόνιμη κατοικία της είναι μια μεγαλειώδης υπερέπαυλη στο Μπελ Αιρ της Καλιφόρνιας, η οποία είναι τόσο εντυπωσιακή μέσα κι έξω που πριν από τέσσερα χρόνια είχε φιλοξενηθεί στις σελίδες του έγκριτου περιοδικού αρχιτεκτονικής και διακόσμησης «Architectural Digest». Αν αυτό δεν είναι απόδειξη του μεγαλείου του σπιτιού της Ανιστον, ας προσθέσουμε και το ποσό που πλήρωσε για να το αποκτήσει: 20,1 εκατ. δολάρια και ούτε σεντ παρακάτω.
Η έπαυλη της σταρ με τις ελληνικές ρίζες -ας μην το ξεχνάμε κι αυτό- είναι ένα εξαιρετικό δείγμα μοντέρνας καλιφορνέζικης αρχιτεκτονικής που χτίστηκε το 1965 σε έκταση 13.000 και κάτι ψιλά τετραγωνικών μέτρων. Στην ιδιότυπη αρχιτεκτονική είχε βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες της εποχής, ο Αρτσιμπαλντ Κουίνσι Τζόουνς, που ουδεμία συγγένεια δεν μοιραζόταν με τον περίφημο μουσικό και άλλωστε είχε και το «Αρτσιμπαλντ» ως αρχικό όνομα για να ξεχωρίζει. Το 2011, όταν πέρασε στην ιδιοκτησία της Ανιστον, το σπίτι ήταν φρεσκοανακαινισμένο, του κουτιού, έτοιμο να κατοικηθεί από μια πλούσια και διάσημη.
Στους ευρύχωρους χώρους του περιλαμβάνονται ένα σαλόνι που προσομοιάζει σε πλατεία, μια φωτεινή υπερσύγχρονη κουζίνα -που δεν ορκιζόμαστε ότι χρησιμοποιείται από την Τζένιφερ-, τέσσερις πολυτελείς κρεβατοκάμαρες, έξι μπάνια και ένα WC εκτάκτου ανάγκης, μια γιγαντιαίων διαστάσεων ντουλάπα-δωμάτιο για να χωράει όλες τις πανάκριβες δημιουργίες που καταθέτουν οι κορυφαίοι σχεδιαστές στα πόδια της και ένα κελάρι για τη συλλογή των εκλεκτών κρασιών της. Στα αμέτρητα ατού του σπιτιού συγκαταλέγεται βέβαια και η συγκλονιστική θέα στον ωκεανό και στην πόλη – εξαρτάται από τη μεριά της ιδιοκτησίας που θα σταθείς για να αγναντέψεις έξω από τις γενναιόδωρες τζαμαρίες.
Εξίσου εντυπωσιακή με την αρχιτεκτονική είναι και η εσωτερική διακόσμηση της έπαυλης, την οποία ανέλαβαν με το αζημίωτο φημισμένοι designers όπως ο Στίβεν Σάντλεϊ, η Κάθλιν και ο Τόμι Κλέμεντς και η Τζέιν Χόλγουερθ. Αυτό που είχε παραγγείλει η διάσημη πελάτισσά τους και φυσικά έλαβε ήταν μια μείξη διαφορετικών στυλ που να δίνουν το μήνυμα «ο παλιός κόσμος συναντά τον καινούριο».
Αυτή η συνάντηση επιτυγχάνεται με έπιπλα 50s αισθητικής, γιαπωνέζικα παραβάν-αντίκες, μεταξωτά χαλιά, ταπετσαρίες ζωγραφισμένες στο χέρι και πίνακες αφηρημένου εξπρεσιονισμού να κρέμονται από όσους τοίχους δεν καταλαμβάνουν τα παράθυρα. Τα έπιπλα έχουν φτιαχτεί με μεράκι, τέχνη και πανάκριβα υλικά από διάσημους designers όπως ο Βλαντιμίρ Κάγκαν, ο Εντουαρντ Γουόρμλι και ο Αρτούρο Πάνι – το name dropping όσων συνέβαλαν στη δημιουργία του σπιτιού των ονείρων της Ανιστον είναι ανεξάντλητο.
Ακόμα και στους εξωτερικούς χώρους, όμως, η σταρ έκανε τις επεμβάσεις της για να φέρει την έπαυλη στα μέτρα της. Ο σχεδιαστής κήπων Μαρτσέλο Βιλάνο συνεργάστηκε στενά με την αρχιτέκτονα τοπίων Αν Αντιγκερ για να δημιουργήσουν μια σειρά από υπαίθρια δωμάτια που συνδέονται μεταξύ τους με μεγάλες βεράντες και ασιατικούς κήπους, τόσο πολλούς ώστε να δουλεύουν καθημερινά πλήρες οκτάωρο οι φιλότιμοι κηπουροί. Ενας ξενώνας με όλα τα πιθανά και απίθανα κομφόρ βρήκε τη θέση του μέσα σε αυτό το υπερθέαμα, ενώ κάποιες δεκάδες μέτρα μακρύτερα δεσπόζει και η πισίνα ζεν αισθητικής, που είναι η χαρά της Ανιστον τα Σαββατοκύριακα. Για τους πεινασμένους καλεσμένους στα χαλαρά πάρτυ στην πισίνα που διοργανώνει η σταρ προσφέρεται ένα τάκο μπαρ, δίπλα στις ξαπλώστρες. Αν υπάρχουν φαντασία, καλό γούστο και πολλά χρήματα για να ξοδευτούν, όλα τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Οταν η ενθουσιασμένη με το συνολικό αποτέλεσμα Ανιστον ξεναγούσε στους χώρους της έπαυλής της την ομάδα του «Architectural Digest», τους είχε πει αυτό που περίμενε να ακούσει από το στόμα τους – και ενδεχομένως είχαν στο μυαλό τους: «Κάθε γωνιά του σπιτιού είναι και μια εμπειρία. Σε όποιο σημείο κι αν κοιτάξεις, η εικόνα είναι εντυπωσιακή. Δουλέψαμε όλοι πολύ σκληρά ώστε να μην υπάρχει τίποτα παράταιρο και να δένουν όλα τέλεια μεταξύ τους». Γιατί, ναι, και η Ανιστον έβαλε το χεράκι της στη διακόσμηση του σπιτικού της και όχι μόνο βαθιά στην τσέπη της για να πληρώσει τους επαγγελματίες. Σύμφωνα με τον έναν εξ αυτών, τον Στίβεν Σάντλεϊ, η διάσημη ηθοποιός παρακολουθούσε με γερακίσιο μάτι όλες τις εργασίες και είχε τον πρώτο λόγο στην επιλογή των υλικών: «Είχε ιδιαίτερη προτίμηση στο ξύλο, στην πέτρα και το μέταλλο, υλικά που έχουν ουσία και βάθος. Η βασική εντολή της πάντως ήταν: “Δεν έχει σημασία πόσο όμορφο ή σαγηνευτικό είναι το αποτέλεσμα. Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να εκπέμπει οικειότητα και ζεστασιά”».
Η Ανιστον δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη της για την τέχνη της διακόσμησης και έχει κατά καιρούς δηλώσει ότι, αν δεν την είχαν ξεμυαλίσει οι Σειρήνες της υποκριτικής, θα είχε ακολουθήσει τον δρόμο του interior design. «Υπάρχει μια μαγεία στην επιλογή υφασμάτων και επίπλων. Οποτε το κάνω, μου γεμίζει την ψυχή», είχε αναφέρει στο «Architectural Digest» σε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση. Δεν ξέρουμε αν χάθηκε μια μεγάλη καριέρα, πάντως η παραλίγο διακοσμήτρια έβγαλε τα σπασμένα με τη διαμόρφωση του σπιτιού της. «Υπήρχε μια εποχή που το θεωρούσα πολύ ρομαντικό να μετακομίζω και να αλλάζω περιβάλλον κάθε τρεις μήνες. Τώρα πια όμως νιώθω ότι θέλω να ανήκω κάπου και να ζω σε ένα μέρος που να είναι ακριβώς όπως το επιθυμώ. Κοιτάζω το σπίτι μου και σκέφτομαι ότι δεν θα ήθελα να βρίσκομαι πουθενά αλλού», ομολογεί – και ποιος να την αδικήσει;
