Παρά το νεαρό της ηλικίας του, είναι ένας διεθνώς βραβευμένος επαγγελματίας. Δραστηριοποιείται στον χώρο μέσω του studio του, AB Yacht Design & Naval Architecture που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και μέσω μόνιμων συνεργασιών με καταξιωμένους επαγγελματίες
Απ’ όταν θυμάται τον εαυτό του, όταν τον ρωτούσαν τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει, απαντούσε ευθαρσώς «θέλω να σχεδιάζω σκάφη». Στο σχολείο, από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού κιόλας, ο Αριστοτέλης Μπέτσης συνήθιζε να σκαρώνει μεγάλα και μικρά πλοία μέχρι και υποβρύχια στα βιβλία και στα τετράδιά του. Την ώρα που τα παιδιά της ηλικίας του ζωγράφιζαν ένα τοπίο ή κάποιο σπίτι με κήπο, εκείνος γέμιζε τα μπλοκ με ιστιοπλοϊκά και βάρκες.
Αμέσως μετά το Λύκειο, μετακόμισε στη Σκωτία όπου σπούδασε Ναυπηγική στο Πανεπιστήμιο του Strathclyde, απ’ όπου και αποφοίτησε με First Class Master of Engineering. Και από εκεί ξεκινά το μεγάλο ταξίδι για τον Αριστοτέλη Μπέτση, ο οποίος σήμερα, στα 26 του χρόνια, είναι διεθνώς διακεκριμένος και περιζήτητος σχεδιαστής σκαφών και ναυπηγός, και ηγείται του δικού του brand AB Yacht Design & Naval Architecture.
Δαμάζοντας τα κύματα
Η προσπάθεια ξεκίνησε από νωρίς, καθώς από τα πρώτα κιόλας φοιτητικά του χρόνια επιδίωκε να βρει τρόπο να μπει στον χώρο. Οχι, τίποτα δεν έγινε γρήγορα, τίποτα δεν του χαρίστηκε, δεν είναι θέμα τύχης, αλλά θέμα θέλησης και ταλέντου και έχει μεγάλο απόθεμα και από τα δύο. Και μπορεί τα καινοτόμα σχέδιά του να έχουν φιλοξενηθεί στα μεγαλύτερα sites ναυπηγικής στον κόσμο, αλλά αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη του Αριστοτέλη Μπέτση σε ελληνικό Μέσο.
Του ζητώ να μου διηγηθεί την ιστορία της επιτυχίας του. «Ως μαθητής του Λυκείου εργαζόμουν τα καλοκαίρια σε σκάφη, όμως είτε θα τα έπλενα πριν ξεκινούσαν ή όταν επέστρεφαν από το ταξίδι τους, είτε θα ταξίδευα μαζί τους ως ναύτης. Στο τρίτο έτος των σπουδών μου κι ενώ είχα επιλεχθεί ως φιναλίστ για πρώτη φορά στον διαγωνισμό του “Boat International” για τον Νέο Σχεδιαστή της Χρονιάς, ανέλαβα τη σχεδίαση της ανακατασκευής ενός σκάφους 25 μέτρων. Μετά από αυτή τη δουλειά, άρχισαν σιγά-σιγά να μου ανατίθενται πρότζεκτ όλο και συχνότερα. Στο τέταρτο έτος των σπουδών είχα πλέον ξεκινήσει να εδραιώνω το studio μου και από τότε μέχρι και σήμερα έχω αναλάβει αρκετές δουλειές», λέει ο Αριστοτέλης.
Το πρόσφατο δημιούργημά του, το υπερσύγχρονο σε design σούπερ γιοτ μήκους 101 μέτρων με το όνομα «ARK», αποθεώθηκε διεθνώς. Πρόκειται για ένα θαλάσσιο κόσμημα, όπως το χαρακτήρισε ο ξένος Τύπος, με εξεζητημένες παροχές που μοιάζει απίστευτο να το απολαμβάνεις εν πλω. Τι το κάνει τόσο ξεχωριστό τελικά; «Είναι ένα σκάφος που συνδυάζει πολλά διαφορετικά στοιχεία, παροχές και λειτουργίες.
Εχει τη δυνατότητα να πλεύσει και να εξερευνήσει τα πιο extreme μέρη του πλανήτη, από την Ανταρκτική μέχρι τη Γροιλανδία, αλλά μπορεί και να αποτελέσει το ιδανικό σκάφος αναψυχής για πιο εύκολα προσβάσιμους και δημοφιλείς προορισμούς, όπως η Μεσόγειος», αναφέρει. «Η εξωτερική του σχεδίαση συνδυάζει καμπύλες και γωνίες, μεταφέροντας στοιχεία των δυνατοτήτων του σκάφους στην εμφάνισή του.
Παρατηρώντας το εξωτερικά, μπορεί κανείς να διακρίνει ένα σκάφος-explorer, χωρίς όμως να μειονεκτεί σε εμφάνιση, χαρακτήρα και ποιότητα σε σύγκριση με ένα σκάφος που σχεδιάστηκε για να πλέει στη Μεσόγειο και την Καραϊβική. Το πίσω μέρος, στο επίπεδο του κυρίως καταστρώματος, μεταμορφώνεται σε ένα τεράστιο κέντρο άθλησης και χαλάρωσης (γήπεδο μπάσκετ, χώρος για γιόγκα και ηλιοθεραπεία, open air cinema κ.ά.). Αν και η εμφάνιση του σκάφους είναι αυτή που συντέλεσε στο να λάβει αρκετή δημοσιότητα, η σχεδίασή του αντικατοπτρίζει τη χρήση του, συνεπώς χωρίς ο θεατής να το γνωρίζει, στην ουσία τον κέρδισε το lifestyle του σκάφους», καταλήγει ο εμπνευστής του.
Τον ρωτώ για το αγαπημένο του «παιδί» από τα πρότζεκτ που έχει αναλάβει μέχρι τώρα, αλλά και τι καινούριο υπάρχει στον χώρο της ναυπηγικής που θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. «Θα έλεγα ότι το αγαπημένο μου πρότζεκτ είναι πάντα το επόμενο. Αν πρέπει όμως να διαχωρίσω ένα, αυτό θα ήταν το “ARK” επειδή είναι ταυτόχρονα τόσο διαφορετικό όσο και οικείο. Οσο για το μέλλον της σχεδίασης, είναι κάτι το οποίο σε μεγάλο μέρος καθορίζεται από τις εξελίξεις της τεχνολογίας, της τεχνογνωσίας και της αισθητικής αποδοχής.
Νέοι πελάτες, με όραμα και μεγάλη διάθεση για διερεύνηση έχουν ήδη συμβάλει και επιτρέψει την εξέλιξη του design και αυτό είναι εμφανές στα νέα σκάφη, τα οποία όλο και περισσότερο διαφοροποιούνται αισθητικά το ένα από το άλλο. Σαφώς υπάρχει, ευτυχώς, και η προδιάθεση της ελαχιστοποίησης της ρύπανσης του περιβάλλοντος – και πρέπει ακόμα και το design να αναπτύσσεται με προσπάθεια να ικανοποιεί στο βέλτιστο αυτό τον σκοπό».
Η αλήθεια είναι πως μοιάζει μαγικό αυτό το επάγγελμα, ίσως επειδή είναι σπάνιο να γνωρίσεις κάποιον που να το ασκεί. Είναι απολύτως καλλιτεχνικό και πρακτικό ταυτόχρονα, φαντάζει όμως πολύ δύσκολο και κάπως κλειστό, ειδικά για έναν νεαρό Ελληνα ο οποίος θέλησε να αποκτήσει το δικό του μερίδιο σε μια τόσο απαιτητική βιομηχανία. Με τόσο ανταγωνισμό, πόσο εύκολο είναι να εμπιστευτεί κάποιος έναν 26χρονο για να σχεδιάσει το πλωτό του σπίτι; Υπάρχει ηλικιακός ρατσισμός;
«Φυσικά και υπάρχει. Και είναι λογικό. Οσο κανείς μεγαλώνει και αποκτά εμπειρίες αλλάζει. Οσοι αφομοιώνουν και επεξεργάζονται τις πληροφορίες εξελίσσονται. Ομως, υπάρχει και η εκμετάλλευση, η οποία διαφέρει από τον ηλικιακό ρατσισμό. Παρά το νεαρό της ηλικίας μου πάντως, ποτέ δεν έχασα μια δουλειά απλά λέγοντας πόσων χρόνων είμαι. Στο άκουσμα της τιμής, συνέβη πολλές φορές. Οταν κοστολογώ τη δουλειά μου, στην εξίσωση δεν υπάρχει κανένας συντελεστής για την ηλικία μου. Υπάρχει η αξία, η υπεραξία, η ώρα, όχι όμως η ημερομηνία γέννησής μου. Συνήθως οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι ή που θα συνεργαστώ με προσεγγίζουν εκείνοι. Ετσι, δεν υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης τους ως προς τη δουλειά μου. Η δουλειά μου είναι αυτή που τους κάνει να επικοινωνήσουν μαζί μου εξαρχής».
Αν κατασκεύαζε ποτέ το δικό του σκάφος, πώς θα έμοιαζε άραγε; «Το ιδανικό σκάφος για εμένα θα ήταν αυτό όπου θα μπορούσα να ζω μόνιμα μέσα του, να ταξιδεύω και να μπορώ να σχεδιάζω και να δέχομαι τους πελάτες μου, όπου κι αν βρίσκομαι. Πιθανώς το design του να χαρακτηριζόταν από την ψευδαίσθηση της αρμονίας που δημιουργούν οι σύνθετες επιφάνειες με απαλές καμπύλες και έντονες ακμές, μια προσέγγιση που αντέχει στον χρόνο και παραπέμπει σε εικόνες από την αρχαία Ελλάδα, εμπνευσμένες από την αρχιτεκτονική και την παραδοσιακή μας ένδυση», μου απαντά.
Με τους διεθνείς ορίζοντες να ανοίγονται διάπλατα μπροστά του, ο Αριστοτέλης Μπέτσης προσπαθεί να επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα, η οποία πάντα έχει ένα μεγάλο κομμάτι στην καρδιά του και την έμπνευσή του. Αλλωστε, το αγαπημένο του νησί, οι Σπέτσες, είναι ένας αναγκαίος σταθμός που ποτέ δεν παραλείπει. Ολη την κουλτούρα, τη φινέτσα, την αρχιτεκτονική, την ιστορία, την ηρεμία, αλλά και ταυτόχρονα την ένταση που του αρέσουν δύσκολα μπορεί να τα βρει αλλού, και αυτό σκέφτεται κάθε φορά που αντικρίζει την Ντάπια. Και παρότι ταξιδεύει αρκετά, αυτό είναι το λιμάνι στο οποίο επιθυμεί να γυρίζει.
