Τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας στον χώρο της μόδας – Η «βάση» του εμβληματικού Αμερικανού σχεδιαστή στο Λονδίνο – Το ιστορικό ακίνητο διατίθεται και για μίσθωση με… 46.000 ευρώ την εβδομάδα
Εντάξει, αν και πολλοί θα το ήθελαν, κανείς δεν μπορεί να αγοράσει το στυλ του Τομ Φορντ. Εδώ που τα λέμε και κανενός άλλου. Αλλά σε έναν κόσμο όπου (σχεδόν) όλα έχουν αντίτιμο, υπάρχει τουλάχιστον ζωντανή η πιθανότητα να αποκτήσει κανείς το αλλοτινό στρατηγείο του Αμερικανού σχεδιαστή μόδας στο Λονδίνο.
Οχι, μην πάει ο νους σας σε κάποιο high end γραφείο με γυάλινη πρόσοψη, όλων των λογιών τις εργονομίες και αφαιρετική προσέγγιση στη διαμόρφωση και τη διακόσμηση. Aλλωστε πρόκειται για τη βάση του Φορντ στη βρετανική πρωτεύουσα την περίοδο που έλαμψε ως δημιουργικός διευθυντής του οίκου Gucci, δηλαδή ενός brand ταυτισμένου στο συλλογικό ασυνείδητο με την εξτραβαγκάντζα, την επίδειξη και την υπερβολή. Βεβαίως, ο σχεδιαστής πιθανότατα δεν θα είχε περάσει ποτέ το κατώφλι της 1.300 τετραγωνικών μέτρων έπαυλης στο χιλιοτραγουδισμένο Μέιφερ του Λονδίνου, αν δεν είχε προηγηθεί μια σειρά από τραγικά γεγονότα που συγκλόνισαν την οικογένεια Γκούτσι, σόκαραν την παγκόσμια κοινή γνώμη και εμμέσως άλλαξαν τον ρου της παγκόσμιας μόδας.
Για να τα θυμηθούμε θα χρειαστεί να πιάσουμε το νήμα από το πρωινό της 27ης Μαρτίου του 1995. Το κέντρο του Μιλάνου ήταν, ως είθισται, πολύβουο και κοσμοπλημμυρισμένο και για τον Μαουρίτσιο Γκούτσι, εγγονό του πατριάρχη της δυναστείας Γκούτσι και επικεφαλής της εταιρείας, η οποία είχε ήδη πουληθεί σε επενδυτικό όμιλο με έδρα το Μπαχρέιν, έμοιαζε με μια μέρα που δεν θα είχε κάτι πολύ διαφορετικό από τις προηγούμενες. Κι έτσι θα ήταν, αν έξω από το γραφείο του δεν του είχε στήσει καρτέρι ένας πληρωμένος, όπως κατόπιν αποδείχτηκε, δολοφόνος. Ο 46χρονος Γκούτσι δολοφονήθηκε στην είσοδο των κεντρικών γραφείων του οίκου μόδας, στον αριθμό 20 της Via Palestro.
Οι ιταλικές αρχές χρειάστηκαν τρία χρόνια για να καταλήξουν πως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας ήταν πρώην σύζυγός του Πατρίτσια Ρετζιάνι -την ενσάρκωσε η Lady Gaga στο πρόσφατο «House of Gucci»-, να τη δικάσουν και να την καταδικάσουν σε 18χρονη φυλάκιση.
Τον ίδιο ακριβώς χρόνο χρειάστηκε ο Τομ Φορντ, που είχε αναλάβει τότε να περάσει με νέο λούστρο το γόητρο και την αίγλη του ιταλικού οίκου, ώστε να προετοιμάσει τη μετοίκηση των κεντρικών γραφείων από το Μιλάνο στο Λονδίνο. Η μεγαλούπολη του ιταλικού Βορρά γεννούσε μόνο αρνητικές συμπαραδηλώσεις για το brand. Αν ήθελε να επιβιώσει, έπρεπε να διαχωρίσει ακόμα και γεωγραφικά τη θέση του.
Με τις ευλογίες του τότε CEO Ντομένικο Ντε Σόλε ο Φορντ έλαβε λευκή επιταγή να μεταμορφώσει τη νεοκλασική έπαυλη στην οδό Γκράφτον του Λονδίνου σε αρχηγείο του οίκου. Από εκεί θα εξυφαινόταν και θα ξεκινούσε η ολική επαναφορά του. Για περισσότερα από δύο χρόνια ο Αμερικανός σχεδιαστής ανακαίνισε εκ βάθρων το εντυπωσιακό κτίριο του 1769, σφραγίζοντας κάθε γωνιά του με την κοσμοθεωρία Gucci. Εκείνος εγκαταστάθηκε τελικά στον πρώτο όροφο της τετραώροφης έπαυλης, αφήνοντας το ρετιρέ για το γραφείο του Ντε Σόλε. Εκεί λέγεται πως κλείστηκε η ιστορική συμφωνία για την εξαγορά του οίκου Yves Saint Laurent από το Gucci Group και φημολογείται πως καταστρώθηκε το σχέδιο των Ντε Σόλε και Φορντ για να ξεγλιστρήσουν από τη στενή πολιορκία του Γάλλου μεγιστάνα Μπερνάρ Αρνό. Βεβαίως, θρυλικότερα και μάλλον πιο ενδιαφέροντα από τα business plans και τις οικονομικές δοσοληψίες ήταν τα πάρτυ που συνήθιζε να παραχωρεί ο Αμερικανός σχεδιαστής -από τα οποία δεν έλειπαν ποτέ η Αννα Γουίντουρ και ο αείμνηστος Αλεξάντερ ΜακΚουίν- αλλά και τα καλέσματα σε δημοσιογράφους μόδας από όλο τον κόσμο. Η αναβίωση του μεγαλείου του ιταλικού οίκου δεν αρκούσε μόνο να συμβαίνει, ούτε απλώς να φαίνεται. Επρεπε και να επιδεικνύεται. Πάση θυσία και με κάθε τρόπο.
Η περίοδος Φορντ χαρακτήρισε τον Gucci, γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αλλά, όπως όλα τα ωραία στη ζωή, τελείωσε με την εξαγορά του οίκου από τον όμιλο Pinault το 2003. Οι νέοι επικεφαλής συνέχισαν να χρησιμοποιούν την έδρα του Μέιφερ έως το 2010, όταν και τα γραφεία μεταφέρθηκαν πια στην Ελβετία.Εκτοτε το νεοκλασικό της οδού Γκράφτον πέρασε μια θηριώδη σε όγκο και κόστος ανακαίνιση, προκειμένου να μετατραπεί ξανά σε κατοικίσιμη εστία. Μάλιστα, το μεγαλόπνοο project ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο Donald Insall, την εμπειρία του οποίου καταμαρτυρούν οι εργασίες ανακαίνισης και αναπαλαίωσης στο Κάστρο Ουίνδσορ.
Πλέον, η έπαυλη Gucci, όπως για ευνόητους λόγους είναι γνωστή, διατίθεται για πρώτη φορά προς πώληση – ή και για μακροχρόνια ενοικίαση για όσους ενδεχομένως κατατρύχονται από τον φόβο της δέσμευσης. Τι αγοράζει κανείς με 64 εκατ. ευρώ ή νοικιάζει με 46.000 ευρώ την εβδομάδα, εκτός από μια ιστορία που ξεκινά από τη βασίλισσα Βικτωρία -υπήρξε συχνή επισκέπτρια της έπαυλης- και φτάνει ως τον Τομ Φορντ; Τέσσερις ορόφους, οκτώ υπνοδωμάτια, εσωτερική πισίνα, σύγχρονο γυμναστήριο, σάουνα, αίθουσα κινηματογράφου, κήπο και πάρκινγκ δύο αυτοκινήτων.
Ο Γκάρι Χέρσαμ, ιδρυτής του Beauchamp Estates που διαχειρίζεται το οίκημα, σημειώνει το αυτονόητο, πως δηλαδή πρόκειται για ένα μοναδικής αισθητικής οίκημα, ιδανικό για μια τετραμελή οικογένεια – από εκείνες που έχουν την οικονομική επιφάνεια για να ζήσουν το Downton Abbey και το Bridgerton σε συσκευασία του ενός. Γιατί μπορεί να μην υπάρχουν πια πρίγκιπες στο Λονδίνο -τον τελευταίο τον πακέταρε στις αποσκευές της για Καλιφόρνια η Μέγκαν Μαρκλ-, όμως ευτυχώς υπάρχουν ακόμα σπίτια για να τους φιλοξενήσεις αν ποτέ διασταυρωθείς με το ξεκάθαρα υπό εξαφάνιση είδος.
