Η ηθοποιός και παρουσιάστρια σε νέα ανάρτησή της παρακινεί να γίνουμε λίγο πιο «καλοί, έτσι χωρίς λόγο».
Η Δανάη Μπάρκα χρησιμοποιεί συχνά τα social media όχι μόνο για να προβάλει τις δουλειές της αλλά και για να μοιραστεί προσωπικά συναισθήματα και σκέψεις – ιδιαίτερα την αγάπη προς την οικογένειά της: τη μητέρα της, Βίκυ Σταυροπούλου, τον όχι βιολογικό αλλά αληθινό πατέρα της Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και τη γιαγιά της,
Στη νέα της ανάρτηση, ωστόσο, η ηθοποιός και παρουσιάστρια μας παρακινεί να γίνουμε όλοι λίγο πιο «καλοί, έτσι χωρίς λόγο» και να μην εν δίδουμε στην ευκολία του να ξεσπάμε ο ένας στον άλλο.
Όπως έγραψε, συγκεκριμένα, στο λογαριασμό της στο Instagram:
«Όλη μέρα δουλειά, ένταση, τρέξιμο, αγωνία, αβεβαιότητα, άγχη, αμφιβολίες, άσχημες ειδήσεις, φόβοι… για όλους.»Και σκέφτομαι το εξής:
»Δεν είναι πάντα όλα όπως νομίζουμε ότι είναι. Δεν φαίνονται πάντα οι δυσκολίες που κρύβονται πίσω απ’ το κάθε τι. Δεν είναι πάντα τα πράγματα όσο εύκολα θεωρούμε ότι είναι.
»Το πιο εύκολο είναι να ξεσπάμε ο ένας στον άλλον. Να λέμε την κακία μας, τη γνώμη μας, να προβάλλουμε τα προβλήματά μας στους γύρω μας, να βγάζουμε χολή για ό,τι συμβαίνει στο δίπλα “σπίτι” χωρίς να κάνουμε μια απλή προσπάθεια να μπούμε στη θέση των γύρω μας.«Το πιο εύκολο είναι να ξεσπάμε ο ένας στον άλλον. Να λέμε την κακία μας, τη γνώμη μας, να προβάλλουμε τα προβλήματά μας στους γύρω μας, να βγάζουμε χολή για ό,τι συμβαίνει στο δίπλα “σπίτι” χωρίς να κάνουμε μια απλή προσπάθεια να μπούμε στη θέση των γύρω μας».
»Χωρίς να ξέρουμε τι θέματα έχει ο καθένας, τι μπορεί να αντιμετωπίζει καθημερινά, τι μπορεί να τον απασχολεί…
»Δεν χρειάζεται να πεθάνει κάποιος για να πούμε μια καλή κουβέντα, δεν χρειάζεται να αρρωστήσει κάποιος για να ξεστομίσουμε έναν καλό λόγο. Είναι υποκριτικό άλλωστε να το παίζουμε υπερευαίσθητοι όταν χρειάζεται είτε δημόσια είτε σε μια οποιαδήποτε κοινότητα, αλλά καθημερινά να βγάζουμε τα μάτια κάποιου άλλου με ό,τι τρόπο σκαρφιστούμε.»Ας είμαστε καλοί έτσι χωρίς λόγο.
»Ας σκεφτούμε πώς θα νιώθαμε αν μας έκαναν ό,τι κάνουμε.
»Ας σκεφτούμε τι θα αισθανόμασταν αν αυτά που λέμε εμείς για τους άλλους τα έλεγε κάποιος για το παιδί μας, για τη μητέρα μας, για τους φίλους μας.
»Ας είμαστε γενναιόδωροι έτσι χωρίς λόγο.
»Με την ίδια ευκολία που κριτικάρουμε και βρίσκουμε χρόνο για ένα άσχημο σχόλιο, ας βρούμε χρόνο να δούμε γιατί μας δημιουργείται αυτή η ανάγκη να βρίσουμε, να χλευάσουμε, να κοροϊδέψουμε, να υποβαθμίσουμε κάποιον.
«Με την ίδια ευκολία που κριτικάρουμε και βρίσκουμε χρόνο για ένα άσχημο σχόλιο, ας βρούμε χρόνο να δούμε γιατί μας δημιουργείται αυτή η ανάγκη να βρίσουμε, να χλευάσουμε, να κοροϊδέψουμε, να υποβαθμίσουμε κάποιον».
»Πόσο γοητευτικοί είναι οι όμορφοι άνθρωποι.
»Ακόμα κι αν στο παρελθόν έχουμε υπάρξει βλάκες, ας το αλλάξουμε… δεν είναι κακό. Αξιοθαύμαστη είναι η οποιαδήποτε βελτίωση.
»Έτσι δεν είναι;
»Δεν ξέρουμε πότε θα πεθάνουμε… ξέρουμε όμως ότι όλοι θα πεθάνουμε.
»Δεν είναι κρίμα όσο ζούμε να αφήνουμε σκοτάδι γύρω μας και ξινίλα;
»Δεν είναι κρίμα να μαυρίζουμε ψυχές ανθρώπων ενώ όλοι ζούμε σε έναν κόσμο;
»Δεν είναι κρίμα να πατάμε στο πρόβλημα του άλλου, να εκμεταλλευόμαστε τα πάντα για δικό μας όφελος;
»Δεν είναι κρίμα να δημιουργούμε έναν άθλιο κόσμο στον οποίο ζούμε εμείς, ζούνε όσοι αγαπάμε και θα ζήσουν όσα παιδιά υπάρχουν και θα γεννηθούν;
»Κρίμα είναι.
»Ας είμαστε καλοί, αυτό μόνο.
»Όλοι μας».
Δείτε την ανάρτηση της Δανάης Μπάρκα:
