Ο Damien Steven Hirst είναι ο πλουσιότερος εν ζωή καλλιτέχνης του Ηνωμένου Βασιλείου, με την περιουσία του να εκτιμάται σε 384 εκ. δολάρια. Και ο οποίος έχει τον τρόπο να βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα.
Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 μονοπωλούσε μια διαφημιστική εταιρεία με την οποία είχε σχέση ο Damien Hirst. Τη Saatchi & Saatchi. Κι αυτό γιατί η καριέρα του συνδέθηκε στενά με τον συλλέκτη Charles Saatchi, ο οποίος, εκτός από το διαφημιστικό του μεγαθήριο, είχε δημιουργήσει τη Saatchi gallery μέσα από την οποία χρηματοδοτούσε τους λεγόμενους “Young British Artists” και συγκεκριμένα τον Damien Hirst και την Tracey Emin. Και οι δύο καλλιτέχνες έγιναν διάσημοι και ακριβοπληρωμένοι χάρη φυσικά, στο ταλέντο τους αλλά και στην δυνατότητα προώθησης που τους παρείχε η συγκεκριμένη γκαλερί.
Με το πέρασμα του χρόνου και οι δύο καλλιτέχνες απογαλακτίστηκαν από τον Saatchi. H Tracey Emin από αυτοαναφορική καλλιτέχνης σε πολλαπλά μέσα, χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα κι έγινε ακαδημαικός. Ενώ ο Damien Hirst καταδικάστηκε στον ισόβιο ρόλο του “τρομερού παιδιού” της βρετανικής Τέχνης, που παραμένει πάντα στα headlines της βρετανικής επικαιρότητας. Στην πλέον πρόσφατη αναφορά του ονόματος του εμφανίστηκε να καίει τα μεγάλης αξίας έργα του σε μια λονδρέζικη γκαλερί σε live αναμετάδοση στο Ίνσταγκραμ.
Αυτή τη σειρά έργων την αποκάλεσε “The Currency”, μέρος της οποίας εξαφάνισε σε φυσική μορφή για να υπάρχει μόνο σε ψηφιακή. Εμπνευσή του το NFT, το ψηφιακό κρυπτονόμισμα των καλλιτεχνών των καιρών μας. Είναι μια μοντέρνα μορφή νομίσματος, που αποτελούν κρυπτογραφημένα στοιχεία βασισμένα σε δίκτυο Blockchain, με μοναδικούς κωδικούς αναγνώρισης και μεταδεδομένα που τα διακρίνουν μεταξύ τους και σε σχέση με άλλα, παρέχοντας τη δυνατότητα σύνδεσής τους με φυσικά ή ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία. Το έργο του Damien Hirst αποτελείται από μια συλλογή 10.000 NFTs. Κάθε NFT αντιστοιχεί σε έναν φυσικό πίνακα ζωγραφικής με τις πολύχρωμες τελείες που φέρουν την υπογραφή του, κατασκευασμένες από σμάλτο σε χειροποίητο χαρτί. Τα κομμάτια ήταν αρχικά διαθέσιμα προς 2.000 δολάρια, το οποίο είναι προσιτό σε σύγκριση με αυτό που τα έργα του Hirst είναι γνωστό ότι κοστίζουν.
Ο ίδιος είπε για αυτό: “Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι καίω εκατομμύρια δολάρια τέχνης, αλλά δεν το κάνω, ολοκληρώνω τη μετατροπή αυτών των φυσικών έργων τέχνης σε NFTs, καίγοντας τις φυσικές εκδόσεις”, έγραψε ο Hirst σε λεζάντα στο Instagram. “H αξία της τέχνης ψηφιακή ή φυσική η οποία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί στις καλύτερες στιγμές δεν θα χαθεί, θα μεταφερθεί στο NFT μόλις καούν”. Με αυτόν τον προβοκατόρικο τρόπο ο Hirst ψηφιοποίησε ένα μέρος του έργου του.
Έναν χρόνο μετά την αγορά ενός έργου από το “Νόμισμα”, οι συλλέκτες έπρεπε να κάνουν μια επιλογή. Μπορούσαν είτε να πάρουν τον πίνακα, που σημαίνει ότι θα έχαναν το NFT, είτε να κρατήσουν το NFT, που σημαίνει ότι ο πίνακας θα καίγονταν.
Ανθος Κερασιάς
Oι ανθισμένες κερασιές του Damien Hirst είναι η πλέον πρόσφατη συλλογή του καλλιτέχνη που ξεκίνησε με τα lockdowns ύστερα από αίτημα του διευθυντή της Fondation Cartier στο Παρίσι. Έτσι ήταν λογικό να αρχίσει να εκτίθεται σε μια έκθεση στη Fondation Cartier και στη συνέχεια ταξίδεψε στο National Art Center του Τόκυο. Θα λέγαμε ότι αυτή η σειρά “Cherry Blossoms” είναι μια χρωματιστή νότα εν μέσω μιας χαοτικής εποχής. Τεχνικά θα λέγαμε πως στον καμβά του Hirst αναμιγνύονται οι παχιές πινελιές και οι ζωγραφικές απεικονίσεις που κάνουν αναφορές στον ιμπρεσιονισμό και τον πουαντιγισμό. Ο ίδιος ο δημιουργός τους, που δε χάνει την ευκαιρία να αυτοσαρκαστεί, είπε πως έπρεπε να φτάσει στα 55 για να φτιάξει κάτι που να αρέσει στη μητέρα του. Σε άλλη διάθεση, δήλωσε και κάτι παραπάνω: “Τα λουλούδια της κερασιάς μιλάνε για την ομορφιά, τη ζωή και τον θάνατο. Είναι υπερβολικά, σχεδόν χυδαία. Είναι διακοσμητικά, αλλά φτιαγμένα σύμφωνα με τη φύση. Τα Cherry Blossoms είναι λαμπερά, ακατάστατα και εύθραυστα, και χάρη σε αυτά απομακρύνθηκα από τον μινιμαλισμό για να επιστρέψω με ενθουσιασμό στον αυθορμητισμό της εικαστικής δημιουργίας”. «Η πανδημία μου επέτρεψε να ζήσω με τους πίνακές μου και να αφιερώσω χρόνο να τα συλλογιστώ, μέχρι να βεβαιωθώ είχαν τελειώσει όλα».
Η ολοκληρωμένη σειρά περιελάμβανε 107 καμβάδες χωρισμένοι σε πάνελ απλά, δίπτυχα, τρίπτυχα, τετράπτυχα – ακόμη και ένα εξάπτυχο, όλα πολύ μεγάλου σχήματος – συνολικά 30 πίνακες.
